روایت احسان الله

احسان‌الله فرزند بزرگ این مادر است که سال ۱۳۳۶ در روستای «دُر» از توابع گلپایگان متولد شد. او از جمله مبارزان دوران ستم‌شاهی بود که بارها توسط عوامل رژیم دستگیر روانه زندان شد. او در راه مبارزه با رژیم پهلوی تا جایی پیش رفت که حکم اعدامش صادر شد اما پیروزی انقلاب اسلامی موجب شد عمرش به دنیا باشد. او تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت. سال۱۳۵۸ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی سرپرست همان زندانی که در آن جا شکنجه‌اش کرده بودند شد. اما رفتار او با عناصری که شکنجه‌اش کرده بودند بر آنها اثر گذاشته بود تا جایی که از احسان طلب حلالیت کرده بودند.

او بعد ها به سپاه پاسداران پیوست و عضو شورای فرماندهی و مسوول واحد گزینش و استخدام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی آبادان شد. از آنجایی که شاهد تحرکات رژیم بعث عراق در مرزهای ایران بود با دشمن به مقابله پرداخت. تا اینکه روز بیست و یکم مهر ۱۳۵۹، با سمت فرمانده دسته در «مارد» آبادان بر اثر اصابت ترکش به کمر شهید شد.

روایت ابوذر

ابوذر دومین فرزند شهید این مادر است. او سال ۴۲ به دنیا آمد و در دوران دفاع مقدس عضو مؤثر «کمیته عشایر آبادان» که سرپرستی‌اش را مرحوم آیت الله حاج شیخ عیسی طُرفی(ره) به عهده داشت بود. این شهید همچنین عضویت واحد تبلیغات و انتشارات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی آبادان نیز در کارنامه زندگی او به چشم می‌خورد. او و شهیدان «مقداد(فریدون) تُرکی زاده» و «احمدرضا لیراوی» اُنس و رفاقتی دیرینه داشتند. حتّی تغییر نامش از «تیمور» به «ابوذر» هم تحت تأثیر همین دوستی قرار گرفت بود. ابوذر سال 1363 به شهادت رسید.