طرح پیشنهادی ملک عبدالله که پس از کنفرانس بیروت در سال 2002 ارائه شد و بعدها با عنوان طرح ابتکاری صلح اعراب نام گرفت.
به گزارش شهدای ایران به نقل از جام، روزنامه اینترنتی "رای الیوم" نوشت: «اسرائیل باردیگر پیشنهاد طرح ابتکاری صلح اعراب که در سال 2002 توسط "ملک عبدالله" پیشنهاد شده بود را رد کرد.»
برپایه این گزارشریا، اسرائیل بار دیگر طرح ابتکاری صلح اعراب که در سال 2002 پیشنهاد شده بود را رد کرد و اعلام کرد که نمی توان به این قطعنامه برای حل و فصل قضیه فلسطینی اعتماد کرد.
رای الیوم نوشت: «"سیلوان شالوم" معاون نخست وزیر اسرائیل در کنفرانسی در تل آویل طرح ابتکار صلح اعراب در سال 2002 که به طرح صلح عربستان معروف است را رد کرد.»
خیلی‌ها فکر می‌کردند که عملیات صخره سخت، این شانس را به اسرائیل می‌دهد که روابط خود را با بلوک کشورهای سنی‌مذهب پادشاه‌نشین تقویت کند، کشورهایی که مانند اسرائیلی‌ها علاوه بر علاقه به مهار ایران، مشتاق کاهش قدرت بازیگران دولتی و غیردولتی مرتبط با اسلامگرایان تندرو هستند. البته باید در نظر داشت که این تشریک منافع، چیز جدید نیست و ریشه در تحولات دیپلماتیک تاریخی دارد.
دولت عربستان در سال 1982 با انتشار طرح ملک فهد، سیاست انکار حق موجودیت برای اسرائیل را کنار گذاشت.
پس از کنفرانس مادرید در سال 1991، عربستان و اسرائیل روابط را قوی‌تر کردند و برای مقابله با مشکلات متنوع منطقه‌ای از جمله مشکلات مربوط به آب، محیط زیست، اقتصاد، پناهجویان و کنترل تسلیحات، پنج گروه کاری مشترک تشکیل دادند.
طرح پیشنهادی ملک عبدالله که پس از کنفرانس بیروت در سال 2002 ارائه شد و بعدها با عنوان طرح ابتکاری صلح اعراب نام گرفت، پا را یک گام فراتر گذاشت و پیشنهاد داد که به شرط عقب‌نشینی اسرائیلی‌ها تا مرزهای 4 ژوئن سال 1967 و حل مشکل پناهجویان فلسطینی بر اساس قطعنامه 194 سازمان ملل متحد، روابط اسرائیل و جهان عرب و مسلمانان، عادی‌سازی شود.
اما اسرائیل نتوانست از این طرح به عنوان زمینه‌ای برای گفت‌وگو با جهان عرب استفاده کرد. برخی سیاسیون تل‌آویو علی‌الخصوص "آویگدور لیبرمن" وزیر خارجه فعلی، با تکیه بر همین طرح ملک عبدالله، از پیگیری یک راهکار جامع برای حل مشکلات منطقه‌ای اسرائیل حمایت کردند ولی "بنیامین نتانیاهو"، چنین پیشنهادی را رد کرد.
صرف‌نظر از طرح ملک عبدالله، دولت آل‌سعود نسبت به پیگیری ایده صلح در منطقه، یا بی تفاوت و یا کم علاقه نشان داده‌اند.
می‌توان از این موضع گیری اینگونه برداشت کرد که عربستان طرح مزبور را برای بهبود وجهه خود در ایالات متحده آمریکا ارائه داده، وجهه‌ای که پس از حوادث تروریستی 11 سپتامبر مخدوش شده بود.
با همه این احوال، عمان و قطر برای خوب جلوه کردن در چشم آمریکایی‌ها و یا شاید برای عصبانی کردن سعودی‌ها، رابطه رسمی با اسرائیل برقرار کردند. اسرائیل هم در هر دو کشور، دفتر دیپلماتیک افتتاح کرد که البته این دفاتر، با شروع انتفاضه دوم و عملیات "سرب گداخته"، بسته شد.
برپایه این گزارشریا، اسرائیل بار دیگر طرح ابتکاری صلح اعراب که در سال 2002 پیشنهاد شده بود را رد کرد و اعلام کرد که نمی توان به این قطعنامه برای حل و فصل قضیه فلسطینی اعتماد کرد.
رای الیوم نوشت: «"سیلوان شالوم" معاون نخست وزیر اسرائیل در کنفرانسی در تل آویل طرح ابتکار صلح اعراب در سال 2002 که به طرح صلح عربستان معروف است را رد کرد.»
خیلی‌ها فکر می‌کردند که عملیات صخره سخت، این شانس را به اسرائیل می‌دهد که روابط خود را با بلوک کشورهای سنی‌مذهب پادشاه‌نشین تقویت کند، کشورهایی که مانند اسرائیلی‌ها علاوه بر علاقه به مهار ایران، مشتاق کاهش قدرت بازیگران دولتی و غیردولتی مرتبط با اسلامگرایان تندرو هستند. البته باید در نظر داشت که این تشریک منافع، چیز جدید نیست و ریشه در تحولات دیپلماتیک تاریخی دارد.
دولت عربستان در سال 1982 با انتشار طرح ملک فهد، سیاست انکار حق موجودیت برای اسرائیل را کنار گذاشت.
پس از کنفرانس مادرید در سال 1991، عربستان و اسرائیل روابط را قوی‌تر کردند و برای مقابله با مشکلات متنوع منطقه‌ای از جمله مشکلات مربوط به آب، محیط زیست، اقتصاد، پناهجویان و کنترل تسلیحات، پنج گروه کاری مشترک تشکیل دادند.
طرح پیشنهادی ملک عبدالله که پس از کنفرانس بیروت در سال 2002 ارائه شد و بعدها با عنوان طرح ابتکاری صلح اعراب نام گرفت، پا را یک گام فراتر گذاشت و پیشنهاد داد که به شرط عقب‌نشینی اسرائیلی‌ها تا مرزهای 4 ژوئن سال 1967 و حل مشکل پناهجویان فلسطینی بر اساس قطعنامه 194 سازمان ملل متحد، روابط اسرائیل و جهان عرب و مسلمانان، عادی‌سازی شود.
اما اسرائیل نتوانست از این طرح به عنوان زمینه‌ای برای گفت‌وگو با جهان عرب استفاده کرد. برخی سیاسیون تل‌آویو علی‌الخصوص "آویگدور لیبرمن" وزیر خارجه فعلی، با تکیه بر همین طرح ملک عبدالله، از پیگیری یک راهکار جامع برای حل مشکلات منطقه‌ای اسرائیل حمایت کردند ولی "بنیامین نتانیاهو"، چنین پیشنهادی را رد کرد.
صرف‌نظر از طرح ملک عبدالله، دولت آل‌سعود نسبت به پیگیری ایده صلح در منطقه، یا بی تفاوت و یا کم علاقه نشان داده‌اند.
می‌توان از این موضع گیری اینگونه برداشت کرد که عربستان طرح مزبور را برای بهبود وجهه خود در ایالات متحده آمریکا ارائه داده، وجهه‌ای که پس از حوادث تروریستی 11 سپتامبر مخدوش شده بود.
با همه این احوال، عمان و قطر برای خوب جلوه کردن در چشم آمریکایی‌ها و یا شاید برای عصبانی کردن سعودی‌ها، رابطه رسمی با اسرائیل برقرار کردند. اسرائیل هم در هر دو کشور، دفتر دیپلماتیک افتتاح کرد که البته این دفاتر، با شروع انتفاضه دوم و عملیات "سرب گداخته"، بسته شد.
