به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ مجموعه کتاب‌های «جنگ ایران و عراق از نگاه مطبوعات جهان»، برگرفته از اسناد مطبوعاتی و بریده‌ جراید خارجی موجود در مرکز ملی اسناد دفاع‌مقدس است که پیشینه جمع‌آوری آن به روزهای آغازین بحران و تشکیل دفتر تبلیغات جبهه و جنگ بازمی‌گردد و سرویس «فرهنگ حماسه» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، نیز با بهر‌ه‌گیری از این منبع تاریخی،گریزی به وقایع قبل از آغاز جنگ تحمیلی و بعد از آن دارد.

نبض عراق در دست ایران

زبان اصلی:انگلیسی. شماره: 000418

منبع:نیویورک تایمز/ ویلیام اوبیمن

1359/7/10-1980-10-2

مترجم: رسول منصوری

منبع خبر

تهیه کننده این گزارش یک پروفسور در دانشگاه " براون" است که به مدت هفت سال از سال 1972 تا 1979 در ایران به سربرده و تحقیق کرده است. وی در این گزارش عمدتا به نفوذ رهبران مذهبی ایران در عراق و هم مذهب بودن شیعیان ایران و عراق و خطر این مسئله برای رژیم عراق پرداخته است. به عقیده وی اگر امام خمینی می‌گوید رژیم کافر فاسد است و سربازان عراقی باید وی را سرنگون کنند، گفته‌های وی ناشی از تعصب یک شخص لجوج نیست و با گذشت دو هفته از جنگ می‌توان دریافت جنگ بیش از آنکه برای ایران خطرناک باشد برای عراق خطرناک شده است.

دولت آمریکا،از درک یک حقیقت مهم غافل مانده و آن این که ایرانی‌ها عراق را بیش از هر کشور دیگر می‌شناسند زیرا عتبات متبرکه شیعیان در عراق قرار دارد، بیش از 60 درصدمردم عراق را شیعیان تشکیل می‌دهند و شناخت ایرانیان از عراق تا بدان حد است که به هنگام سجده در نماز پیشانی خود را بر مهری از خاک کربلا می‌گذارند.

ایرانی‌ها ایجاد کشور عراق در سال 1921 و بر سر قدرت آمدن اقلیت سنی در این کشور را ناشی از باج‌دهی اعراب به استعمار انگلیس دانسته و به همین جهت در طول قرن بیستم

هیچ یک از سران ایران رهبری عراق را قبول نداشته و همواره درصدد جلوگیری از اتحاد عراق با دیگر کشورهای عرب حوزه خلیج فارس بوده‌اند. در همین راستا شاه با کمک به

شورشیان کرد عراق، این کشور را دچار بی‌ثباتی نظامی کرده و همزمان عراق را در نزد کشورهای عرب منطقه به عنوان متجاوز معرفی کرده است.

اما اکنون رهبران سنی عراق درصددند تا هویت عربی خود را از طریق مطرح کردن سه درخواست ثابت کنند. استرداد سه جزیره متعلق به اعراب در دهانه تنگه هرمز به صاحبان عرب آن، آزاد شدن عربستان ایران استان نفتخیز خوزستان و تغییر نام خلیج فارس به خلیج عربی. سیاست‌های آیت‌الله خمینی در قبال عراق از سیاست‌های شاه در این مورد ظریف‌تر است.

وی بیشتر درصدد صدور انقلاب خود است و از آنجا که به مدت 16 سال در عراق زندگی کرده و از جو حاکم بر شهرها و روستاهای کوچک عراق و مخالفت آنها با رژیم بعث عراق آگاهی دارد خواستار شورش مردم علیه صدام و سرنگونی وی شده و معتقد است عراق بیش از هرجای دیگر شرایط پذیراشدن انقلاب ایران را دارد.

از سوی دیگر ایران می‌داند که عراق از این سیاست آیت‌الله خمینی در مورد سرنگونی صدام ناخشنود است و عراق در گذشته، حتی به هنگام داشتن برتری کامل نظامی، از تجاوز به ایران خودداری می‌کرد زیرا از بروز جهاد در داخل کشور خود وحشت داشت، بنابراین اعتقاد ایرانی‌ها مبنی بر اینکه کشورهای خارجی صدام را وادار به تجاوز به ایران کرده‌اند، منطقی است.

رهبران ایران معتقدند مهمترین عامل تحریک کننده عراق برای تجاوز به کشورشان، برژینسکی مشاور امنیتی کارتر است که این اقدام خود را از طریق کشورهای عربستان سعودی، اردن، فرانسه به اجرا درآورده است. ایرانی‌ها معتقدند یک ارتش از نیروهای مخالف به رهبری غلامعلی اویسی ژنرال سابق ارتش و دولت تازه تاسیس تبعیدیان ایران به

رهبری شاهپور بختیار و احتمالا رضا، پسر بزرگ شاه سابق، در پشت صحنه قرار دارند. در مجموع ایران دست بالا را دارد و استراتژی آن موفق بوده است.

آنها ایرانی‌ها که جنگ را بین‌المللی تلقی می‌کنند سعی دارند به بهانه کنترل پیشروی عراقی‌ها جنگ را گسترش دهند و اگرچه تنگه هرمز را باز نگه خواهند داشت ولی صحبت از بستن آن نیز کرده‌اند.

به طور کلی در حال حاضر نبض عراق در دست ایران است. عراقی‌ها که خطر را احساس می‌کنند سعی دارند با ادعای این مطلب که به پیروزی‌های مورد نظر خود دست یافته‌اند

جنگ را حل و فصل کنند و برای حل و فصل جنگ یک سری تقاضای غیرممکن ارائه داده‌اند. اما از سوی دیگر، ایرانی‌ها نیز که می‌بینند ورق به نفع آنها برگشته یک سری تقاضاهای غیرممکن برای پایان جنگ ارائه داده‌اند.

با طولانی شدن جنگ، رژیم عراق هر روز ضعیف‌تر خواهد شد و حتی در صورت پایان جنگ نیز باید بابت ویرانی شهرها و صنایع عراق، برای مردمی که آن را دوست نداشته و هرگز ایرانی‌ها را به عنوان دشمن تلقی نکرده‌اند توجیهاتی بیاورد.

منبع:ایسنا