گرچه جزئیات این قیام و سرانجام آن ذکر نشده اما به عنوان یک اصل در تاریخ ثبت شده است که مردم سیستان چنین حرکت ارزشمندی را انجام دادهاند.
به گزارش شهدای ایران ، محمد حسین رجبی دوانی، مورخ و پژوهشگر تاریخ اسلام با اشاره به نقش ایرانیان در خونخواهی امام حسین(ع) اظهار داشت: به جرأت میتوان گفت افتخار نخستین کسانیکه به انتقام خون حضرت سیدالشهداء(ع) برخاستند و با جنایات بزرگ بنیامیه و عمال پلیدشان در کربلا مقابله کردند، متعلق به ایرانیها است.
وی ادامه داد: در منابع تاریخی آمده است زمانی که خبر واقعه کربلا به مردم مسلمان و هوادار اهل بیت(ع) شهر سیستان رسید آنها خروشیدند و موفق شدند که «عباد بن زیاد» برادر عبیدالله بن زیاد را که فرمانروای سیستان بود از شهر اخراج کنند.
رجبی دوانی افزود: گرچه جزئیات این قیام و سرانجام آن ذکر نشده اما به عنوان یک اصل در تاریخ ثبت شده است که مردم سیستان چنین حرکت ارزشمندی را انجام دادهاند.
وی تصریح کرد: بیشترین حضور و افتخار مقابله با جنایتکاران کربلا به قیام «مختاربن ابی عبید ثقفی» باز میگردد و مختار به خوبی درک کرد که اگر به ایرانیهای مسلمان بها بدهد و برای آنها حقوقی برابر با سایر مسلمانها و عربها قائل شود، ایرانیها به خوبی به او یاری میرسانند و حمایت میکنند.
این محقق و پژوهشگر تاریخ اسلام گفت: مختار با اینکه پدر و برادرش در اولین رویاروییهای عربهای مسلمان با دولت ساسانی بدست ایرانیها کشته شده بودند ولی هیچ کینهای از ایرانیها نداشت و اعتماد بسیاری به آنها کرد و بخش اعظم تشکیلات کشوری و اداری او را ایرانیها اداره میکردند.
وی ادامه داد: اکثر لشگر مختار از ایرانیها تشکیل شده بود به گونهای که در اردوی لشگریان اعزامی مختار به سوی شام به فرماندهی ابراهیم مالک که تعداد لشگر بیست هزار نفر بود همه به زبان فارسی سخن میگفتند.
رجبی دوانی اظهار داشت: هنگامی که مختار با حمایت بسیار تأثیرگذار ایرانیها موفق شد بر عراق سیطره پیدا کند و بخشهای مهمی از ایران را نیز تحت کنترل در بیاورد و بعد از آن به قصاص جانیان کربلا پرداخت، این ایرانیها بودند که به نمایندگی از طرف مختار جنایتکاران را به سزای عمل خود رساندند.
وی افزود: بنابراین اوج حضور ایرانیان در خونخواهی امام حسین(ع) به قیام مختار و همراهی مختار در این امر مهم بر میگردد و شخصی دیگری که در این قیام نقش مهمی داشت «ابوعمره کیسان» بود که جنایتکاران حادثه کربلا را تعقیب میکرد و آنها را به سزای عملشان میرساند.
وی ادامه داد: در منابع تاریخی آمده است زمانی که خبر واقعه کربلا به مردم مسلمان و هوادار اهل بیت(ع) شهر سیستان رسید آنها خروشیدند و موفق شدند که «عباد بن زیاد» برادر عبیدالله بن زیاد را که فرمانروای سیستان بود از شهر اخراج کنند.
رجبی دوانی افزود: گرچه جزئیات این قیام و سرانجام آن ذکر نشده اما به عنوان یک اصل در تاریخ ثبت شده است که مردم سیستان چنین حرکت ارزشمندی را انجام دادهاند.
وی تصریح کرد: بیشترین حضور و افتخار مقابله با جنایتکاران کربلا به قیام «مختاربن ابی عبید ثقفی» باز میگردد و مختار به خوبی درک کرد که اگر به ایرانیهای مسلمان بها بدهد و برای آنها حقوقی برابر با سایر مسلمانها و عربها قائل شود، ایرانیها به خوبی به او یاری میرسانند و حمایت میکنند.
این محقق و پژوهشگر تاریخ اسلام گفت: مختار با اینکه پدر و برادرش در اولین رویاروییهای عربهای مسلمان با دولت ساسانی بدست ایرانیها کشته شده بودند ولی هیچ کینهای از ایرانیها نداشت و اعتماد بسیاری به آنها کرد و بخش اعظم تشکیلات کشوری و اداری او را ایرانیها اداره میکردند.
وی ادامه داد: اکثر لشگر مختار از ایرانیها تشکیل شده بود به گونهای که در اردوی لشگریان اعزامی مختار به سوی شام به فرماندهی ابراهیم مالک که تعداد لشگر بیست هزار نفر بود همه به زبان فارسی سخن میگفتند.
رجبی دوانی اظهار داشت: هنگامی که مختار با حمایت بسیار تأثیرگذار ایرانیها موفق شد بر عراق سیطره پیدا کند و بخشهای مهمی از ایران را نیز تحت کنترل در بیاورد و بعد از آن به قصاص جانیان کربلا پرداخت، این ایرانیها بودند که به نمایندگی از طرف مختار جنایتکاران را به سزای عمل خود رساندند.
وی افزود: بنابراین اوج حضور ایرانیان در خونخواهی امام حسین(ع) به قیام مختار و همراهی مختار در این امر مهم بر میگردد و شخصی دیگری که در این قیام نقش مهمی داشت «ابوعمره کیسان» بود که جنایتکاران حادثه کربلا را تعقیب میکرد و آنها را به سزای عملشان میرساند.