به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ در هیاهوی بحث های سیاسی بازار داغ انتخابات آنقدر نداری و اقتصاد و سیاست خارجی موضوع مهمی است که کمتر به مقوله های فرهنگی توجه می شود. این مهم را می توان در بی توجهی رسانه ملی به موضوعات ایثار و شهادت نیز بررسی کرد.
اما یکی از مقولاتی که در حوزه فرهنگی نه از آرا و نظرات کاندیدا بلکه از میان طرفداران و دوستداران کاندیدا روشن می شود مقوله حجاب است.
یکی از کاندیدایی که بیش از سایرین بر رزمنده بودن خود افتخار می کند محمد باقر قالیباف است. هر چند قالیباف هیچ گاه برعکس محمد رضا عارف از حجاب مورد تایید خود سخنی به میان نیاورده است اما گفتمان هر کاندیدایی و شعار هایی که در ظاهر می دهد باید حداقل در ظاهر طرفدارانش نیز نمایان باشد.
به عنوان مثال در میان طرفداران روحانی و عارف بسیار بوده اند دخترانی بزک کرده و بد حجاب که با نگاه و رویکردهای اجتماعی جناح اصلاحات همخوانی داشت . یا درمیان طرفداران سعید جلیلی همواره تفکیک نشستن زنان و مردان در همایش ها و حجاب طرفداران وی همواره با گفتمان و شعار جلیلی همراه بوده است .
در این میان اما کاندیدایی که شعارش با سبک رفتاری طرفدارانش همراهی ندارد محمد باقر قالیباف است که بیش از سایرین بر فرهنگ اسلامی و روحیه رزمندگی خود پافشاری می کند اما در میتینگ های انتخاباتی وی هم اختلاط زن و مرد به چشم میخورد و هم دخترانی از جنس روشنفکر دینی.
حال با مقایسه ای میان بانوان طرفدار قالیباف و جلیلی باید اندیشید که حرف و عمل کدام یک از این دو کاندیدا با هم همخوانی ندارد و چرا؟