تصوری که البته صحبت‌های رمضان‌زاده و خاتمی در کنار امیدهای همچنان دولت آقای روحانی به چیزی به نام برجام (که نشانه‌های شکست رسمی آن هویدا شده است) نشان می‌دهد تصور صحیحی نیست و در دولت دوازدهم نیز نه تنها شاهد عذرخواهی و پذیرش مسئولیت از جانب ستاد مشترک اصلاحات و اعتدال در قبال کم‌کاری‌ها نخواهیم بود بلکه باز هم باید دائماً شنونده عبارت مشهور «تقصیر دولت قبلی بود» باشیم...
عبدا... رمضان‌زاده، سخنگوی دولت اصلاحات و از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ به تازگی در بخشی از گفت‌وگوی خود با خبرگزاری دولتی ایرنا اظهار کرده است:
«هرچند دولت عملکرد خوبی در چهار سال گذشته داشته است اما آواربرداری روحانی هنوز تمام نشده است.»
همزمان با رمضان‌زاده، محمدرضا خاتمی نیز در بخشی از مصاحبه خود با روزنامه شرق می‌گوید:
«وقتی قرار شد وارد انتخابات ٩٢ شویم، هم ما و هم آقای روحانی بر این اعتقاد بودیم که باید هشت سال کار کنیم تا به شرایط قبل از دولت احمدی‌نژاد برگردیم. حالا مشخص شده شاید به زمان بیشتری هم نیاز باشد؛ اما شرایط ما در مقایسه با سال‌های ٨٤ تا ٩٢ تا حدی بهبود یافته است.»
*متأسفانه در دولت یازدهم و در پاسخ به تمام کم‌کاری‌ها، شکست‌ها و اهمال‌های دولت، بهانه‌های مختلفی از سوی اعتدالیون و اصلاح‌طلبان بیان می‌شد که بیشتر از همه نیز عبارت «تقصیر احمدی‌نژاد بود» به گوش مردم و منتقدان می‌رسید.
مثلاً و در اشاره به بهانه‌های مختلف دولت و اصلاح‌طلبان برای توجیه کم‌کاری‌ها و شکست‌ها، آقایان جهانگیری و سیف در مقطعی عنوان کردند که بی‌دستاوردی برجام کار «دست‌های پنهان» و «آن عده» بوده است.
خروج عربستان از رابطه دیپلماتیک با جمهوری اسلامی ایران نیز به گردن اقدام چند خودسر در حمله سطحی به سفارت عربستان انداخته شد در حالیکه مدعیان هرگز بیان نکردند که چرا آمریکا با اینکه سفیر و چند دیپلماتش چند سال قبل در لیبی کشته هم شدند اما هرگز از این کشور بیرون نرفت؟!
تحریم‌های پیش و پسابرجامی نیز نوعاً به گردن چیزی به نام «رفتارهای تنش‌آمیز دولت قبل» انداخته شد و این در حالی است که اولاً دولت قبل نیز همانند این دولت به کدخدا بودن آمریکا و ضرورت ارتباط با آمریکا برای حل مشکلات فکر می‌کرد! و ثانیاً این ادعا یک معنی عجیب و غیر صحیح دارد و آن اینکه کأنه دشمن تا قبل از احمدی‌نژاد در حال تخفیف تحریمی به ما بوده اما با مشاهده احمدی‌نژاد تحریم‌های زیادی را علیه ما اعمال کرده است!
جالب آنکه در دولت یازدهم حتی اقتصاد مقاومتی هم به تحقق برجام گره خورد و این محمد شریعتمداری، معاون اجرایی رئیس‌جمهور بود که در مقطعی در این باره گفت: «امیدواریم با گشایش‌های بین‌المللی گره از پای فعالان اقتصادی برداشته شود و به تصمیمات راهبردی در تحقق اقتصاد مقاومتی به عنوان تنها راه دستیابی به اقتصاد رقابتی دست پیدا کنیم»![۸]
با تمام این حرف‌ها و این بهانه‌های سخیف اما به نظر می‌رسید که اکنون که آقای روحانی توانسته است پا به دولت دوم خود بگذارد، دیگر وقت این حرف‌ها سر آمده است.
تصوری که البته صحبت‌های رمضان‌زاده و خاتمی در کنار امیدهای همچنان دولت آقای روحانی به چیزی به نام برجام (که نشانه‌های شکست رسمی آن هویدا شده است) نشان می‌دهد تصور صحیحی نیست و در دولت دوازدهم نیز نه تنها شاهد عذرخواهی و پذیرش مسئولیت از جانب ستاد مشترک اصلاحات و اعتدال در قبال کم‌کاری‌ها نخواهیم بود بلکه باز هم باید دائماً شنونده عبارت مشهور «تقصیر دولت قبلی بود» باشیم...
«هرچند دولت عملکرد خوبی در چهار سال گذشته داشته است اما آواربرداری روحانی هنوز تمام نشده است.»
همزمان با رمضان‌زاده، محمدرضا خاتمی نیز در بخشی از مصاحبه خود با روزنامه شرق می‌گوید:
«وقتی قرار شد وارد انتخابات ٩٢ شویم، هم ما و هم آقای روحانی بر این اعتقاد بودیم که باید هشت سال کار کنیم تا به شرایط قبل از دولت احمدی‌نژاد برگردیم. حالا مشخص شده شاید به زمان بیشتری هم نیاز باشد؛ اما شرایط ما در مقایسه با سال‌های ٨٤ تا ٩٢ تا حدی بهبود یافته است.»
*متأسفانه در دولت یازدهم و در پاسخ به تمام کم‌کاری‌ها، شکست‌ها و اهمال‌های دولت، بهانه‌های مختلفی از سوی اعتدالیون و اصلاح‌طلبان بیان می‌شد که بیشتر از همه نیز عبارت «تقصیر احمدی‌نژاد بود» به گوش مردم و منتقدان می‌رسید.
مثلاً و در اشاره به بهانه‌های مختلف دولت و اصلاح‌طلبان برای توجیه کم‌کاری‌ها و شکست‌ها، آقایان جهانگیری و سیف در مقطعی عنوان کردند که بی‌دستاوردی برجام کار «دست‌های پنهان» و «آن عده» بوده است.
خروج عربستان از رابطه دیپلماتیک با جمهوری اسلامی ایران نیز به گردن اقدام چند خودسر در حمله سطحی به سفارت عربستان انداخته شد در حالیکه مدعیان هرگز بیان نکردند که چرا آمریکا با اینکه سفیر و چند دیپلماتش چند سال قبل در لیبی کشته هم شدند اما هرگز از این کشور بیرون نرفت؟!
تحریم‌های پیش و پسابرجامی نیز نوعاً به گردن چیزی به نام «رفتارهای تنش‌آمیز دولت قبل» انداخته شد و این در حالی است که اولاً دولت قبل نیز همانند این دولت به کدخدا بودن آمریکا و ضرورت ارتباط با آمریکا برای حل مشکلات فکر می‌کرد! و ثانیاً این ادعا یک معنی عجیب و غیر صحیح دارد و آن اینکه کأنه دشمن تا قبل از احمدی‌نژاد در حال تخفیف تحریمی به ما بوده اما با مشاهده احمدی‌نژاد تحریم‌های زیادی را علیه ما اعمال کرده است!
جالب آنکه در دولت یازدهم حتی اقتصاد مقاومتی هم به تحقق برجام گره خورد و این محمد شریعتمداری، معاون اجرایی رئیس‌جمهور بود که در مقطعی در این باره گفت: «امیدواریم با گشایش‌های بین‌المللی گره از پای فعالان اقتصادی برداشته شود و به تصمیمات راهبردی در تحقق اقتصاد مقاومتی به عنوان تنها راه دستیابی به اقتصاد رقابتی دست پیدا کنیم»![۸]
با تمام این حرف‌ها و این بهانه‌های سخیف اما به نظر می‌رسید که اکنون که آقای روحانی توانسته است پا به دولت دوم خود بگذارد، دیگر وقت این حرف‌ها سر آمده است.
تصوری که البته صحبت‌های رمضان‌زاده و خاتمی در کنار امیدهای همچنان دولت آقای روحانی به چیزی به نام برجام (که نشانه‌های شکست رسمی آن هویدا شده است) نشان می‌دهد تصور صحیحی نیست و در دولت دوازدهم نیز نه تنها شاهد عذرخواهی و پذیرش مسئولیت از جانب ستاد مشترک اصلاحات و اعتدال در قبال کم‌کاری‌ها نخواهیم بود بلکه باز هم باید دائماً شنونده عبارت مشهور «تقصیر دولت قبلی بود» باشیم...
