عضو مشارکتی و فراری دفتر تحکیم می‌گوید کارنامه روحانی 3 سال پس از انتخاب ضعیف است و او اکنون به جای اینکه بر جنبه‌های ایجابی عملکرد دولتش مانور دهد، به تقابل با دلواپسان مشغول است و روی هراس‌افکنی علیه منتقدان سرمایه‌گذاری کرده است.
به گزارش شهدای ایران به نقل از کیهان، علی افشاری در وبسایت رادیو زمانه و در تحلیلی با عنوان «آیا کلید روحانی زنگ زده بود» نوشت: 3 سال از پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری گذشته و تقریباً 34 ماه از عمر دولت یازدهم سپری شده است. ارزیابی درست و جامع از عملکرد «دولت اعتدال» مستلزم در نظر گرفتن اهداف و وعده‌های انتخاباتی روحانی و ابزارهایی است که در اختیار دارد. نخستین مسئله که پس از حضور حسن روحانی در ساختمان خیابان پاستور خودش را نشان داد، عدم برآورد درست او از پیامدهای منفی میراث دولت‌های نهم و دهم، بزرگ‌نمایی و برخوردهای شعاری و غیر واقع‌بینانه در برنامه‌های ارائه شده در ایام تبلیغات انتخاباتی بود.
روحانی به جای تعدیل مواضع و توجیه پایگاه اجتماعی هدف، به رویکرد پوپولیستی ادامه داد و سعی کرد با گره زدن همه چیز به توافق جامع هسته‌ای امیدها را زنده نگاه دارد. اما اینک و پس از به جریان افتادن برجام، دولت یازدهم تحت فشار جریان‌های مختلف برای تحقق وعده‌ها است. وی ادامه می‌دهد: عملکرد دولت «مردان اعتدال» در پایان سال سوم چندان چنگی به دل نمی‌زند و دولت یازدهم در مجموع کارنامه ضعیفی دارد.
اکنون روحانی بیش از آنکه بر جنبه‌های ایجابی عملکرد دولتش مانور دهد، به تقابل با دلواپس‌ها مشغول است و بر روی هراس‌افکنی نسبت به بازگشت دوباره اصولگرایان افراطی در قوه مجریه سرمایه‌گذاری می‌کند. بزرگ‌نمایی و برخوردهای شعاری و دادن وعده‌های بزرگ همچنان چاشنی اصلی فعالیت دولت روحانی است که سعی می‌کند با «گفتار درمانی» و تقابل‌های کلامی موقعیتش در عرصه عمومی را حفظ کند.
وی ادامه می‌دهد: تصویری که روحانی و ظریف از برجام و پیامدهای آن ترسیم کردند با واقعیت‌ها تفاوت فاحشی دارد. قطعاً برجام تأثیر مثبتی در حل مشکلات دارد ولی بزرگ‌نمایی در خصوص نقش تحریم‌ها در معضلات اقتصادی و مبالغه بر سر مبالغ بلوکه شده، اینک گریبان دولت را گرفته است. از این به بعد به دلیل صورت‌بندی و مدیریت غلط در خصوص برجام، این فاکتور به نفع دولت عمل نمی‌کند، بلکه روحانی در چنبر انتظارات بالا برده شده، در موقعیت دفاعی قرار می‌گیرد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: با توجه به ملاحظات یاد شده دولت در شرایط مناسبی قرار ندارد و امید چندانی نمی‌رود که در آخرین سال، دستاوردهای ملموسی داشته باشد.
روحانی به جای تعدیل مواضع و توجیه پایگاه اجتماعی هدف، به رویکرد پوپولیستی ادامه داد و سعی کرد با گره زدن همه چیز به توافق جامع هسته‌ای امیدها را زنده نگاه دارد. اما اینک و پس از به جریان افتادن برجام، دولت یازدهم تحت فشار جریان‌های مختلف برای تحقق وعده‌ها است. وی ادامه می‌دهد: عملکرد دولت «مردان اعتدال» در پایان سال سوم چندان چنگی به دل نمی‌زند و دولت یازدهم در مجموع کارنامه ضعیفی دارد.
اکنون روحانی بیش از آنکه بر جنبه‌های ایجابی عملکرد دولتش مانور دهد، به تقابل با دلواپس‌ها مشغول است و بر روی هراس‌افکنی نسبت به بازگشت دوباره اصولگرایان افراطی در قوه مجریه سرمایه‌گذاری می‌کند. بزرگ‌نمایی و برخوردهای شعاری و دادن وعده‌های بزرگ همچنان چاشنی اصلی فعالیت دولت روحانی است که سعی می‌کند با «گفتار درمانی» و تقابل‌های کلامی موقعیتش در عرصه عمومی را حفظ کند.
وی ادامه می‌دهد: تصویری که روحانی و ظریف از برجام و پیامدهای آن ترسیم کردند با واقعیت‌ها تفاوت فاحشی دارد. قطعاً برجام تأثیر مثبتی در حل مشکلات دارد ولی بزرگ‌نمایی در خصوص نقش تحریم‌ها در معضلات اقتصادی و مبالغه بر سر مبالغ بلوکه شده، اینک گریبان دولت را گرفته است. از این به بعد به دلیل صورت‌بندی و مدیریت غلط در خصوص برجام، این فاکتور به نفع دولت عمل نمی‌کند، بلکه روحانی در چنبر انتظارات بالا برده شده، در موقعیت دفاعی قرار می‌گیرد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: با توجه به ملاحظات یاد شده دولت در شرایط مناسبی قرار ندارد و امید چندانی نمی‌رود که در آخرین سال، دستاوردهای ملموسی داشته باشد.
