با استناد به آمار ربیعی مبنی بر اضافه شدن هر دقیقه ۵نفر به بازار کار، از نیمه مهر ماه سال جاری تا پایان اسفند ماه ۹۴حدود یک میلیون و ۱۸۸ هزار نفر به جویندگان کار اضافه خواهند شد.
به گزارش شهدای ایران به نقل از تسنیم، با وجوداینکه مرکز آمار ایران در گزارش های خود جمعیت بیکاران را دو و نیم میلیون تا سه میلیون نفر برآورد کرده است. اما آمارهای غیر رسمی حکایت از تعداد بیشتری از بیکاران دارد. تعدادی از افراد نیز پس از ناامیدی از یافتن شغل به خارج از کشور رفته و در حالت انتظار به سر میبرند.
آنطور که ربیعی بارها بیان کرده است هر دقیقه ۵نفر جویای کار وارد بازار کار میشوند. اگر بخواهیم با این محاسبه پیش رویم به اندازه کل جمعیت بیکار کشور، متقاضی جدید شغل وارد بازار می شود. با این اوصاف رفته رفته بیکاری در ایران به مرحله بحران نزدیک می شود.
با یک حساب سر انگشتری با استناد بر آمار آقای وزیر مبنی بر اضافه شدن هر دقیقه ۵نفر به بازار کار تا پایان سال ۹۴ یک میلیون و ۱۸۸هزار نفر به جویندگان کار اضافه خواهند شد. به راستی برنامه دولت برای بحران بزرگ بیکاری چیست؟
با فرض اضافه شدن هر دقیقه ۵نفر به آمار جویندگان کار، هر ساعت ۳۰۰ نفر، هر روز ۷۲۰۰ نفر، هر هفته ۵۰۴۰۰ نفر، هر ماه ۲۱۶ هزار نفر و خلاصه اینکه هر سال ۲ هزار و ۵۹۲ نفروارد بازار کار کشور میشوند.
در شرایطی که علی ربیعی از رشد بدون اشتغال خبر می دهد ، وضعیت یک میلیون و ۱۸۸ هزار کارجو تا پایان سال چه میشود؟ این تعداد افرادی است که تا پایان سال به جامعه بیکاران افزوده میشوند.
علی ربیعی، وزیر تعاون،کار و رفاه اجتماعی چند روزه گذشته درباره سیاست های اشتغال زایی بیان کرده است:امروزه اشتغال در کشور ما ناشی از سرمایه گذاری و رشد به سرعت به دست نمی آید و ما با پدیده رشد بدون اشتغال مواجه هستیم.البته این پدیده ایرانی نیست و دنیا نیز با آن مواجه است.نیازمند رشد ۶ تا ۷ درصدی هستیم اما این رشد به معنی ایجاد اشتغال نیست. ما رشد بدون اشتغال را تجربه میکنیم.
در کنار این مسئله باید بگوییم سیاست های اشتغال زایی دولت ساختار سازیهای پشتیبان توسعه کارآفرینی (ساختارهای مالی، حقوقی، مشاوره ای، آموزشی، پژوهشی، بیمهای و ...)، اجرای طرح های اشغالزایی ویژه گروههای هدف معین (نظیر؛ کارورزی دانش آموختگان دانشگاهی، مشاغل خانگی، بنگاههای کوچک و متوسط ، طرح تامین مالی خرد)
- توسعه نظام جامع اطلاع رسانی بازار کار کشور، ساماندهی، حمایت، هدایت، راهبری و نظارت بر مراکز خدمات اشتغال دولتی با هدف تسهیل انطباق و جستجو، ساماندهی اشتغال اتباع خارجی، اجرای طرح توانمندسازی روستائیان و ساکنان مناطق کمترتوسعه یافته با رویکرد اشتغال پایدار از طریق آموزش های مهارتی حدود ۴۰ میلیون نفر- ساعت، طرح ارتقاء شایستگی های حرفه ای دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاهی به میزان ۲۵۰ هزارنفر- دوره توسط سازمان آموزش فنی حرفه ای کشور و ایجاد شغل درICT ، جهانگردی و توریسم ، صنایع دستی ، صنعت و معدن، صنعت آبزی، کشاورزی و بنگاه های خرد و کوچک است. آیا این سیاست ها جوابگوی بازار پر تلاطم بیکاری خواهد بود؟
آنطور که ربیعی بارها بیان کرده است هر دقیقه ۵نفر جویای کار وارد بازار کار میشوند. اگر بخواهیم با این محاسبه پیش رویم به اندازه کل جمعیت بیکار کشور، متقاضی جدید شغل وارد بازار می شود. با این اوصاف رفته رفته بیکاری در ایران به مرحله بحران نزدیک می شود.
با یک حساب سر انگشتری با استناد بر آمار آقای وزیر مبنی بر اضافه شدن هر دقیقه ۵نفر به بازار کار تا پایان سال ۹۴ یک میلیون و ۱۸۸هزار نفر به جویندگان کار اضافه خواهند شد. به راستی برنامه دولت برای بحران بزرگ بیکاری چیست؟
با فرض اضافه شدن هر دقیقه ۵نفر به آمار جویندگان کار، هر ساعت ۳۰۰ نفر، هر روز ۷۲۰۰ نفر، هر هفته ۵۰۴۰۰ نفر، هر ماه ۲۱۶ هزار نفر و خلاصه اینکه هر سال ۲ هزار و ۵۹۲ نفروارد بازار کار کشور میشوند.
در شرایطی که علی ربیعی از رشد بدون اشتغال خبر می دهد ، وضعیت یک میلیون و ۱۸۸ هزار کارجو تا پایان سال چه میشود؟ این تعداد افرادی است که تا پایان سال به جامعه بیکاران افزوده میشوند.
علی ربیعی، وزیر تعاون،کار و رفاه اجتماعی چند روزه گذشته درباره سیاست های اشتغال زایی بیان کرده است:امروزه اشتغال در کشور ما ناشی از سرمایه گذاری و رشد به سرعت به دست نمی آید و ما با پدیده رشد بدون اشتغال مواجه هستیم.البته این پدیده ایرانی نیست و دنیا نیز با آن مواجه است.نیازمند رشد ۶ تا ۷ درصدی هستیم اما این رشد به معنی ایجاد اشتغال نیست. ما رشد بدون اشتغال را تجربه میکنیم.
در کنار این مسئله باید بگوییم سیاست های اشتغال زایی دولت ساختار سازیهای پشتیبان توسعه کارآفرینی (ساختارهای مالی، حقوقی، مشاوره ای، آموزشی، پژوهشی، بیمهای و ...)، اجرای طرح های اشغالزایی ویژه گروههای هدف معین (نظیر؛ کارورزی دانش آموختگان دانشگاهی، مشاغل خانگی، بنگاههای کوچک و متوسط ، طرح تامین مالی خرد)
- توسعه نظام جامع اطلاع رسانی بازار کار کشور، ساماندهی، حمایت، هدایت، راهبری و نظارت بر مراکز خدمات اشتغال دولتی با هدف تسهیل انطباق و جستجو، ساماندهی اشتغال اتباع خارجی، اجرای طرح توانمندسازی روستائیان و ساکنان مناطق کمترتوسعه یافته با رویکرد اشتغال پایدار از طریق آموزش های مهارتی حدود ۴۰ میلیون نفر- ساعت، طرح ارتقاء شایستگی های حرفه ای دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاهی به میزان ۲۵۰ هزارنفر- دوره توسط سازمان آموزش فنی حرفه ای کشور و ایجاد شغل درICT ، جهانگردی و توریسم ، صنایع دستی ، صنعت و معدن، صنعت آبزی، کشاورزی و بنگاه های خرد و کوچک است. آیا این سیاست ها جوابگوی بازار پر تلاطم بیکاری خواهد بود؟