آکادمی نظامی "عبدالرزاق" در یک مدرسه مخروبه در شمال شرق حلب یکی از مکانهایی است که کودکان و نوجوانان را جذب میکند و "ماشین کشتار" از آنها میسازد.
به گزارش شهدای ایران به نقل از الجزیره، به اینجا که میرسند کودک هستند، اما وقتی از اینجا خارج میشوند، تنها باید آنها را "ماشین کشتار" نامید به گفته عبدالرزاق"، این تنها ماموریت سروان 38 ساله سابق ارتش سوریه و معلم آکادمی نظامی عبدالرزاق است.
عبد الرزاق برسر یکی از این کوکان و نوجوانان فریاد میزند: «مصعب باید او را بکشی نه اینکه با او درگیر شوی». این گوشهای از آموزشهای عبد الرزاق به یک نوجوان ۱۴ ساله است.
ابو کمال، پدر مصعب که خود در صفوف گروههای تروریستی ارتش آزاد به همراه ۹ عمویش و ۱۰ پسران عموهایش علیه نظام سوریه میجنگند، میگوید: «من به پسرم افتخار میکنم، میدانم او سرباز خوبی از آب درخواهد آمد».
مصعب تنها نیست، در کنار او «صبحی» ۱۵ ساله و «مصطفى» ۱۴ ساله نیز دیده میشوند که من من کنان آنچه را که بزرگترها در گوششان زمزمه کردهاند، بر زبان میآورند: «برای کشور و خانوادهام میخواهم بجگنم و در این میان اگر لازم است، جان خود را بدهم دریغ ندارم».
عبد الرازق خود درباره این کودکان و نوجوانان بیگناه و پاک میگوید: «کودکان بهترین سربازانی هستند که من آنها را تاکنون شناختهام. هرآنچه را به آنها دستور دهی اطاعت میکنند. اما افراد بزرگسال و بالغ همواره برای هر دستوری که میدهی یک چرا و یک سوال مطرح میکنند. این کودکان به هیچ چیز شک نمیکنند».
وی میافزاید: «خانوادههای این کودکان از ما میخواهند پیش از ارسال به جبهههای نبرد به آنها آموزش نظامی دهیم، چون در غیر این صورت خیلی زود جان خود را از دست خواهند داد و خواهند مرد».
عبد الرازق تاکید میکند که وی نیروهای خود را از میان مدارس و دانشآموزان آنها تامین میکند و میافزاید: برخی از مدارس حلب به مدارس نظامی تبدیل شدهاند، چون در روستاها ما افراد بالغی را مشاهده نمیکنیم تا به صفوف ارتش ازاد ملحق شوند.
«جان نیکولا بوز»، نماینده سازمان یونیسف در امور حمایت از کودکان در خاورمیانه و شمال آفریقا بر این باور است که یکی از مهمترین ویژگیهای بحران سوریه استفاده از کودکان و نوجوانان توسط معارضان مسلح سوری است.
وی میگوید: آن اندازه که از کودکان در درگیریهای سوریه استفاده شده در هیچ یک از بحرانها و درگیریهای جاری در خاورمیانه استفاده نشده است. این کودکان و نوجوانان به تشویق خانوادهها و اطرافیان خود به گروههای مسلح ملحق میشوند، در حالیکه براساس قوانین و میثاقهای بین المللی افراد زیر ۱۸ سال اجازه شرکت در جنگ یا عملیاتهای حمایت و پشتیبانی مانند جاسوسی و جمع آوری اطلاعات و انتقال تسلیحات و یا کمک به جنگجویان را ندارند.
عبد الرزاق برسر یکی از این کوکان و نوجوانان فریاد میزند: «مصعب باید او را بکشی نه اینکه با او درگیر شوی». این گوشهای از آموزشهای عبد الرزاق به یک نوجوان ۱۴ ساله است.
ابو کمال، پدر مصعب که خود در صفوف گروههای تروریستی ارتش آزاد به همراه ۹ عمویش و ۱۰ پسران عموهایش علیه نظام سوریه میجنگند، میگوید: «من به پسرم افتخار میکنم، میدانم او سرباز خوبی از آب درخواهد آمد».
مصعب تنها نیست، در کنار او «صبحی» ۱۵ ساله و «مصطفى» ۱۴ ساله نیز دیده میشوند که من من کنان آنچه را که بزرگترها در گوششان زمزمه کردهاند، بر زبان میآورند: «برای کشور و خانوادهام میخواهم بجگنم و در این میان اگر لازم است، جان خود را بدهم دریغ ندارم».
عبد الرازق خود درباره این کودکان و نوجوانان بیگناه و پاک میگوید: «کودکان بهترین سربازانی هستند که من آنها را تاکنون شناختهام. هرآنچه را به آنها دستور دهی اطاعت میکنند. اما افراد بزرگسال و بالغ همواره برای هر دستوری که میدهی یک چرا و یک سوال مطرح میکنند. این کودکان به هیچ چیز شک نمیکنند».
وی میافزاید: «خانوادههای این کودکان از ما میخواهند پیش از ارسال به جبهههای نبرد به آنها آموزش نظامی دهیم، چون در غیر این صورت خیلی زود جان خود را از دست خواهند داد و خواهند مرد».
عبد الرازق تاکید میکند که وی نیروهای خود را از میان مدارس و دانشآموزان آنها تامین میکند و میافزاید: برخی از مدارس حلب به مدارس نظامی تبدیل شدهاند، چون در روستاها ما افراد بالغی را مشاهده نمیکنیم تا به صفوف ارتش ازاد ملحق شوند.
«جان نیکولا بوز»، نماینده سازمان یونیسف در امور حمایت از کودکان در خاورمیانه و شمال آفریقا بر این باور است که یکی از مهمترین ویژگیهای بحران سوریه استفاده از کودکان و نوجوانان توسط معارضان مسلح سوری است.
وی میگوید: آن اندازه که از کودکان در درگیریهای سوریه استفاده شده در هیچ یک از بحرانها و درگیریهای جاری در خاورمیانه استفاده نشده است. این کودکان و نوجوانان به تشویق خانوادهها و اطرافیان خود به گروههای مسلح ملحق میشوند، در حالیکه براساس قوانین و میثاقهای بین المللی افراد زیر ۱۸ سال اجازه شرکت در جنگ یا عملیاتهای حمایت و پشتیبانی مانند جاسوسی و جمع آوری اطلاعات و انتقال تسلیحات و یا کمک به جنگجویان را ندارند.