گفت و شنود هسته ای مسعود پزشکیان با سعید جلیلی در کمسوین برجام، روز پنجشنبه از شبکه خبر روی آنتن رفت که در این قسمت متن پیاده شده آنرا مشاهده می کند.
به گزارش شهدای ایران، قسمت دوم حضور سعید جلیلی در «کمسیون ویژه بررسی برجام» روز پنجشنبه از شبکه خبر بروی آنتن رفت. در بخشی از این نشست، مسعود پزشکیان نمانده اصلاحطلب تبریز، سئوالاتی را از سعید جلیلی مطرح کرد، که با توجه به اهمیت موضوع و با توجه به اینکه شاید عده زیادی از مردم این گفت و شنود هسته ای را ندیده باشند متن پیاده شده سخنان پزشکیان و جلیلی را منتشر می کنیم.
مسعود پزشکیان:
من سه تا بحث دارم که میخواهم مطرح کنم. اول اینکه اگر میخواهیم برجام را نقد کنیم توجه داشته باشیم که نقشه راه ما چه بوده. اینکه یک ماده هسته ای چه توانمندی دارد یک بحث است و اینکه ما در چه مدت زمانی به استفاده از این توانمندی می رسیم یک بحث دیگر. برنامه هسته ای ما در چه مدت زمانی رسیدن به چه چیزی بوده است؟ بالاخره از نظر علمی برای تولید، 4 تا سئوال مطرح است اول اینکه چه چیزی تولید می کنیم، با چه کیفیتی تولید می کنیم، چه مقدار و کجا مصرف می کنیم؟ ما اگر ماده ای را تولید کردیم و هزینه اش بالا بود چه فایده دارد؟ همین نیروگاه بوشهر زمانی که من در دولت هشتم بودم مدام می گفتیم سال بعد راه اندازی می شود اما هر سال عقب می افتاد و آخرش هم در دولت هشتم راه اندازی نشد حالا سوریه بدقولی کرد و ... [وقتی میگوییم امریکا از انگلیس بدتر و انگلیس از امریکا بدتر، من می گویم روسیه از هر دو بد تر است. البته طبیعتاً همه این کشورها بر اساس منافع خودشان با ما برخورد می کنند.
موضوع دوم اینکه: روند گذشته ما منجر به آن اتفاقاتی شد که همه در جریانیم. بله اگر امروز دشمن راضی شده ما غنی سازی داشته باشیم مرهون دستاوردهای گذشته است اما بحث این است که چه چیزی در قبال این دستاوردها از دست دادیم؟ آنچه که هزینه دادیم آیا تاوان چنین تصمیمی بوده یانه؟ ادامه این روند چه هزینه هایی را بر کشور تحمیل می کرد؟ بله من می دانم دشمن نمی خواهد ما سرپا بایستیم. اما بحث این است که چه قیمتی باید پرداخت می کردیم تا به یک دانشی برسیم؟
و سوم هم اینکه در رابطه با نظارت دستگاهی هم نباید بترسیم. بالاخره کسی که دستگاهی را به ما می دهد باید نظارت و پشتیبانی داشته باشد؟
سعید جلیلی
عرض کنم بحضور شما، درباره سئوال آخرتان بله یک وقت هست که طرف می خواهد نظارت و پشتیبانی کند. اما نه یک وقت هم هست که این را برای خود حق میداند و میخواهد به حریم خصوصی شما نفوذ کند اینجا بحث فرق می کند. اینجا طرف میخواهد استقلال و آزادی عمل شما را زیر سئوال ببرد.
اما درباره موضوع اول، اینکه ایران تصمیم گرفته هسته ای بشود قبل از دولت نهم بود. و تصمیم کل نظام بوده. نکته ای که وجود دارد این است که ابعاد آن چه قدر باشد؟ و دولت های مختلف بر اساس آن روی هسته ای کار کرده اند. مثلاً مجلس فکر کنم سال 84 مصوبه کرده که دولت باید بیست هزار مگاوات برق از طریق انرژی هسته ای تولید کند، خب باید دولت به این سمت حرکت می کرد.
یک زمانی سولانا به من گفت؛ مثال شما به این می ماند که ماشین ندارید اما میخواهید بنزین بزنید[اشاره اش به عدم راه اندازی نیروگاه بوشهر و همزمان غنی سازی بود] من به سولانا گفتم: خب ما برویم ماشین بخریم اما کسی سوخت این ماشین را به ما ندهد آیا به ما نخواهند خندید که چرا این ماشین را خریده اید؟ حالا ما نیروگاه را راه انداختیم اما سوختش رو شما ندهید و خودمان هم بلد نباشیم به چه درد می خورد؟
درباره هزینه ها هم دوستان به این توجه داشته باشند این دفاعی که نظام از هسته ای انجام می دهد تنها دفاع از هسته ای نیست بلکه دفاع در تمام موضوعات است. نصف اروند چقدر ارزش داشت که ما دویست هزار شهید دادیم برای حفظش؟ نباید از حق صرف نظر شود. تا شما از حقی عقب نشینی کردید دشمن جری می شود که به حقوق دیگر شما تعدی کند. لذا می بینید بعد از توافق ژنو آنها تعهد کردند 4/2 میلیارد دلار از دارایی های ما را آزاد کنند اما بلافاصله قیمت نفت را به نصف کاهش دادند و 36 میلیارد دلار به ما ضرر زدند.
*زیتون
مسعود پزشکیان:
من سه تا بحث دارم که میخواهم مطرح کنم. اول اینکه اگر میخواهیم برجام را نقد کنیم توجه داشته باشیم که نقشه راه ما چه بوده. اینکه یک ماده هسته ای چه توانمندی دارد یک بحث است و اینکه ما در چه مدت زمانی به استفاده از این توانمندی می رسیم یک بحث دیگر. برنامه هسته ای ما در چه مدت زمانی رسیدن به چه چیزی بوده است؟ بالاخره از نظر علمی برای تولید، 4 تا سئوال مطرح است اول اینکه چه چیزی تولید می کنیم، با چه کیفیتی تولید می کنیم، چه مقدار و کجا مصرف می کنیم؟ ما اگر ماده ای را تولید کردیم و هزینه اش بالا بود چه فایده دارد؟ همین نیروگاه بوشهر زمانی که من در دولت هشتم بودم مدام می گفتیم سال بعد راه اندازی می شود اما هر سال عقب می افتاد و آخرش هم در دولت هشتم راه اندازی نشد حالا سوریه بدقولی کرد و ... [وقتی میگوییم امریکا از انگلیس بدتر و انگلیس از امریکا بدتر، من می گویم روسیه از هر دو بد تر است. البته طبیعتاً همه این کشورها بر اساس منافع خودشان با ما برخورد می کنند.
موضوع دوم اینکه: روند گذشته ما منجر به آن اتفاقاتی شد که همه در جریانیم. بله اگر امروز دشمن راضی شده ما غنی سازی داشته باشیم مرهون دستاوردهای گذشته است اما بحث این است که چه چیزی در قبال این دستاوردها از دست دادیم؟ آنچه که هزینه دادیم آیا تاوان چنین تصمیمی بوده یانه؟ ادامه این روند چه هزینه هایی را بر کشور تحمیل می کرد؟ بله من می دانم دشمن نمی خواهد ما سرپا بایستیم. اما بحث این است که چه قیمتی باید پرداخت می کردیم تا به یک دانشی برسیم؟
و سوم هم اینکه در رابطه با نظارت دستگاهی هم نباید بترسیم. بالاخره کسی که دستگاهی را به ما می دهد باید نظارت و پشتیبانی داشته باشد؟
سعید جلیلی
عرض کنم بحضور شما، درباره سئوال آخرتان بله یک وقت هست که طرف می خواهد نظارت و پشتیبانی کند. اما نه یک وقت هم هست که این را برای خود حق میداند و میخواهد به حریم خصوصی شما نفوذ کند اینجا بحث فرق می کند. اینجا طرف میخواهد استقلال و آزادی عمل شما را زیر سئوال ببرد.
اما درباره موضوع اول، اینکه ایران تصمیم گرفته هسته ای بشود قبل از دولت نهم بود. و تصمیم کل نظام بوده. نکته ای که وجود دارد این است که ابعاد آن چه قدر باشد؟ و دولت های مختلف بر اساس آن روی هسته ای کار کرده اند. مثلاً مجلس فکر کنم سال 84 مصوبه کرده که دولت باید بیست هزار مگاوات برق از طریق انرژی هسته ای تولید کند، خب باید دولت به این سمت حرکت می کرد.
یک زمانی سولانا به من گفت؛ مثال شما به این می ماند که ماشین ندارید اما میخواهید بنزین بزنید[اشاره اش به عدم راه اندازی نیروگاه بوشهر و همزمان غنی سازی بود] من به سولانا گفتم: خب ما برویم ماشین بخریم اما کسی سوخت این ماشین را به ما ندهد آیا به ما نخواهند خندید که چرا این ماشین را خریده اید؟ حالا ما نیروگاه را راه انداختیم اما سوختش رو شما ندهید و خودمان هم بلد نباشیم به چه درد می خورد؟
درباره هزینه ها هم دوستان به این توجه داشته باشند این دفاعی که نظام از هسته ای انجام می دهد تنها دفاع از هسته ای نیست بلکه دفاع در تمام موضوعات است. نصف اروند چقدر ارزش داشت که ما دویست هزار شهید دادیم برای حفظش؟ نباید از حق صرف نظر شود. تا شما از حقی عقب نشینی کردید دشمن جری می شود که به حقوق دیگر شما تعدی کند. لذا می بینید بعد از توافق ژنو آنها تعهد کردند 4/2 میلیارد دلار از دارایی های ما را آزاد کنند اما بلافاصله قیمت نفت را به نصف کاهش دادند و 36 میلیارد دلار به ما ضرر زدند.
*زیتون
