به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران به نقل از ندای انقلاب باز هم حاشیه و باز هم حرف و حدیث بازار سینمای ایران را داغ کرد. سینمایی که این روزها بیش از متن حواشی گریبانش را گرفته و آن را از رسالت واقعی خود دور کرده است. رسالتی که گره خورده با خواسته های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی کشور بزرگی همچون ایران است.

برخی از سینماگران به واقع حرف درستی می زنند که سینما پرچم دار فرهنگ ایران برای ارسال این فرهنگ دیرینه به خارج از مرزهای کشور است اما گویی این پرچم دیر زمانی است بر زمین مانده و بازیگران، کارگردانان و تهیه کنندگان فراموش کرده اند که نماینده چه مردمانی هستند و باید در صدور چه فرهنگی نقش داشته باشند.

متاسفانه در چند روز اخیر در فضای مجازی عکسی منتشر شد که حکایت از خروج یکی از بازیگران از کشور و حضور وی در جمعی از هنرمندان با پوششی نامناسب داشت. هر چند این خبر از سوی این بازیگر تکذیب شد اما نوع بازخورد سینماگران به این موضوع جای تامل بسیار دارد. موضوعی که می تواند میزان تاثیر پذیری سینماگران از فرهنگ داخلی و یا وابستگیشان به فرهنگ آن سوی مرزها را نمایان سازد.

در همین رابطه معاونت اجتماعی ناجا به گلایه پرداخته و گفته بود که " باور ما بر این است که بسیاری از سینماگران، اندیشمندانی متعهد هستند که در راه ترویج انقلاب و دفاع مقدس تلاش های بسیاری کرده اند و تنها عده قلیلی هنجار ستیز بوده و دارای پوششی خارج از عرف هستند که با آنها برخورد می‌شود. تلاش پلیس این است که سینما تقویت شود و اگر درصد کمی هنجار شکنند باید اصلاح شوند ".

اما صحبت های این مقام انتظامی که از پیگیری اینترپل در برخورد با بدپوششی هنرمندان در خارج از مرزها خبر داده بود به دل بسیاری از هنرمندان خوش نیامد تا اینکه در اظهار نظرهای مختلف عدم پوشش مناسب را این گونه توجیح کنند که " معاون اجتماعی ناجا لطف کرده به جای تهدید، تهمت هایی که به اهالی سینما نسبت داده می شود را پیگیری و به نوعی اعاده حیثیت از آنها کنند "، " بسیاری از مردم ممکن است پس از خروج از فرودگاه داخلی، حجاب خود را رعایت نکنند و جالب است که معاون اجتماعی نیروی انتظامی فقط به اهالی سینما حساس است. نیروی انتظامی از بازیگران باید حمایت کند نه اینکه با برخی اظهارنظرهای کارشناسی نشده، اهالی سینما را مورد هجمه قرار دهد ".

سخنان بالا که متعلق به احمد نجفی عضو شورای عالی سینما است و در خروجی یکی از خبرگزاری ها رسمی نقش بسته در ابتدا این سوال را در ذهن ایجاد می کند که آیا هنرمندان به مانند مردم عادی هستند؟ آیا هنرمندان نمادی از باورها و ارزش های یک کشور به حساب نمی آیند؟ آیا به واقع می توان هنرمندان که با سرمایه های اجتماعی مردم به این جایگاه رسیده اند در پله ای بالاتر از دیگر افراد جامعه ندانست و آنان را سفیران بی چون و چرای فرهنگی ملی معرفی نکرد؟

حال جالبتر اینجاست که یکی دیگر از سینما گران برخورد با بد حجابی هنرمندان را هزینه زا برای کشور معرفی می کند و در سخنی دیگر " نگار فروزنده " بر داشتن حجاب در خارج از مرزها را نقض قوانین هیچ کشوری نمی داند.

این سخنان و اظهار نظرها از سوی اهالی سینما در حالی مطرح می شود که آنجلینا جولی بازیگر مشهور هالیوود برای تامین منافع سازمان های امنیتی آمریکا حجاب بر می گزیند و اولویت اول کار حرفه ای خود را خواسته های کشورش می داند حال با توجه به این نمونه بارز سینمایی و ایجاد هزار سوال و اما و اگر در ذهن باید تنها یک سوال را پرسید که سینماگران داخلی ما با این اظهار نظرها سفیران کدام فرهنگ هستند و در زمین چه کسی بازی می کنند هر چند که نباید این نکته را به فراموشی سپرد که آزادی حق مسلم هر فردی است.

شاید گریز زدن به حادثه ای که در فوتبال انگلیس و تیم منچستر رخ داد از موضوع این نوشتار چندان دور نباشد. " اریک کانتونا "بازکن مشهور فرانسوی تیم منچستر در یک مهمانی که حدود اخلاق با توجه به فرهنگ انگلیس رعایت نشده بود شرکت کرد. تیم منچستر پس از اطلاع از حضور این بازیکن تراز اول جهان با وی برخوردی جدی کرد تا به او بفهماند که وی نماد و نماینده تیم منچستر است و باید بسیاری از خطوط قرمز را رعایت کند. حال با توجه به این موضوع و سخنان تامل برانگیز جالب و خواندنی بازیگران و سینما گران داخلی خود مردم قضاوت کنند که برخورد با بدپوششی بازیگران که مهر تایید کشوری اسلامی را دارند درست است یا خیر؟

کدام عقل و منطق قبول می کند که سفیران هنر ایران در آن سوی مرزها می توانند منافع ملی کشورشان را نادیده بگیرند و ریش خند به ملتی بزنند که آنها را با پوشش اسلامی بر روی پرده سینما مشاهده می کنند.