به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران؛ زندگی در شهرهای مرزی ایران خطرات خاص خود را دارد. مین های کار گذاشته شده در مرز که از آثار باقیمانده از سال های دفاع مقدس است هنوز هم قربانی می گیرد و تعداد جانبازان و شهدایی که روی مین می روند روز به روز افزایش می یابد.

حکایت این گزارش از زبان همسر جوانی است که این روزها تنهایی خود را دور از همسر شهیدش سپری می کند اما حتی نمی داند برای اثبات شهادت همسرش چه باید بکند.
یگانه فتاحی همسر جانباز شهید حسین کرمی کرد است که در استان کرمانشاه زندگی می کند  و سه سال است که همسرش را از دست داده است.

کار حسین مین زدایی بود

این همسر شهید درباره نحوه شهادت حسین کرمی کرد علیوند می گوید: ما مدت زمان زیادی با هم زندگی نکردیم فقط 3 سال عمر زندگی ما طول کشید. حسین در آجا مشغول کار بود و ستوان دوم استحکامات و عمران بود  و کار تخصصی اش هم مین زدایی بود و در یکی از ماموریت ها هم مین منفجر شده و حسین جانباز شده بود. و ارتش به او درصد 30 و بنیاد شهید هم 10 درصد جانبازی داده بود.

ماموریت در حین مرخصی

خانم فتاحی با یادآوری روز حادثه می گوید: حسین در مرخصی بود که یکباره ماموریتی به او می سپارند و وی هم در مسیر ماموریت در حد فاصل روستای سرآب گرم به زابل تصادف می کند و ضربه مغزی می شود و به شهادت می رسد.

شهادت را که می گوید: اشک در چشمانش جمع می شود و ادامه می دهد: البته شهادتش را احراز نکردند.

آجا شهادت را احراز نکرد

خانم فتاحی می گوید:کمیسیون 120 آجا شرح سانحه را نوشته و تاکید کرده است که وی در مرخصی مأموریت گرفته اما وضعیتش را فوت اعلام کرده اند.

این همسر شهید می گوید: پیگیری زیادی انجام داده ام اما واقعا نمی دانم که چه باید بکنم تا شهادت ایشان احراز شود چون ایشان در ماموریت این حادثه برایش پیش آمده و آنطور که پیگیری کردم همه نیروهای مسلح مرگ در ماموریت را شهید لحاظ می کنند اما ارتش در حق حسین اجحاف کرده است.

وام مسکن هم به ما تعلق نمی گیرد

همسر شهید علیوند می گوید: من و فرزندم خانه ای نداریم و برای دریافت وام مسکن به بنیاد شهید مراجعه کردم و گفتم ایشان جانباز 30 درصد و 10 درصد بنیاد شهید هستند و با توجه به اینکه به جانبازان زیر 25 درصد هم وام تعلق می گیرد در خواست وام کردم اما گفتند باید جانباز خودش زنده باشد و آن وام هم به ما تعلق نگرفت!