به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران؛ «احمد عبادی» جانباز بالای 70 درصد نخاع گردنی اهل استان مرکزی است و از قم به جبهه اعزام شده است. سرباز بود و کارش در زمان جنگ شامل همه کارها مورد نیاز جنگ می شد.

خودش می گوید: در روزهای آموزشی متوجه شدیم که جنگ شروع شده است و من هم داوطلب شدم که از محل خدمت در تهران به منطقه جنگی منتقل شوم. خودش می گوید: من یک سرباز کوچکی بودم که وظیفه ام این بود که به دفاع از کشور بروم. همه کاری از جمله خدمات، دیدبانی، نگهبانی و هر کاری از دستمان بر می آمد انجام می دادیم.


عبادی می گوید: رزمنده ها همه اختیاری و داوطلبانه برای انقلاب آمده بودند و دستور امام (ره) برای رزمنده ها خیلی ارزشمند بود و حال و هوایشان به همین دلیل خیلی خوب بود و چون ترسی از دشمن نداشتند خیلی سر حال بودند و به فکر همدیگر بودند و سعی می کردند که مشکلات همدیگر را حل کنند.

آنجا نامه هایی را دریافت می کردیم از دانش آموزان یا از مردم و من خودم این هدایا را بین بچه ها تقسیم می کردم و تا اینکه یکی از بسته هایی که سهم خودم بودم را باز کردم و دیدم دختر بچه ای یک نامه فرستاده و داخل پاکت نامه10 تومن پول گذاشته بود و نوشته بود خاطرتان جمع باشد ما پشت جبهه امام را تنها نمی گذاریم و شما با خیال راحت بجنگید.