غرض از نگارش این متن، تنها طرح پرسش‌هایی از استخوان خرد كرده‌های عرصه سینما و البته مسئولان تازه نفس سازمان سینمایی است.
به گزارش خبرنگار سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ مسئولان سازمان سینمایی! اگر ایران «گذشته» را به اسكار معرفی نمی‌كرد، احتمالاً فرانسه آن را معرفی می‌كرد؛ بعید نیست در سال‌های آتی، شاهد معرفی فیلم‌هایی از سینمای هالیوود و بالیوود به عنوان نماینده ایران در اسكار باشیم.
غرض از نگارش این متن، تنها طرح پرسش‌هایی از استخوان خرد كرده‌های عرصه سینما و البته مسئولان تازه نفس سازمان سینمایی است.
تصمیم هیئت انتخاب نماینده ایران برای جشنواره اسكار مبنی بر معرفی فیلم گذشته آقای اصغر فرهادی تصمیمی تعجب برانگیز و حیرت‌افزا بود.
بزرگان و پیشكسوتان سینمای ایران به طور حتم، دلیل حیرت از این انتخاب به نیكی درك می‌كنند؛ آیا غیر از این است كه همه ما به فرهنگ ایران زمین افتخار می‌كنیم و آن را قابل عرضه به تمام جهان می‌دانیم؟ و آیا هدف از معرفی یك فیلم توسط وزارت فرهنگ و ارشاد به آكادمی اسكار تلاش برای معرفی فرهنگ و سینمای ایران به جهان نیست؟
و اما پرسش اساسی اینجاست كه چه چیز باعث شده كه فیلم گذشته آقای اصغری فرهادی به آكادمی اسكار معرفی شود؟ بزرگان سینمای ایران و مسئولان محترم سازمان سینمایی!
نیك می‌دانیم و می‌دانید كه اگر ایران «گذشته» را معرفی نمی‌كرد، احتمالاً فرانسه آن را به اسكار معرفی می‌كرد؛ آیا سوال سختی است اگر بپرسیم، آیا هیچ تفاوتی میان سینمای ایران و فرانسه نیست كه یك فیلم با برچسب محصول فرانسه باید روانه بزرگ‌ترین آكادمی هنر سینمایی (و البته سیاسی) جهان شود؟ یعنی فرهنگ ایرانی هیچ المان و عنصری در ذات خود ندارد كه وجه تمایز آن از یك فیلم اروپایی باشد؟
جناب آقای ایوبی! شما یا این فیلم را مانند وزیر متبوع خود ندیده‌اید یا اگر دیده‌اید، بعید است منكر آن شوید كه فیلم گذشته، هرچه هست خوب یا بد فیلمی ایرانی نیست؛ شما كه مدت‌ها رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی در فرانسه بوده‌اید، باید بهتر از هركسی این موضوع را درك كرده باشید.
البته ترس ما این است كه ابراز رضایت شما از معرفی این فیلم ناشی از شیفتگی افراطی به فرهنگ و سینمای فرانسه متأثر از همان ایام حضور حضرتعالی در آن خطه بوده باشد، تا حدی كه شأن فرهنگی فرانسه را فراتر از هویت ملی ایرانی بدانید.
این تصمیم غیر اصولی این شبهه را به وجود می‌آورد كه سینمای ایران دچار قحطی فیلم شده كه باید از سینمای فرانسه برای معرفی به آكادمی اسكار فیلم استقراض كند؛ یعنی در سال گذشته، در سینمای ایران با این همه صاحب و مدعی، یك نفرشان نتوانسته‌اند فیلمی بسازند كه شایستگی معرفی به یك آكادمی بین‌المللی را داشته باشد؟
پس اگر چنین است، بعید نیست با این فراست و بصیرت هنرمندانه، در سال‌های آتی، شاهد معرفی فیلم‌هایی از سینمای هالیوود و بالیوود صرف حضور هنرمندانی در آن فیلم‌ها به عنوان نماینده ایران در اسكار باشیم و نیز به این معرفی افتخار كنیم!
اما حقیقتاً چنین نیست و مسئولان سینمایی و بزرگان سینما خود نیك می‌دانند كه حداقل فیلم‌هایی كه به عنوان گزینه‌های پیشنهادی در همان هیئت داوری مطرح بودند، حداقل‌های سینما را داشته و دقیقاً در پارادایم‌ها و پارامترهای بین المللی سینما به عنوان آثاری قابل قبول می‌گنجد و لذا احتمالاً این انتخاب از جایی دیگر آب می‌خورد.
از سویی شنیده می‌شود كه شوق افراطی برای دریافت اسكار، انگیزه اصلی این معرفی نا به جا بوده است؛ و این از دو حال خارج نیست؛ یا امثال اسكار سالی سیاسی خواهد داشت و در این حال جایزه‌اش را مانند سال گذشته، احتمالاً از دست مقامات كاخ سفید به فیلمی ضدایرانی ضداسلامی یا حداقل ضد اخلاقی تقدیم خواهد كرد و یا امسال از سال‌های كمتر سیاسی اسكار خواهد بود كه در آن حالت نیز باز مشخص نیست كه اسكار دوباره به یك ایرانی برسد.
حال فرض كنید كه چنین شود و «گذشته» آقای فرهادی اسكار را ببرد! اگر آن زمان فرانسه مدعی شود كه ایران یك فیلم ثبت شده فرانسوی را به اسكار معرفی كرده و او هم در اسكار شریك است، آن وقت حقیقتاً آیا پاسخی برای این ادعا خواهد بود؟
لذا از مسئولان سینمایی انتظار می‌رود تا كار از كار گذشته، تلاش كنند تا فیلمی در شأن هویت ملی كشور عزیزمان معرفی شود تا لااقل برای ما دانشجویان این شبهه پیش نیاید كه هیئت محترم داوری و متصدیان فعلی سینمای ایران كه همیشه و همواره از سیاسی شدن سینمای ایران نالیده‌اند، برای دلجویی از طیفی خاص كه ظاهراً در این سال‌ها از برخی بی‌مهری مسئولان سابق رنجیده‌اند، اكنون با اصرار بر معرفی «گذشته» خود تصمیمی سیاسی و نه سینمایی گرفته‌اند.
غرض از نگارش این متن، تنها طرح پرسش‌هایی از استخوان خرد كرده‌های عرصه سینما و البته مسئولان تازه نفس سازمان سینمایی است.
تصمیم هیئت انتخاب نماینده ایران برای جشنواره اسكار مبنی بر معرفی فیلم گذشته آقای اصغر فرهادی تصمیمی تعجب برانگیز و حیرت‌افزا بود.
بزرگان و پیشكسوتان سینمای ایران به طور حتم، دلیل حیرت از این انتخاب به نیكی درك می‌كنند؛ آیا غیر از این است كه همه ما به فرهنگ ایران زمین افتخار می‌كنیم و آن را قابل عرضه به تمام جهان می‌دانیم؟ و آیا هدف از معرفی یك فیلم توسط وزارت فرهنگ و ارشاد به آكادمی اسكار تلاش برای معرفی فرهنگ و سینمای ایران به جهان نیست؟
و اما پرسش اساسی اینجاست كه چه چیز باعث شده كه فیلم گذشته آقای اصغری فرهادی به آكادمی اسكار معرفی شود؟ بزرگان سینمای ایران و مسئولان محترم سازمان سینمایی!
نیك می‌دانیم و می‌دانید كه اگر ایران «گذشته» را معرفی نمی‌كرد، احتمالاً فرانسه آن را به اسكار معرفی می‌كرد؛ آیا سوال سختی است اگر بپرسیم، آیا هیچ تفاوتی میان سینمای ایران و فرانسه نیست كه یك فیلم با برچسب محصول فرانسه باید روانه بزرگ‌ترین آكادمی هنر سینمایی (و البته سیاسی) جهان شود؟ یعنی فرهنگ ایرانی هیچ المان و عنصری در ذات خود ندارد كه وجه تمایز آن از یك فیلم اروپایی باشد؟
جناب آقای ایوبی! شما یا این فیلم را مانند وزیر متبوع خود ندیده‌اید یا اگر دیده‌اید، بعید است منكر آن شوید كه فیلم گذشته، هرچه هست خوب یا بد فیلمی ایرانی نیست؛ شما كه مدت‌ها رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی در فرانسه بوده‌اید، باید بهتر از هركسی این موضوع را درك كرده باشید.
البته ترس ما این است كه ابراز رضایت شما از معرفی این فیلم ناشی از شیفتگی افراطی به فرهنگ و سینمای فرانسه متأثر از همان ایام حضور حضرتعالی در آن خطه بوده باشد، تا حدی كه شأن فرهنگی فرانسه را فراتر از هویت ملی ایرانی بدانید.
این تصمیم غیر اصولی این شبهه را به وجود می‌آورد كه سینمای ایران دچار قحطی فیلم شده كه باید از سینمای فرانسه برای معرفی به آكادمی اسكار فیلم استقراض كند؛ یعنی در سال گذشته، در سینمای ایران با این همه صاحب و مدعی، یك نفرشان نتوانسته‌اند فیلمی بسازند كه شایستگی معرفی به یك آكادمی بین‌المللی را داشته باشد؟
پس اگر چنین است، بعید نیست با این فراست و بصیرت هنرمندانه، در سال‌های آتی، شاهد معرفی فیلم‌هایی از سینمای هالیوود و بالیوود صرف حضور هنرمندانی در آن فیلم‌ها به عنوان نماینده ایران در اسكار باشیم و نیز به این معرفی افتخار كنیم!
اما حقیقتاً چنین نیست و مسئولان سینمایی و بزرگان سینما خود نیك می‌دانند كه حداقل فیلم‌هایی كه به عنوان گزینه‌های پیشنهادی در همان هیئت داوری مطرح بودند، حداقل‌های سینما را داشته و دقیقاً در پارادایم‌ها و پارامترهای بین المللی سینما به عنوان آثاری قابل قبول می‌گنجد و لذا احتمالاً این انتخاب از جایی دیگر آب می‌خورد.
از سویی شنیده می‌شود كه شوق افراطی برای دریافت اسكار، انگیزه اصلی این معرفی نا به جا بوده است؛ و این از دو حال خارج نیست؛ یا امثال اسكار سالی سیاسی خواهد داشت و در این حال جایزه‌اش را مانند سال گذشته، احتمالاً از دست مقامات كاخ سفید به فیلمی ضدایرانی ضداسلامی یا حداقل ضد اخلاقی تقدیم خواهد كرد و یا امسال از سال‌های كمتر سیاسی اسكار خواهد بود كه در آن حالت نیز باز مشخص نیست كه اسكار دوباره به یك ایرانی برسد.
حال فرض كنید كه چنین شود و «گذشته» آقای فرهادی اسكار را ببرد! اگر آن زمان فرانسه مدعی شود كه ایران یك فیلم ثبت شده فرانسوی را به اسكار معرفی كرده و او هم در اسكار شریك است، آن وقت حقیقتاً آیا پاسخی برای این ادعا خواهد بود؟
لذا از مسئولان سینمایی انتظار می‌رود تا كار از كار گذشته، تلاش كنند تا فیلمی در شأن هویت ملی كشور عزیزمان معرفی شود تا لااقل برای ما دانشجویان این شبهه پیش نیاید كه هیئت محترم داوری و متصدیان فعلی سینمای ایران كه همیشه و همواره از سیاسی شدن سینمای ایران نالیده‌اند، برای دلجویی از طیفی خاص كه ظاهراً در این سال‌ها از برخی بی‌مهری مسئولان سابق رنجیده‌اند، اكنون با اصرار بر معرفی «گذشته» خود تصمیمی سیاسی و نه سینمایی گرفته‌اند.
