خدایا میلاد آمدنش را کی جشن می‌گیریم؟ پروردگارا، مصیبت های عالم عظیم گشته، آشکارا، بندگانت را به مسلخ می‌برند شیاطین روزگار، دوای این دردها، آن موعودی است که وعده اش را به یقین داده‌ای.
شهدای ایران:مصیبت امت رسول الله (ص) دوچندان گشته، داغ کشته های امت، جان را از تاب انداخته، اما امید، ناامید نگشته که امید همه دلسوختگان عالم، مهدی موعود (عج) است؛ آیا این همه؛ نشانه ای است از برای آمدنت؟
انتظار چه دشوار است. اما بار این فراق را بر دل می کشیم و چشم در راه تا آن سوار سرو قامت، روی مه پیکر و گیسوانی چون آبشاران درخشان، از راه برسد، اندوه امت و غم یاران، بردوش تو است، اما خم نشدی و استوارتر از کوه ماندگاری، با قامتی پایدار و استوار از پس آن کوه، آن خورشید، آفتاب حقیقت را نمایان خواهی ساخت.
و ما گرچه در گناه و خستگی، غبار و زنگار دل را می زداییم تا ببینیم روی ماه آن نگار جانان را.
مشرقی بزرگوار، ابرمرد دوران که همتایی نداری، یوسف گم گشته، عاشقان، یعقوب گونه، چشم انتظارند، محبوب دل ها، سالار جهان، بیا و سالاری کن.
ببین چگونه اند امتت؟ چه بر سرشان می آورند اشقیا.می بینی و خون می گریی.دل تو هم خون است. قسم ات می دهیم به کودکان مظلوم یمن، مردم بی پناه سوریه، همجواران علی (ع) و حسین و عباست.
جانانه مانده اند مقابل قابیلیان، پشته پشته، کشته می دهند، تا راه برای آمدنت باز باشد. استقبال با خون شهید از سالار عاشقان دوران.
آنگاه است که میلاد ظهورت، غوغایی به پا می شود، انکار کنندگانت سرافکنده و شکست خورده، دشمنان دین آواره و سرگردان، ظالمان و کودک کش های تاریخ با چشمانی از حدقه بیرون زده، عدالت را خواهند چشید.
ای توسل سبز، ای قرار بی قراری، ناجی سربلند انسان، قله سرسخت ماندگار، نور می خواهیم، گرمای عشق می خواهیم، تازگی و طراوت می خواهد این سرزمین، انسانیت را به انسان بازگردان با آمدنت.
منتظر می مانیم، دعا می کنیم، در تکاپوی آن هستیم تا کمتر دل شما را از خود برنجانیم، ما امت تو هستیم، اشقیا را از گناه حرجی نیست. دست نوازشگر تو را می خواهیم بر سر امت و شمشیر انتقام بر گردن جابران دوران.
آی مردم! بی قراری کنید در انتظارش که اگر بیقرار باشید بدانید که یاور مهدی هستید. میلاد مهدی موعود مبارک.
انتظار چه دشوار است. اما بار این فراق را بر دل می کشیم و چشم در راه تا آن سوار سرو قامت، روی مه پیکر و گیسوانی چون آبشاران درخشان، از راه برسد، اندوه امت و غم یاران، بردوش تو است، اما خم نشدی و استوارتر از کوه ماندگاری، با قامتی پایدار و استوار از پس آن کوه، آن خورشید، آفتاب حقیقت را نمایان خواهی ساخت.
و ما گرچه در گناه و خستگی، غبار و زنگار دل را می زداییم تا ببینیم روی ماه آن نگار جانان را.
مشرقی بزرگوار، ابرمرد دوران که همتایی نداری، یوسف گم گشته، عاشقان، یعقوب گونه، چشم انتظارند، محبوب دل ها، سالار جهان، بیا و سالاری کن.
ببین چگونه اند امتت؟ چه بر سرشان می آورند اشقیا.می بینی و خون می گریی.دل تو هم خون است. قسم ات می دهیم به کودکان مظلوم یمن، مردم بی پناه سوریه، همجواران علی (ع) و حسین و عباست.
جانانه مانده اند مقابل قابیلیان، پشته پشته، کشته می دهند، تا راه برای آمدنت باز باشد. استقبال با خون شهید از سالار عاشقان دوران.
آنگاه است که میلاد ظهورت، غوغایی به پا می شود، انکار کنندگانت سرافکنده و شکست خورده، دشمنان دین آواره و سرگردان، ظالمان و کودک کش های تاریخ با چشمانی از حدقه بیرون زده، عدالت را خواهند چشید.
ای توسل سبز، ای قرار بی قراری، ناجی سربلند انسان، قله سرسخت ماندگار، نور می خواهیم، گرمای عشق می خواهیم، تازگی و طراوت می خواهد این سرزمین، انسانیت را به انسان بازگردان با آمدنت.
منتظر می مانیم، دعا می کنیم، در تکاپوی آن هستیم تا کمتر دل شما را از خود برنجانیم، ما امت تو هستیم، اشقیا را از گناه حرجی نیست. دست نوازشگر تو را می خواهیم بر سر امت و شمشیر انتقام بر گردن جابران دوران.
آی مردم! بی قراری کنید در انتظارش که اگر بیقرار باشید بدانید که یاور مهدی هستید. میلاد مهدی موعود مبارک.
