لذا رئيسجمهور پول كشور امام زمان را در كشور هزينه ميكند يا به مردم ميدهد و صلاحيت اين كار را در روز تنفيذ اخذ كرده است لذا نه تنها پول يارانهها كه حقوق كاركنان دولت، هزينههاي جاري و يك پنجم درآمد مردم جامعه اسلامي مربوط به امام زمان است. پس حرف احمدينژاد درست است.
شهدای ایران:احمدينژاد در زمان رياست جمهوري در يك برنامه تلويزيوني يارانه را پول امام زمان دانست و جنبه اعتقادي بدان داد. بر سر اين حرف تحليلهاي متفاوتي ارائه شد كه از درستي حرف تا مسخره كردن آن را به دنبال داشت. بعد از استقرار دولت جديد بارها دولتيها و اصلاحطلبان اين نظر را مسخره كردند و اخيراً آيتالله هاشمي نيز در سفر مشهد آن را رد كرد و تيتر 1 و 2 برخي رسانههاي اصلاحطلب قرار گرفت. جداي از اينكه حرف را چه كسي زده است آيا اين حرف ميتواند مبناي درستي داشته باشد؟ اين به معني دفاع از احمدينژاد نيست اما از آيتالله هاشمي به عنوان يك روحاني منتسب به انديشه تشيع ميتوان تعجب كرد و نسبت به فهم ايشان از مباني فقه و كلام شيعي دچار ترديد شد. سؤال اساسي اين است كه پول خمسي كه مردم به مراجع تقليد ميدهند فلسفهاش چيست و چرا به رغم استقرار نظام اسلامي مردم علاوه بر ماليات آن خمس را هم بايد پرداخت كنند؟ طبق اصول انديشه اماميه خمس مربوط به امام زمان است كه در زمان غيبت در اختيار مراجع و فقها قرار ميگيرد تا هزينه ترويج اسلام و ارتقاي مسلمانان نمايند. حال سؤال اين است كه حقوق و درآمد يك كارمند، مهندس، بازاري و... مگر مال امام زمان است كه بايد يك پنجم آن را به علما بدهند؟ كه در جواب بايد گفت بله اين پول مربوط به امام زمان و پرداخت آن واجب است.
به اصل بحث برگرديم، طبق انديشه اماميه جامعه اسلامي در تصرف امام معصوم است. اموال، امكانات، انفال و همه و همه مربوط به اوست. صلاحيت حاكم اسلامي براي مصرف آن فقط در زمان غيبت معني مييابد و در زمان ظهور در اختيار شخص امام زمان قرار ميگيرد. به تعبير مقام معظم رهبري: «اي مولاي ما، صاحب اين كشور تويي» و در محاورات عمومي هم لفظ «كشور امام زمان» استفاده ميشود. اگر هاشمي و امثالهم بتوانند فلسفه تنفيذ حكم رئيسجمهور توسط ولي فقيه را بفهمند ميتوانند آن پول را هم پول امام زمان بدانند. فلسفه تنفيذ حكم رئيسجمهور چيست كه امام خميني (ره) ميفرمايد «اگر حكم رئيسجمهور توسط ولي فقيه تنفيذ نشود حكومت او حكومت طاغوت است.» طبق انديشه اماميه ملك و مملكت در تصرف امام زمان است و در زمان غيبت در اختيار ولي فقيه يا مراجع جامعالشرايط است. در روز تنفيذ، بخشي از اين وظايف (وظايف اجرايي حكومت كه از قضا مسائل مالي و پولي در آن حوزه تعريف ميشود) توسط ولي فقيه به منتخب ملت واگذار ميگردد. بنابر اين كشور اسلامي كه در تصرف امام زمان است و در زمان غيبت در تصرف ولايت فقيه و نيابت عامه است اين نايب حوزه مالي و اجرايي حكومت را به فردي كه از طرف ملت به عنوان رئيسجمهور انتخاب شده واگذار ميكند. معني اين كار اين است كه دسترسي اين فرد پس از تنفيذ به ثروت عمومي جامعه مشروع است و ميتواند آن را در راستاي رشد و تعالي مادي و معنوي جامعه اسلامي به كار گيرد. حال سؤال اين است كه چرا اگر ولي فقيه حكم رئيسجمهور را تنفيذ نكند طاغوت است؟ چون صلاحيت دستاندازي به اموال كشور اسلامي را بدون اذن نايب امام زمان ندارد. لذا رئيسجمهور پول كشور امام زمان را در كشور هزينه ميكند يا به مردم ميدهد و صلاحيت اين كار را در روز تنفيذ اخذ كرده است لذا نه تنها پول يارانهها كه حقوق كاركنان دولت، هزينههاي جاري و يك پنجم درآمد مردم جامعه اسلامي مربوط به امام زمان است. پس حرف احمدينژاد درست است. او دهها مشكل ديگر دارد. لطفاً مشكل منازعه با وي را به جايي ببريد كه ساحت اعتقادات مردم به سخره گرفته نشود. هر چند به سخره گرفتن اين مسائل توسط روحانيت تشيع به مراتب شكنندهتر است. اگر آيتالله هاشمي در باره آنچه در بالا نوشته شد نقدي دارند و اموال و پول و ثروت جامعه را مربوط به امام زمان نميدانند نظرات خود را اعلام نمايند تا همگان مطلع شوند.
*جوان
به اصل بحث برگرديم، طبق انديشه اماميه جامعه اسلامي در تصرف امام معصوم است. اموال، امكانات، انفال و همه و همه مربوط به اوست. صلاحيت حاكم اسلامي براي مصرف آن فقط در زمان غيبت معني مييابد و در زمان ظهور در اختيار شخص امام زمان قرار ميگيرد. به تعبير مقام معظم رهبري: «اي مولاي ما، صاحب اين كشور تويي» و در محاورات عمومي هم لفظ «كشور امام زمان» استفاده ميشود. اگر هاشمي و امثالهم بتوانند فلسفه تنفيذ حكم رئيسجمهور توسط ولي فقيه را بفهمند ميتوانند آن پول را هم پول امام زمان بدانند. فلسفه تنفيذ حكم رئيسجمهور چيست كه امام خميني (ره) ميفرمايد «اگر حكم رئيسجمهور توسط ولي فقيه تنفيذ نشود حكومت او حكومت طاغوت است.» طبق انديشه اماميه ملك و مملكت در تصرف امام زمان است و در زمان غيبت در اختيار ولي فقيه يا مراجع جامعالشرايط است. در روز تنفيذ، بخشي از اين وظايف (وظايف اجرايي حكومت كه از قضا مسائل مالي و پولي در آن حوزه تعريف ميشود) توسط ولي فقيه به منتخب ملت واگذار ميگردد. بنابر اين كشور اسلامي كه در تصرف امام زمان است و در زمان غيبت در تصرف ولايت فقيه و نيابت عامه است اين نايب حوزه مالي و اجرايي حكومت را به فردي كه از طرف ملت به عنوان رئيسجمهور انتخاب شده واگذار ميكند. معني اين كار اين است كه دسترسي اين فرد پس از تنفيذ به ثروت عمومي جامعه مشروع است و ميتواند آن را در راستاي رشد و تعالي مادي و معنوي جامعه اسلامي به كار گيرد. حال سؤال اين است كه چرا اگر ولي فقيه حكم رئيسجمهور را تنفيذ نكند طاغوت است؟ چون صلاحيت دستاندازي به اموال كشور اسلامي را بدون اذن نايب امام زمان ندارد. لذا رئيسجمهور پول كشور امام زمان را در كشور هزينه ميكند يا به مردم ميدهد و صلاحيت اين كار را در روز تنفيذ اخذ كرده است لذا نه تنها پول يارانهها كه حقوق كاركنان دولت، هزينههاي جاري و يك پنجم درآمد مردم جامعه اسلامي مربوط به امام زمان است. پس حرف احمدينژاد درست است. او دهها مشكل ديگر دارد. لطفاً مشكل منازعه با وي را به جايي ببريد كه ساحت اعتقادات مردم به سخره گرفته نشود. هر چند به سخره گرفتن اين مسائل توسط روحانيت تشيع به مراتب شكنندهتر است. اگر آيتالله هاشمي در باره آنچه در بالا نوشته شد نقدي دارند و اموال و پول و ثروت جامعه را مربوط به امام زمان نميدانند نظرات خود را اعلام نمايند تا همگان مطلع شوند.
*جوان
کسانی که حکومت را در راستای حکومت امام زمان می دانند و ولایت فقیه را منصوب امام می دانند اموال را هم مال امام زمان می دانند . اما منکرین تعلق حکومت به امام زمان درآمدها را مال امام زمان نمی دانند .
تعجب این است که این موجودان منکر چطور حاکم شده اند.؟