به گزارش شهدای ایران؛ وقتی پا در این منطقه‌ می‌گذاری و چند قدمی همسفر پیچ و خم کوچه پس‌کوچه‌ها و خیابان‌های آن می‌شوی، به وضوح می‌بینی‌شان؛ آن‌هایی که بدون هرگونه هراس و واهمه‌ای، بساط سودای سیاه خود را در برابر همگان پهن کرده‌اند و چوب حراج به متاع افیونی و شیشه‌ای خود می‌زنند...

اغراق نیست اگر بگوییم که پا گذاشتن در این منطقه، روایت قدم زدن در قلمرویی دیگر است؛ قلمرویی که برج و بارو و امنیتش در دست هروئین و شیشه فروش‌هایی است که بی‌‌محابا از حضور تو یا هر غریبه دیگری، حضورت را به عنوان خریداری جدید مغتنم می‌شمرند و در حالی که به چشمانت زل می‌زنند، شیشه و هروئین پیشکش‌ات می‌کنند.

حکایت این کوچه پس‌کوچه‌ها نه حکایت شهری دور افتاده و مرزی، که حکایت محله‌ای در قلب تهران است؛ محله‌ای که روز و شب آن منطقه امنی است نه فقط برای معتادان، بلکه برای هروئین و شیشه فروش‌ها؛ «کاسب»‌هایی که برای رقابت با سایر «کسبه» محل، به هرکاری حتی دیوارنویسی نیز دست زده‌اند و در قُر زدن مشتری، گوی سبقت از هم می‌ربایند.

این تصاویر متعلق به یکی از محلات پایتخت است که در آن، محلِ فروشندگان و کاسبان هروئین و شیشه،‌ آن هم با قیمت مناسب با فلش نشان داده شده است؛ محله‌ای که شاید بتوان آن را خاک سفید دوم پایتخت نامید؛ محله‌ای در دل پایتخت که جمع کثیری از شهروندان تهرانی را در خود جای داده و ساکنان آن هر روز آینده فرزندان خود را در گوشه و کنار خیابان و کوچه پسکوچه‌هایش به نظاره نشسته‌اند.