خطاب به موسوی گفتم: مردم را به خیابانها نکشان، تو کسی نیستی که بتوانی آن را جمعش کنی. وی همچنین تأکید میکند: هزینهای دیدید که چه اتفاقی افتاد، آن طرف گفتند که آقا، مردم در خیابان هستند، وقت باجگرفتن است، خوب سیستم باج نداد، این نکته را قاطعانه میگویم، هزینهای که جنبش سبز به مردم وارد کرد، از جنگ بیشتر بود و من معتقدم، اگر اغتشاشگران در سال ۸۸ پیروز میشدند، داعش الآن در تهران بود.
شهدای ایران:داریوش سجادی، فعال سیاسی اصلاحطلب مقیم آمریکا و از جمله مشاوران مشهور مهدی کروبی در انتخابات سال ۸۸، بهتازگی در مصاحبه درباره فتنه 88 گفته است: من ۲۳ تیر ۸۸ به موسوی نامه نوشتم، زمانی که هنوز اتفاقی نیفتاده بود، نه خس و خاشاک احمدینژاد که ۲۳ خرداد گفت، بیرون آمده بود و نه آن درگیریهای بعد از انتخابات انجام شده بود، ساعت ۵ بعدازظهر بهوقت آمریکا، نامهام را نوشتم و روی سایتم قرار دادم و خطاب به موسوی گفتم: مردم را به خیابانها نکشان، تو کسی نیستی که بتوانی آن را جمعش کنی. وی همچنین تأکید میکند: هزینهای دیدید که چه اتفاقی افتاد، آن طرف گفتند که آقا، مردم در خیابان هستند، وقت باجگرفتن است، خوب سیستم باج نداد، این نکته را قاطعانه میگویم، هزینهای که جنبش سبز به مردم وارد کرد، از جنگ بیشتر بود و من معتقدم، اگر اغتشاشگران در سال ۸۸ پیروز میشدند، داعش الآن در تهران بود.
من آنجا خون گریه میکردم، داشتم میدیدم که آمریکاییها و اروپاییها چه میکردند، یکسره آنتنهای آمریکا روی ایران بود. یک چیز جالبتر بگویم که این را نیز در جایی نوشتم، طبق قانون ژورنالیست طلایی آمریکا، هیچ رسانهای اعم از رسانههای مکتوب و رسانه سمعی و بصری حق اشاعه خشونت را ندارند، یعنی منی که ۱۱ سپتامبر در آمریکا بودم، وقتی آن دو برج آمد پایین، تمام شبکه خبری یکضرب و ۲۴ساعته پوشش میدادند؛ اما یک قطره خون را نشان ندادند، یک جسد ما ندیدیم و فقط برجهای دوقلو را نشان میدادند، قانون طلایی ژورنالیست در آمریکا این را میگوید، هر چیزی که اشاعه خشونت و خشم بشود، ممنوع است؛ اما سال ۸۸ که شد، از بس ندا آقاسلطان را با کیفیت عالی یکضرب در کل هفته، هم در اروپا و هم در آمریکا پخش کردند، من بالا آوردم، همان فیلمی که شما دیدید، چه شد؟! ژورنالیسم طلایی یادتان رفت! نخیر؛ اینجا دیگر حالا فرق دارد، حالا که میخواهیم شهر را شلوغ کنیم، قانون طلایی ژورنالیسم را یادشان میرود.
من آنجا خون گریه میکردم، داشتم میدیدم که آمریکاییها و اروپاییها چه میکردند، یکسره آنتنهای آمریکا روی ایران بود. یک چیز جالبتر بگویم که این را نیز در جایی نوشتم، طبق قانون ژورنالیست طلایی آمریکا، هیچ رسانهای اعم از رسانههای مکتوب و رسانه سمعی و بصری حق اشاعه خشونت را ندارند، یعنی منی که ۱۱ سپتامبر در آمریکا بودم، وقتی آن دو برج آمد پایین، تمام شبکه خبری یکضرب و ۲۴ساعته پوشش میدادند؛ اما یک قطره خون را نشان ندادند، یک جسد ما ندیدیم و فقط برجهای دوقلو را نشان میدادند، قانون طلایی ژورنالیست در آمریکا این را میگوید، هر چیزی که اشاعه خشونت و خشم بشود، ممنوع است؛ اما سال ۸۸ که شد، از بس ندا آقاسلطان را با کیفیت عالی یکضرب در کل هفته، هم در اروپا و هم در آمریکا پخش کردند، من بالا آوردم، همان فیلمی که شما دیدید، چه شد؟! ژورنالیسم طلایی یادتان رفت! نخیر؛ اینجا دیگر حالا فرق دارد، حالا که میخواهیم شهر را شلوغ کنیم، قانون طلایی ژورنالیسم را یادشان میرود.