در آخرت تکامل با کنار رفتن پرده ها محقق می شود و ظهور و بروز اعمال آشکار تر می شود. یعنی محصولات کشت شده دنیا در امتداد آخرت جلوه بیشتری پیدا می کنند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از حوزه، حجت الاسلام والمسلمین احمد بحرینی مدیر مرکز اسلامی واشنگتن که از دانش آموختگان فقه، اصول و فلسفه در حوزه علمیه قم است طی یادداشتی به تکامل در دنیای اخروی پرداخت:
« انسان ازعالم ذر، وگذر از آن عالم پر رمز و راز و تنزل در عوالم بعدی و مخلوق در دنیا و بعد آن دارای حرکت تکاملی است . این حرکت تکاملی در موقع مرگ متوقف نمی شود بنابراین در عالم آخرت هم این تکامل استمرار دارد ، اما نوعش از نوع تکامل در دنیا نیست . در تکامل های دنیوی استعداد به فعلیت می رسد ، بالقوه ها بالفعل می شوند ، اما در عالم آخرت بالقوه ای نیست که به فعلیت برسد ، آنچه در عالم آخرت است صرف فعلیت است . بنابراین یکی از مباحث قابل توجه مربوط به مباحث آخرت، تکامل است . وقتی که مباحث تکامل مطرح می شود اذهان ما بدلیل خو گرفتن و آشنایی با دنیا نوع تکامل دنیوی را مد نظر قرار می دهند و تصور می شود که همان حرکت جوهر و استکمال نفس است در صورتی که اینگونه نیست . اهل فن معتقدند که در آخرت تکامل با کنار رفتن پرده ها و بر طرف شدن حجب محقق می شود و هر چه جلوتر می رود حجاب های بیشتری برداشته می شود و و ظهور و بروز اعمال آشکار تر می شود . یعنی محصولات کشت شده دنیا در امتداد آخرت جلوه بیشتری پیدا می کنند . اینگونه نیست که انسان با اعمال انجام داده در دنیا کسب کمال بیشتری در طول مسیر آخرت کند و بر سود اعمال در مسیر آخرت افزوده شود ، بلکه عمق اعمال جلوه گرتر می شوند و باطن عمیق ترعمل دنیوی هویداتر می شود و این روند ادامه دارد تا قیامت . اما درباره خود قیامت بیشتر متکلمان و مفسران سکوت اختیار کرده اند .
آنهایی که اظهار نظر کرده اند دو دسته اند :
گروه اول که قائل به «تکامل بعد از صحنه قیامت» هستند معتقدند که : روح بی نهایت و مطلق طلب انسانی حد یقف ندارد و این باعث می شود حیات قیامت او متوقف نشود و در زیبایی های قیامت تکامل پیدا کند...»
« انسان ازعالم ذر، وگذر از آن عالم پر رمز و راز و تنزل در عوالم بعدی و مخلوق در دنیا و بعد آن دارای حرکت تکاملی است . این حرکت تکاملی در موقع مرگ متوقف نمی شود بنابراین در عالم آخرت هم این تکامل استمرار دارد ، اما نوعش از نوع تکامل در دنیا نیست . در تکامل های دنیوی استعداد به فعلیت می رسد ، بالقوه ها بالفعل می شوند ، اما در عالم آخرت بالقوه ای نیست که به فعلیت برسد ، آنچه در عالم آخرت است صرف فعلیت است . بنابراین یکی از مباحث قابل توجه مربوط به مباحث آخرت، تکامل است . وقتی که مباحث تکامل مطرح می شود اذهان ما بدلیل خو گرفتن و آشنایی با دنیا نوع تکامل دنیوی را مد نظر قرار می دهند و تصور می شود که همان حرکت جوهر و استکمال نفس است در صورتی که اینگونه نیست . اهل فن معتقدند که در آخرت تکامل با کنار رفتن پرده ها و بر طرف شدن حجب محقق می شود و هر چه جلوتر می رود حجاب های بیشتری برداشته می شود و و ظهور و بروز اعمال آشکار تر می شود . یعنی محصولات کشت شده دنیا در امتداد آخرت جلوه بیشتری پیدا می کنند . اینگونه نیست که انسان با اعمال انجام داده در دنیا کسب کمال بیشتری در طول مسیر آخرت کند و بر سود اعمال در مسیر آخرت افزوده شود ، بلکه عمق اعمال جلوه گرتر می شوند و باطن عمیق ترعمل دنیوی هویداتر می شود و این روند ادامه دارد تا قیامت . اما درباره خود قیامت بیشتر متکلمان و مفسران سکوت اختیار کرده اند .
آنهایی که اظهار نظر کرده اند دو دسته اند :
گروه اول که قائل به «تکامل بعد از صحنه قیامت» هستند معتقدند که : روح بی نهایت و مطلق طلب انسانی حد یقف ندارد و این باعث می شود حیات قیامت او متوقف نشود و در زیبایی های قیامت تکامل پیدا کند...»