به گزارش خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ این روزها باز هم در خیابان های شهر شهید می آورند، شهدایی که در دهه 60 و 70 متولد شده اند اما برای خود تبدیل به همت ها و باکری ها شده اند.

بنابراین گزارش، روزهایی جوانان شهرهای مان در حسرت همت و باکری می مردند و گمان نمی کردند که درهای باغ شهادت بر رویشان باز شود اما حالا دفاع از حرم خواهر مولایشان امام حسین (ع) و ناموس شیعه ایشان را به خاک سوریه کشانده است و گل های پر پر مادران شهدا با افتخار بر دوش مردان و زنان سرزمینمان تشییع می شوند.

یک روز شهید «احمد اعطایی»، یک روز شهید «مصطفی صدرزاده» و نطق آتشین همسر شهید در مراسم تشییع و یک روز هم شهید باقری و نامه دلنشینش به کودکانش و امروز هم شهرک شهید محلاتی تهران و تشییع شهید امیر سیاوشی؛ جوانی دهه شصتی که در نیروی ویژه دریایی سپاه و در یگان اباعبدالله الحسین (ع) حضور داشته است.


امروز همه آمده بودند؛ از دوستانی که در فراغش ضجه می زدند و فریاد لبیک یا حسین و مرگ بر امریکایشان بلند بود تا مردمی که بوی شهید را باز هم در کشور حس کردند.

گویی همین دیروز بود که به سبک دختر شینا دوشنبه ها راهی مراسم تشییع شهدا می شدیم و حالا باز هم از این رسانه به آن رسانه می گردیم و می بینیم هر روز در کدام خیابان این شهر آلوده شهید تشییع می کنند.


اما آنچه در تشییع شهید امیر سیاوشی خودنمایی می کرد حضور مادر شهید دفاع مقدسی بود که با عکس فرزند شهیدش و در حالی که بر روی ویلچر نشسته بود در تشییع این شهید دهه شصتی حضور پیدا کرد.

این مادر شهید هم آمد تا بگوید راه فرزندش تمام نشده است تا زمانی امیر سیاوشی ها در خاک این کشور نفس می کشند.

روحت شاد و راهت پر رهرو باد

تصاویری از تشییع باشکوه شهید امیر سیاوشی