تولدت را ای ناجی سرگشتگی‌های زمین، با خط امید بر تاریخ بشریت نوشته‌اند به امید آن روز که زندگی این مردگان دنیای پرغرور را به زایش ملکوت پیوند دهی و ما را به ما برسانی.
به گزارش گروه سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ وبلاگ آقای رئیس جمهور گوشیت رو بردار نوشت:
شعبان به نیمه رسید و کوچه‌ها چراغانی؛ تو آمده‌ای ای عشق... جایت چه خالیست!
شعبان که به نیمه می‌رسد، زمین و زمان حال و هوای دیگری دارد؛ کوچه‌ها آذین بسته‌اند و دست به سینه‌اند برای آمدنت
اما آقا نمی‌آیی و روشنایی چراغ‌های آویزان غم دوری‌ات را بیش از پیش فریاد می‌کند
این روزها هر روز، روز جمعه است و هر لحظه‌اش غروب
اما شعبان که به نیمه می‌رسد لحظه‌ها پرتپش‌تر می‌تپند
زمین جانی تازه می‌گیرد و آسمان آبی‌تر از دیروز آمدنت را به امید می‌نشیند
آقا ما را ببخش که می‌دانم منتظران خوبی نیستیم؛ حق دارد زمین اگر از بهانه نبودنت ما را متهم کند و آسمان از غربت زمین خسته بر ما ترحم نکند...
تنها دل داده‌ایم به روزهایی که با نام تو گره خورده است
دل مان به غربت نبودنت تنها عادت کرده اما برای آمدنت کاری نمی‌کنیم
راستی آقا تو کجای این زمین پهناور ما را نظاره می‌کنی؟ دلت چندین بار به غربت اعمال ضد انسانی‌مان شکسته است
دعایمان کن که ما تنها نام تو را و اهل بیت جدت را به یدک می‌کشیم و از انتظار جز واژه‌های شسته رفته هیچ نمی دانیم
آقای غریبم هر کجای این زمین که هستی به حرمت قدم‌های زیبایت برای آسمانی شدن ما هم دعا کن
ما که از انسانیت فقط اسم آن را از بریم؛ آبرو می‌بریم و مغرورتر از همیشه خود را وامدار آدمیت می‌دانیم
مولایم ما را ببخش که یک عمر چه کودکانه نشستیم و انتظار کشیدیم تا صدای شلیک یک توپ، نوید آمدن بهار را سر دهد؛ ای صد افسوس که تو بهار بودی و ما بی‌تو هر فروردین‌مان دی بود و نمی‌دانستیم
آقای غریبم... بیش از همیشه به دعایت محتاجیم؛ این رانده شدگان بهشت را دریاب
تولدت را ای ناجی سرگشتگی‌های زمین، با خط امید بر تاریخ بشریت نوشته‌اند
به امید آن روز که زندگی این مردگان دنیای پرغرور را به زایش ملکوت پیوند دهی و ما را به ما برسانی.
