به گزارش خبرنگار سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛عملیات والفجر 4 در منطقه «پنجوین» و با هدف متصل کردن ارتفاعات «سورن» به «سور کوه» انجام شد. در صورت تحقق این هدف، خط دفاعی جبهه خودی در این منطقه (دشت شیلر) کوتاه شده و در به کارگیری نیرو صرفه‌جویی می‌شد.
 همچنین راه ضدانقلاب از محور دشت شیلر مسدود شده و شهر مریوان از دید و تیر دشمن خارج می‌شد. علاوه بر این، شهر پنجوین و پادگان آن و پادگان گرمک به تصرف درآمده و نیروهای دشمن منهدم می‌شدند و سرانجام، با پیروزی در این عملیات، مقدمات انجام عملیات در استان سلیمانیه عراق فراهم می‌آمد.

مهمترین ارتفاعات منطقه پنجوین عبارتند از: سون، سور کوه و کانی ‌مانگا که دهانه شیلر را تشکیل می‌دهند. ارتفاع دیگر منطقه، زله است که به شهر پنجوین مشرف است.

این شهر در طول جنگ به منطقه‌ای نظامی تبدیل و خالی از سکنه شد. دشمن با آگاهی از قصد رزمندگان برای حمله به این شهر، بخش عمده‌ای از آن را منهدم کرد.

بر اساس طرح مانور، عملیات در دو مرحله، از دو محور بانه و مریوان آغاز می‌شد. اهداف مرحله اول از محور بانه، تأمین ارتفاعات لری، گرمک و کنگرک، و از محور مریوان، ارتفاعات زله، مارو و خلوزه بود.

در مرحله دوم، نیز می‌بایست ارتفاعات سورن و کانی‌مانگا تصرف شده و با تکمیل هدف‌های واسط عملیات، ارتفاع سورن به سورکوه وصل شده و هدف اصلی تحقق می‌یافت. برای انجام این مانور، هشت لشکر و دو تیپ پیاده از سپاه و یک لشکر پیاده از ارتش مأمور شدند. در مرحله اول، 22 گردان از سپاه و سه گردان از نیروی زمینی ارتش، و در مرحله دوم، هفت گردان از سپاه و یک گردان از نیروی زمینی ارتش و در مرحله سوم، تنها 25 گردان از سپاه وارد عمل شدند.

عملیات در روز 27 مهر 1362 (حدود دو ماه و نیم پس از عملیات والفجر 2 و 3) آغاز شد. در مرحله اول عملیات، به دلیل سرعت عمل فوق‌العاده، نیروها ارتفاعات لری، گرمک، کنگرک در محور بانه و مارو، خلوزه 1، بلاله، سربلاله، تخم مرغی، سه درختی، پادگان گرمک، شهرک هرگنه و تپه شهدا در محور مریوان، آزاد شد.

مرحله دوم، دو روز پس از مرحله اول، آغاز شد و طی آن، ارتفاعات خلوزه 2، کلو، هفت توانا، ارتفاعات اطراف پنجوین، یال شرقی ارتفاع زله، ارتفاعات 1672 شرق سنگ معدن در محور مریوان و شاخ نالشکینه در محور بانه، تصرف شد و نیروهای خودی به طور کامل بر شهر پنجوین تسلط یافتند، اما به دلیل عدم سقوط کامل ارتفاع زله، تصرف کامل شهر میسر نشد.

اگرچه عملیات والفجر 4 بایستی در دو مرحله انجام می‌شد ولی برای کامل کردن هدف‌ها، حدود 13 روز بعد یعنی در 12 آبان 1362، مرحله سوم این عملیات نیز انجام شد و طی آن، ارتفاعات استراتژیک شیخ گزنشین، شاخ تاجر از کانی مانگا به دست رزمندگان اسلام افتاد و در منطقه غرب ارتفاع کانی مانگا و چوارتا نیز نیروها دست به پیشروی زدند.

حماسه بزرگ جبهه شمالی

دشت‌ وسیع‌ و دره «شیلر» میان‌ شهر مرزی‌ «بانه» و «مریوان» با فرورفتگی‌ خاصی‌ که‌ از خاک‌ عراق‌ به‌ داخل‌ ایران‌ دارد، در گذشته‌ و در تاریخ‌ جنگ‌ تحمیلی‌ منطقه‌ مهمی‌ به‌ شمار می‌رود. بلندی‌های‌ «سورن»، «سورکوه» و «کانی‌ مانگا» در دهانه‌ این‌ دشت‌ قرار دارند. عملیات‌ «والفجر4» در سه‌ مرحله‌ با هدف‌ وصل‌ این‌ بلندی‌ها به‌ یکدیگر درخط‌ خودی، از روز27 مهر ماه‌1362 به‌ مدت‌ 33‌ روز در منطقه‌ جبهه‌ شمالی‌ سلیمانیه‌ و پنجوین‌ انجام‌ شد.

حمله‌ ساعت‌24 و با رمز «یاالله‌ یاالله‌ یاالله» در منطقه‌ای‌ به‌ وسعت‌ صدها کیلومتر مربع‌ آغاز شد.

نیروها از دو محور بانه‌ و بلندی‌های‌ «لری»، «گرمک»، «کنگرک» و در محور مریوان‌ و بلندی‌های‌ پنجوین‌ به‌ نام‌ «زله»، «مارو» و «خلوزه» به‌ پیشروی‌ پرداختند.در مرحله‌ دوم‌ پس‌ از گذشت‌ دو روز از مرحله‌ نخست، بلندی‌های‌ سورن‌ و کانی‌مانگا و چندین‌ نقطه‌ دیگر آزاد شد اما بر اثر پاتک‌های‌ دشمن‌ روی‌ قله‌های‌ کانی‌مانگا، برخی‌ از مناطق‌ دست‌ به‌ دست‌ شد و نهایتا در اشغال‌ دشمن‌ باقی‌ماند.

مرحله‌ سوم‌ عملیات‌ روز دوم آبان‌ ماه‌1362 به‌ اجرا درآمد. سپاه‌ پاسداران‌ تنها با 25 گردان‌ وارد عمل‌ شد و در مجموع‌1000 کیلومترمربع‌ شامل300 کیلومتر از اراضی‌ ایران‌ و700 کیلومتر از اراضی‌ عراق‌ آزاد شد و معابر نفوذی‌ گروهک‌های‌ ضدانقلاب‌ به‌ داخل‌ ایران‌ در دره‌ شیلر مسدود شد.

این‌ عملیات‌ را هشت لشکر و دو تیپ‌ از سپاه‌ پاسداران‌ و یک لشکر پیاده‌ از ارتش‌ به‌ انجام‌ رساندند. فرآیند این‌ عملیات، تصرف‌ پیشرفتگی‌ دشت‌ شیلر، شهر و پادگان‌ پنجوین‌ و گرمک‌ عراق‌ و تسلط‌ بر13 شهر و روستای‌ عراق، همراه‌ با19000 تن‌ کشته‌ و زخمی‌ و اسیر و نابودی‌ ده‌ها گردان‌ کماندویی‌ و مخصوص‌ و گروهان‌ دشمن‌ بود .

دستاورد دیگر این‌ عملیات‌ خارج‌ ساختن‌ شهر مریوان‌ از زیر دید و تیر دشمن‌ و فراهم‌سازی‌ مقدمات‌ عملیات‌ آتی‌ در استان‌ سلیمانیه‌ عراق‌ بود. همچنین‌ با انجام‌ این‌ حمله‌200 تن‌ از رزمندگان‌ اسلام‌ از اسارت‌ افراد ضدانقلاب‌ بیرون‌ آمدند.

ارتش‌ عراق‌ در طول‌ این‌ عملیات‌10 فروند هواپیما، یک‌ فروند چرخبال، بیش‌ از90 دستگاه‌ تانک‌ و نفربر زرهی،200 دستگاه‌ خودرو و انبوهی‌ از سلاح‌ و مهمات‌ خود را از دست‌ داد و پنج دستگاه‌ تانک‌ و نفربر،10 دستگاه‌ لودر و بولدوزر،200 دستگاه‌ خودرو سبک‌ و سنگین،20 قبضه‌ سلاح‌ ضدهوایی‌« سام‌7 »، تعدادی‌ وسایل‌ مخابراتی، مهمات‌ و سلاح‌های‌ سبک‌ و سنگین‌ از دشمن‌ به‌ غنیمت‌ نیروهای‌ ایرانی‌ درآمد.

در این‌ عملیات‌ سردار شهید علی‌ رضائیان‌ فرمانده‌ قرارگاه‌ مقدم‌ حمزه‌ سیدالشهدا در منطقه‌ به‌ شهادت‌ رسید.