وزیر بهداشت نوشت: در سال دوم اجرای طرح و تا امروز، اعتبارات نیز آن چنان که باید به این حوزه اختصاص نیافته و بیمه‌ها همراه نبوده‌اند، در چنین شرایطی و با این نابسامانی ریشه‌دار، من هم شرمنده مردم شریف، صبور و بزرگوار کشورم هستم.
به گزارش شهدای ایران، دکتر سید حسن هاشمی در مطلبی که در وب سایت شخصی خودش نوشته است؛ در سفری یک روزه به استان خوزستان از چند مرکز درمانی اهواز و شوش دیدار کـردم. پایگـاه اورژانس هوایی دزفـول و مرکـز تخصصی رادیوتراپی و آنکولوژی بیمـاران سـرطانی این شـهر که طی ٢ ســال، با اعتباری بیش از ١٦٠ میلیارد ریـال توســط خیـرین و بخش خصـوصی احداث گـردیـده نیز افتتـاح شـد. در دزفول اینک به ازای هر ١٠٠٠ نفر حدود ٨/٠ تخت وجود دارد، در حالی که متوسط کشوری ٢/١ است؛ ترکیه اما ٦/٢ و کشورهای حاشــیه خلیج فارس به‌طور متوسط ٧ تخت به ازای هر ١٠٠٠ نفر دارند.
از یاد نبریم که دزفول در طول جنگ تحمیلی بیش از ١٧٠ بار توسط انواع موشکها، حدود 2500 مرتبه به وسیله توپخانه و قریب ٣٠٠ بار از سوی هواپیماهای دشمن مورد حمله قرار گرفت؛ ولی استوار ماند؛ به مقاومت ادامه داد و ساکنانش داغ خالی کردن شهر را بر دل دشمنان این آب و خاک نشاندند و در عین حال جنگ را در آن منطقه مدیریت کردند. امروز اما مراکز درمانی موجود و امکانات‌شان، برای دلاور مردان و شیرزنان این خطه که حق بزرگی بر گردن همه ایرانیان دارند، کافی و مناسب نیست.
البته همکارانم با آغاز طرح تحول سلامت، تا حد امکان برای سامان وضعیت بهداشت و درمان مردم تلاش کرده‌اند، که در این سفر هم مانند سفرهای دیگر، مردم و مسئولان محلی از این اقدامات تشکر می‌کردند. امروزه جامعه پزشکی، پرستاران، ماماها و... علیرغم برخی نامهربانی‌ها با ایشان، سرمایه دانش، تجربه و عمر خویش را در مسیرارتقاء سلامت مردم شریف ایران زمین به کار گرفته‌اند و بر ادامه این راه مصمم هستند.
در کنار تمام این تلاش‌ها، آرزویم این است که مسئولان کشور، یک بار برای همیشه این جرأت و جسارت را به خرج دهند که با انجام یک اقدام انقلابی و بنیادی مشکل تأمین زیرساخت‌های لازم برای ارائه خدمت به مردم را حل کنند.
ای کاش یارانه، تنها به دهک‌های پایین جامعه تعلق می‌گرفت و مابقی این اعتبار، برای ترمیم زیر ساخت‌ها ـ از جمله بهداشت و درمان ـ هزینه می‌شد.
در حوزه سلامت هم مسیر صحیح آن نیست که وزارت بهداشت، بیمارستان بسازد و اداره کند؛ باید بیمه‌ها سامان یابند؛ منابع‌شان بهتر از گذشته تأمین شود و موظف گردند خدمات پزشکی را بیش از قیمت تمام شده، با سود معقول و منطقی خریداری کنند. دولت نیز در فرصت باقیمانده، تعرفه‌ها را اصلاح و از مداخلات بی مورد پرهیز نماید. آن وقت است که بخش خصوصی همان‌طور که در شاخه‌های مختلف صنعت فعال شده، در حوزه سلامت هم ورود و سرمایه‌گذاری خواهد کرد.
در ضمن بد نیست آقایانی که ما را متهم می‌کنند، به حوزه بهداشت توجه نداشته‌ایم، سری به مناطقی مانند شوش و دزفول و... بزنند تا ببینند از آن چه سال‌های گذشته در حوزه بهداشت کاشته‌اند، امروز مردم چه نابسامانی‌ای را در بهداشت و درمان عزیزان‌شان درو می‌کنند!
در سال دوم اجرای طرح و تا امروز، اعتبارات نیز آن چنان که باید به این حوزه اختصاص نیافته و بیمه‌ها همراه نبوده‌اند، در چنین شرایطی و با این نابسامانی ریشه‌دار، من هم شرمنده مردم شریف، صبور و بزرگوار کشورم هستم، ولی اطمینان دارم در سایه تلاش، همدلی و همراهی جامعه پزشکی و لطف پروردگار، همه چیز به خوبی و در راستای رضایت بیشتر مردم و ارائه‌دهندگان خدمت پیش خواهد رفت.
از یاد نبریم که دزفول در طول جنگ تحمیلی بیش از ١٧٠ بار توسط انواع موشکها، حدود 2500 مرتبه به وسیله توپخانه و قریب ٣٠٠ بار از سوی هواپیماهای دشمن مورد حمله قرار گرفت؛ ولی استوار ماند؛ به مقاومت ادامه داد و ساکنانش داغ خالی کردن شهر را بر دل دشمنان این آب و خاک نشاندند و در عین حال جنگ را در آن منطقه مدیریت کردند. امروز اما مراکز درمانی موجود و امکانات‌شان، برای دلاور مردان و شیرزنان این خطه که حق بزرگی بر گردن همه ایرانیان دارند، کافی و مناسب نیست.
البته همکارانم با آغاز طرح تحول سلامت، تا حد امکان برای سامان وضعیت بهداشت و درمان مردم تلاش کرده‌اند، که در این سفر هم مانند سفرهای دیگر، مردم و مسئولان محلی از این اقدامات تشکر می‌کردند. امروزه جامعه پزشکی، پرستاران، ماماها و... علیرغم برخی نامهربانی‌ها با ایشان، سرمایه دانش، تجربه و عمر خویش را در مسیرارتقاء سلامت مردم شریف ایران زمین به کار گرفته‌اند و بر ادامه این راه مصمم هستند.
در کنار تمام این تلاش‌ها، آرزویم این است که مسئولان کشور، یک بار برای همیشه این جرأت و جسارت را به خرج دهند که با انجام یک اقدام انقلابی و بنیادی مشکل تأمین زیرساخت‌های لازم برای ارائه خدمت به مردم را حل کنند.
ای کاش یارانه، تنها به دهک‌های پایین جامعه تعلق می‌گرفت و مابقی این اعتبار، برای ترمیم زیر ساخت‌ها ـ از جمله بهداشت و درمان ـ هزینه می‌شد.
در حوزه سلامت هم مسیر صحیح آن نیست که وزارت بهداشت، بیمارستان بسازد و اداره کند؛ باید بیمه‌ها سامان یابند؛ منابع‌شان بهتر از گذشته تأمین شود و موظف گردند خدمات پزشکی را بیش از قیمت تمام شده، با سود معقول و منطقی خریداری کنند. دولت نیز در فرصت باقیمانده، تعرفه‌ها را اصلاح و از مداخلات بی مورد پرهیز نماید. آن وقت است که بخش خصوصی همان‌طور که در شاخه‌های مختلف صنعت فعال شده، در حوزه سلامت هم ورود و سرمایه‌گذاری خواهد کرد.
در ضمن بد نیست آقایانی که ما را متهم می‌کنند، به حوزه بهداشت توجه نداشته‌ایم، سری به مناطقی مانند شوش و دزفول و... بزنند تا ببینند از آن چه سال‌های گذشته در حوزه بهداشت کاشته‌اند، امروز مردم چه نابسامانی‌ای را در بهداشت و درمان عزیزان‌شان درو می‌کنند!
در سال دوم اجرای طرح و تا امروز، اعتبارات نیز آن چنان که باید به این حوزه اختصاص نیافته و بیمه‌ها همراه نبوده‌اند، در چنین شرایطی و با این نابسامانی ریشه‌دار، من هم شرمنده مردم شریف، صبور و بزرگوار کشورم هستم، ولی اطمینان دارم در سایه تلاش، همدلی و همراهی جامعه پزشکی و لطف پروردگار، همه چیز به خوبی و در راستای رضایت بیشتر مردم و ارائه‌دهندگان خدمت پیش خواهد رفت.
