به گزارش گروه اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران؛ محمد سرشار در وبلاگ تأملات، خاطره‌ای از جانباز شهید محمود رفیعی آورده است: فهمیدم که دکتر محمود رفیعی چند روز پیش، بالاخره در اثر جراحات دوران دفاع مقدس به شهادت رسید؛ اولین بار شهید رفیعی را در منزل یک بنده خدایی دیدم.

خاطرات بسیار شیرین و جذابی از جنگ و زندگی پرفراز و نشیبش داشت؛ معجزات فراوانی در زندگی وی رخ داده بود که بعضی را برای ما تعریف کرد.

وی در دوران جنگ قریب به 18 بار مورد اصابت تیر مستقیم قرار می‌گیرد و این غیر از ترکش‌های بی‌شماری است که بر بدنش نشسته بود؛ اما تقدیر الهی بر این بود که زنده بماند و روزهای بعد از جنگ را درک کند.

یک بار در یکی از عملیات‌ها، بعد از آنکه چندین تیر به بدنش می‌خورد و بی‌جان در کنار همرزمان مجروح و شهیدش افتاده بود، روح از بدنش خارج می‌شود و به چشم خودش می‌بیند که ارواح شهدا چگونه از بدن مطهرشان خارج می‌شوند و به سوی آسمان بالا می‌روند.

او نیز می‌رود که به همراه دیگر شهدا به آسمان عروج کند، اما دوستان شهیدش او را باز می‌دارند و می گویند هنوز نوبت تو نشده؛ آنها می‌روند و او می‌ماند؛ در لوح محفوظ الهی، نوبتش دو روز پیش بود، نه سی سال قبل؛ خداوند رحمتش کند!

دکتر محمود رفیعی عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی تهران، یکی از یادگاران 8 سال دفاع مقدس بود که پس از سال‌ها تحمل درد و رنج ناشی از مجروحیت، 23 مهر دعوت حق را لبیک گفت و به همرزمانش پیوست.