کتاب عکس «علی فریدونی» ماحصل دویدنهای او در پشت خاکریزها و حضور شبانهروزی در زیر آتش دشمن است تا فرزندان آینده این سرزمین کمی آسانتر بفهمند که در کجا و چگونه برآمدهاند.
به گزارش شهدای ایران، در برههای که مهمترین رویداد تاریخ معاصر کشور رقم میخورد، لازم بود که این واقعه ثبت شود؛ واقعهای که بهیادماندنیترین حماسه و مقاومت مردمی را در برمیگرفت.
برای ثبت این رویداد بخش مهمی از کار بر عهده عکاسان بود. عکاسانی که باید با هوشمندی، شجاعت و خلاقیت و در سختترین شرایط، تصویری را برای همیشه ماندگار میکردند. ضمن اینکه بر اساس امکانات و تجهیزات آن دوران، عکاسی و چاپ عکس خیلی سختتر از امروز انجام میگرفت.
حال بعد از گذشت حدود 35 سال از واقعه مهم جنگ رژیم بعث عراق علیه ایران، باید این عکسها به نوعی در قالب مجموعهای مجزا در اختیار مردم قرار گیرد که در این خصوص انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس در تازهترین انتشار خود اقدام به چاپ کتابی از عکسهای «علی فریدونی» ـ خبرنگار و عکاس بازنشسته خبرگزاری جمهوری اسلامی ـ طی دوران جنگ تحمیلی کرده است. کتابی که آثارش نمونههای سرآمد این ژانر از عکاسی محسوب میشود.
این کتاب گنجینه گرانبهایی از عکاسی خودآموخته است که از محدودههای خط قرمز امنیتی در بحرانهای خبری عبور کرد و امکان دسترسی به صحنههای کمیاب برایش فراهم شد.
محسن راستانی درباره عکسهای فریدونی میگوید: «جهان این عکسها اختیاری، آگاهانه و انسانی به نظر میرسد. وقتی در یکی از عکسهایش رزمندهای با چشمان مغموم و گریان کارت به جا مانده از دوست شهیدش را به سوی دوربین نشانه میرود، تمام این لحظه برای عکاسی است که بر اساس اراده او از زندگی، جدا شده و در مقابل چشمان تاریخ میایستد. این عکسها ما را متقاعد میکنند که قدرت دارند گواهی حقیقی باشند برای تاریخ سرزمین و به منزله چشمی است در مقابل جنگ که هرگز بسته نمیشوند!».
سیفالله صمدیان که خود از پیشکسوتان عرصه عکاسی است درباره علی فریدونی میگوید: «وی در سالهای اول ورود به خبرگزاری در تاریکخانه به ظهور و چاپ عکس مشغول بود. با شروع جنگ و در کنار آموختن ریزهکاریهای تکنیکی عکاسی، دوربین به دست، خیلی زود در پلهای از پلکان رو به بالا قرار گرفت که او را به یکی از نشانههای شاخص و غیرقابل انکار عکاسی جنگ ایران و عراق تبدیل کرد».
عکسهایی کمنظیر از عملیات ثامنالائمه در آبان 1360 و همچنین عملیات والفجر 4 در فضایی ماورایی و عملیاتهای دیگر تا پایان جنگ مخاطب را به سالهایی نه چندان دور دعوت میکند تا به نظاره واقعیت مقاومت بنشینند.
عملیات والفجر 8 یکی از مهمترین عملیاتهای دفاع مقدس است که فریدونی در این عملیات شرکت کرد و حتی در شرایطی قرار گرفت که به خبرگزاری ایرنا خبر شهادت وی را دادند.
در بین عکسهای علی فریدونی، عکسی دیده میشود که خیلیها آن را دیدهاند و آن، لحظه شهادت رزمنده بسیجی در آغوش یک امدادگر است و میتوان به جرأت گفت این عکس از شاهکارهای عکاسی جنگ عراق و ایران است.
کتاب عکس «علی فریدونی» تعداد 224 عکس در ژانر ژورنالیسم جنگی طی سالهای 1359 تا 1369 را در برمیگیرد که تعدادی از عکسهای این کتاب در ادامه میآید.
این کتاب ماحصل دویدنهای یک عکاس در پشت خاکریزها و حضور شبانهروزی در زیر آتش دشمن است تا فرزندان آینده این سرزمین کمی آسانتر بفهمند که در کجا و چگونه برآمدهاند و پدران آنها چگونه میاندیشیدند و چه میخواستند.
* فارس
برای ثبت این رویداد بخش مهمی از کار بر عهده عکاسان بود. عکاسانی که باید با هوشمندی، شجاعت و خلاقیت و در سختترین شرایط، تصویری را برای همیشه ماندگار میکردند. ضمن اینکه بر اساس امکانات و تجهیزات آن دوران، عکاسی و چاپ عکس خیلی سختتر از امروز انجام میگرفت.
حال بعد از گذشت حدود 35 سال از واقعه مهم جنگ رژیم بعث عراق علیه ایران، باید این عکسها به نوعی در قالب مجموعهای مجزا در اختیار مردم قرار گیرد که در این خصوص انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس در تازهترین انتشار خود اقدام به چاپ کتابی از عکسهای «علی فریدونی» ـ خبرنگار و عکاس بازنشسته خبرگزاری جمهوری اسلامی ـ طی دوران جنگ تحمیلی کرده است. کتابی که آثارش نمونههای سرآمد این ژانر از عکاسی محسوب میشود.
این کتاب گنجینه گرانبهایی از عکاسی خودآموخته است که از محدودههای خط قرمز امنیتی در بحرانهای خبری عبور کرد و امکان دسترسی به صحنههای کمیاب برایش فراهم شد.
محسن راستانی درباره عکسهای فریدونی میگوید: «جهان این عکسها اختیاری، آگاهانه و انسانی به نظر میرسد. وقتی در یکی از عکسهایش رزمندهای با چشمان مغموم و گریان کارت به جا مانده از دوست شهیدش را به سوی دوربین نشانه میرود، تمام این لحظه برای عکاسی است که بر اساس اراده او از زندگی، جدا شده و در مقابل چشمان تاریخ میایستد. این عکسها ما را متقاعد میکنند که قدرت دارند گواهی حقیقی باشند برای تاریخ سرزمین و به منزله چشمی است در مقابل جنگ که هرگز بسته نمیشوند!».
سیفالله صمدیان که خود از پیشکسوتان عرصه عکاسی است درباره علی فریدونی میگوید: «وی در سالهای اول ورود به خبرگزاری در تاریکخانه به ظهور و چاپ عکس مشغول بود. با شروع جنگ و در کنار آموختن ریزهکاریهای تکنیکی عکاسی، دوربین به دست، خیلی زود در پلهای از پلکان رو به بالا قرار گرفت که او را به یکی از نشانههای شاخص و غیرقابل انکار عکاسی جنگ ایران و عراق تبدیل کرد».
عکسهایی کمنظیر از عملیات ثامنالائمه در آبان 1360 و همچنین عملیات والفجر 4 در فضایی ماورایی و عملیاتهای دیگر تا پایان جنگ مخاطب را به سالهایی نه چندان دور دعوت میکند تا به نظاره واقعیت مقاومت بنشینند.
عملیات والفجر 8 یکی از مهمترین عملیاتهای دفاع مقدس است که فریدونی در این عملیات شرکت کرد و حتی در شرایطی قرار گرفت که به خبرگزاری ایرنا خبر شهادت وی را دادند.
عملیات کربلای 5، سال 1365
در بین عکسهای علی فریدونی، عکسی دیده میشود که خیلیها آن را دیدهاند و آن، لحظه شهادت رزمنده بسیجی در آغوش یک امدادگر است و میتوان به جرأت گفت این عکس از شاهکارهای عکاسی جنگ عراق و ایران است.
کتاب عکس «علی فریدونی» تعداد 224 عکس در ژانر ژورنالیسم جنگی طی سالهای 1359 تا 1369 را در برمیگیرد که تعدادی از عکسهای این کتاب در ادامه میآید.
بدرقه نیروهای داوطلب به جبهه؛ تهران، خیابان امام خمینی(ره)، تیر 1362
عراق، پنجوین، منطقه عملیاتی والفجر 4، مهر1362، گروه تدارکات هنگام بازگشت از خط مقدم پیکر شهیدی را نیز منتقل میکنند.
استراحت در جبهه؛ خوزستان، دشت عباس، منطقه عملیاتی فتح مبین؛ فروردین 1361
تیمم؛ اقامه نماز عصر در مسیر بازگشت از خط مقدم؛ خوزستان، شمال چزابه، منطقه عملیاتی والفجر مقدماتی، بهمن 1361
دیدار اسرای عراقی با خانوادههای خود؛ تهران، استادیوم ورزشی تختی، 31 اردیبهشت 1364
اولین دیدار خانواده اسرای جانباز جنگ تحمیلی پس از بازگشت به وطن؛ تهران، فرودگاه مهرآباد، آذر 1367
این کتاب ماحصل دویدنهای یک عکاس در پشت خاکریزها و حضور شبانهروزی در زیر آتش دشمن است تا فرزندان آینده این سرزمین کمی آسانتر بفهمند که در کجا و چگونه برآمدهاند و پدران آنها چگونه میاندیشیدند و چه میخواستند.
* فارس