شهدای ایران shohadayeiran.com

به نظر می‌رسد که ناهنجاری‌هایی که در اسلام‌آباد به‌وجود آمده است، همگی از جهت‌گیری‌های سازمان‌یافته فضای مجازی نشأت می‌گیرد. پشت فرمان هدایت این اغتشاشات، هرکسی می‌تواند نشسته باشد؛ از یک پسربچه کوچک گرفته تا یک جوان روان‌پریش.
شهدای ایران:  به لطف فضای مجازی، دیگر همه از داستان ارومیه و آزار و اذیت دختر 12 ساله در یک مدرسه مطلع هستند. در ابتدای امر، در تمامی شبکه‌های مجازی، داستان با کلیدواژه «تجاوز» آغاز شد.

 همین مساله باعث واکنش شدید مدیرکل آموزش‌و‌پرورش آذربایجان غربی شد.آقای «سید فریدون مصطفوی» در مصاحبه‌ای که با خبرگزاری تسنیم داشت، گفت: «طبق اظهارات این کودک در روز گذشته سرایدار مدرسه او را در آغوش گرفته و اقدام به اذیت و آزار کرده است. البته هنوز جزئیات دقیق موضوع برای ما روشن نیست، همچنین پدر این کودک در کلانتری نیز رضایت داده است.»

 آقای «علیرضا رادفر» معاون سیاسی امنیتی استاندار آذربایجان غربی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در ارومیه با اشاره به حادثه مدرسه راه شهدا در منطقه اسلام‌آباد این شهر گفت: «برخلاف فضاسازی‌ها و جوسازی‌های غیرواقعی در تعدادی از شبکه‌های اجتماعی، موضوع آزار جنسی یکی از دختران دانش‌آموز صحت ندارد.»

او گفت: «شواهد اولیه و ابتدایی ماجرا حاکی است سرایدار مدرسه بداخلاقی کرده است ولی آزار جنسی نیست. با حضور به‌موقع مسوولان و مأموران انتظامی اقدامات قانونی انجام‌شده است.» اعتراض‌ها، واکنش‌ها، تصاویر و فیلم‌ها همچنان درباره این واقعه ادامه داشت. آنچنان که پای فرماندار، رییس پلیس شهر و دخالت نیروهای ویژه را هم به پای معرکه کشاند.

به گزارش صبح نو، معرفی بازرس ویژه برای بررسی این پرونده از طرف وزیر آموزش‌وپرورش آقای «سید محمد بطحایی» هم از اقدامات دیگری بود که انجام شد. ماجرای اعتراض‌های مردم اسلام‌آباد ارومیه اما به تجمع، اعتراض و شعار علیه سرایدار ختم نشد.

صبح روز بعد، تصاویر این اعتراض جور دیگری رقم خورد. آثار سوخته شده از نیمکت‌های مدرسه هنوز در حیاط مدرسه دیده می‌شوند.

 کف حیاط بزرگ را کاغذهایی پوشانده شده است. آثار دوده و آتش روی یک‌طرف از ساختمان مدرسه دیده می‌شود. اغلب شیشه‌های پنجره‌های کلاس، شکسته شده‌اند. در گوشه دیگر حیاط مدرسه، ماشین سفیدرنگی واژگون شده است. این‌ها همه تصویرهایی‌اند که بعد از انتشار خبر آزار و اذیت سرایداری به دخترخانم پایه ششمی به‌وجود آمد. در بسیاری از صفحه‌های مجازی این واقعه را با عنوان «غیرت» به نمایش کشیدند.

 بسیاری از صاحب‌نظران این واقعه را به دلیل تشویق شبکه‌های مجازی دانسته‌اند. بعد از این وقایع بود که رادفر خطاب به مردم اسلام‌آباد گفت: «شهروندان مواظب باشند که عده‌ای از این موضوع در پی سوءاستفاده نباشند چون هیچ تجاوزی صورت نگرفته است.»

سردار «ناصر اصلانی» فرمانده انتظامی آذربایجان‌غربی به نقل از خبرگزاری ایسنا گفت: «در حادثه مدرسه دخترانه منطقه اسلام‌آباد ارومیه، عده‌ای فرصت‌طلب به دنبال شایعه‌سازی، اغتشاش و تخریب اموال عمومی هستند که قانون تکلیف متخلفان در این حادثه را مشخص می‌کند. با متخلفان حادثه مدرسه اسلام‌آباد برخورد قانونی می‌شود.»

 بعد از انتشار خبر، به آتش کشیدن این مدرسه، خبر به آتش کشیده شدن چند مدرسه دیگر یکی پس از دیگری انتشار پیدا کردند. این اخبار ادامه پیدا می‌کرد که روابط عمومی استانداری آذربایجان غربی آتش زدن مدرسه در این شهر را تکذیب و به نقل از خبرگزاری برنا اعلام کرد: «دود متصاعد شده از منطقه اسلام‌آباد، ناشی از آتش زدن یک حلقه لاستیک بوده و آتش زده شدن مدرسه صحت ندارد.»

 ماجراها و شایعات، تصاویر ساختگی، بازی با کلمات، خبرهای ضدونقیض درباره واقعه سرایدار و دختر 12‌ساله، همچنان ادامه دارد و هر داستان تخیلی دیگری در فضاهای مجازی تولید می‌شود.

 اما مساله اینجاست که چرا این واقعه -که میشد در یک خبر کوتاه درون‌شهری و درون‌منطقه‌ای خلاصه شود- به یک بمب خبری تبدیل شد و باعث از بین رفتن اعتماد و تجاوز به اموال عمومی و از کار انداختن یک شهر و منطقه شد؟

به نظر می‌رسد که ناهنجاری‌هایی که در اسلام‌آباد به‌وجود آمده است، همگی از جهت‌گیری‌های سازمان‌یافته فضای مجازی نشأت می‌گیرد. پشت فرمان هدایت این اغتشاشات، هرکسی می‌تواند نشسته باشد؛ از یک پسربچه کوچک گرفته تا یک جوان روان‌پریش.

*جهان
نظر شما
(ضروری نیست)
(ضروری نیست)
آخرین اخبار