به گزارش شهدای ایران، " سوندوری" ، در 17 سالگی از خانه اش در مکزیکو سیتی فرار کرد؛ اما به زودی بی سرپناه شد و پس از کمی تلاش موفق شد نزد زنی که در خشکشویی کار می کرد، سرپناهی پیدا کند.

سوندوری به شبکه سی.ان.ان گفت: ابتدا رفتار آن ها با من بسیار خوب بود تا جایی که او را مادر صدا می کردم، اما کم کم فشار کاری را افزایش داد و پس از آن کتک زدنم را آغاز کرد.
وی افزود: همزمان با افزایش حجم کار، میزان غذا نیز کاهش یافت و سرانجام کار به جایی رسید که دیگر تحمل کتک و توهین و کار سنگین را نداشتم. من ناچار بودم روزی 16 ساعت لباس اتو کنم. وقتی آن زن متوجه شد که دیگر طاقت ندارم، قلاده ای آهنین برایم ساخت و آن را به گردنم زنجیر کرد و گفت: با حیواناتی امثال تو باید این گونه رفتار کرد.
سوندوری، در ماه آوریل سال 2015، پس از گذراندن 5 سال بردگی، سرانجام یک روز که زنجیرهایش به خوبی بسته نشده بود، از فرصت استفاده و از آن خانه فرار کرد.
سوندوری پس از فرار با "ماریا ترزا پاریدیز" که وکیل حقوق بشر است، ملاقات کرد. ماریا می گوید: هیچ جای سالم در بدن نداشت و سراسر بدنش پر از زخم و کوفتگی بود و خراش ها و دمل هایی نیز بر پوست داشت و بسیاری از موهای خود را از دست داده بود.
"کارلا دو لاکویستا" از فعالان حقوق بشر نیز گفت: سوندری، شکنجه شده بود و سر کوچکش به شدت آسیب دیده بود، زیرا پوست سرش به وسیله اتو، سوزانده شده بود.
پس از فرار سوندوری، پلیس متوجه ماجرا شد و به منزل شکنجه گرانش یورش برد و همه اعضای خانه را بازداشت کرد، آن گاه از 7 نفر اعضای خانه، 2 تن را که به سن بلوغ نرسیده بودند، آزاد کرد و بقیه را به دادگاه سپرد تا به جرم سوء استفاده و به بردگی کشیدن یک انسان، محاکمه شوند و در صورت محکوم شدن، با 40 سال زندان مواجه خواهند بود.
سوندوری تحت درمان قرار گرفت تا سلامتی خود را بازیابد، در این مدت، با "بیل دی پلازیو" شهردار نیویورک دیدار و پس از آن برای دیدار با پاپ فرانسیس به واتیکان سفر کرد.