حسام‌الدین آشنا، مشاور فرهنگی رئیس جمهور روحانی اخیراً در صفحه غیر قانونی فیس‌بوک، طی یادداشتی مذاکرات هسته‌ای را به یک عملیات دفاع مقدس و مذاکره‌کنندگان را به غواصان شهید تشبیه کرده است.
شهدای ایران: او در بخشی از یادداشت خود می‌نویسد: شما را به مظلومیت شهدای کربلای چهار قسم می دهم نگذارید عملیات تیر ۹۴ لو برود. می دانم عده ای از این مقایسه تعجب می کنند ولی بدانید که غواصان ما به خط زده اند و ما نیاز به استتار و اختفا داریم. همه آنچه در سال های ۶۸ تا ۸۴ بر صنعت هسته ای و از ۸۴ تا ۹۲ بر صنعت هسته ای و مذاکرات گذشته است برای مردم بازگو نشده است، اما در سال‌های ۹۲ به بعد این امر بنا به ضرورت و برای مصالح بسیار بالاتری پذیرفته شد که مسیر هسته ای و مذاکرات تا حدی تعدیل شود تا در برابر مکرهای بسیار شیاطین انس از آینده کشور محافظت شود!
به گزارش جماران آشنا همچنین نوشته است: رقابت منطقه‌ای با وجود تحریم مثل این است که در مسابقه دو میدانی پای یک دونده را بسته باشند، ما می توانیم از تله تحریم ها عبور کنیم و فرصت جدیدی برای انقلابمان فراهم کنیم تا در مسابقات جهانی ابتدا مسابقات منطقه‌ای را فتح کند.
*تشبیهات عجیب درباره تحریم‌هایی که ۳۷ سال است علیه کشورمان اعمال می‌شوند؛ سابقه‌ای دیرینه دارد.
در دوران دولت اصلاحات نیز، محمدعلی ابطحی، معاون رئیس جمهور طی یادداشتی در وبسایت خود ماجرایی طعنه‌آمیز را تعریف کرد با این مضمون که جوانی عرض حاجت خدمت بارگاه امام رضا(ع) می‌برد و نذر می‌کند که اگر در کنکور قبول شد؛ مادر خود را پیاده به زیارت حضرت می‌فرستد!
ابطحی فی‌الواقع اینطور مدعی شده بود که هزینه‌دهنده اصلی تحریم‌ها مردم ایران هستند و کسانی که بر مانایی انرژی هسته‌ای تأکید می‌ورزند؛ در حال خرج کردن از کیسه ملت هستند!
درباره تحریم‌ها باید اشاره کرد که اولاً اثر تحریم‌ها بر اقتصاد ایران کمتر از ۳۰ درصد است و ابراز علاقه یک جریان خاص سیاسی برای لغو و برداشته شدن این تحریم‌ها به هر قیمتی! بیشتر، از عقیده آنها به کدخدا بودن آمریکا منشأ می‌گیرد تا عقیده آنها به رفع مشکلات مردم.
ثانیاً مفهومی به نام «اقتصاد مقاومتی» و در ادامه «جهاد اقتصادی» نیز رافع آثار همین اثر سوء ۳۰ درصدی است که البته باید از برخی مقامات اجرایی سؤال کرد چرا به جای تلاش برای رسیدن به این راه حل نقد؛ دل به راه حل نسیه و لبخند ۱+۵ بسته‌اند؟!
و ثالثاً در اشاره به نظر آشنا مبنی بر اثر تحریم‌ها و رقابت منطقه‌ای باید تصریح کرد که هنگامیکه سند چشم‌انداز ۲۰ ساله نظام تهیه و تدوین شد و توسط مقام معظم رهبری نیز بعنوان یک سند بالادستی مورد تأیید قرار گرفت؛ عقلای قوم می‌دانستند که این چشم‌انداز با حضور تحریم‌ها نیز قابل دستیابی است. همچنانکه مقامات دولت کنونی (از جمله معاون اول رئیس جمهور) هم تأکید کرده‌اند برنامه‌ریزی‌های خود را با پیش‌فرض وجود تحریم‌ها تدوین کرده‌اند.
لذا اکنون به صلاح و به قاعده نیست که عده‌ای کافه را به‌هم ریخته و به یک‌باره با کنایه‌های ناآشنا با روح اقتصاد مقاومتی، مدعی این شوند که تا تحریم‌ها وجود داشته باشد؛ پس یک پای ما بسته است و نمی‌توانیم در رقابت منطقه‌ای کاری از پیش ببریم!
گفتنی است که پس از توافق موقت ژنو در ۲ سال قبل نیز وعده‌های فراوانی در زمینه افزایش سطح معیشت مردم داده شد اما نه تنها آثار چند تحریم لغو شده در زندگی مردم مشاهده نشد؛ بلکه دشمنان ایران، بیش از یکصد تحریم جدید را علیه کشورمان اعمال کردند.
*فارس
به گزارش جماران آشنا همچنین نوشته است: رقابت منطقه‌ای با وجود تحریم مثل این است که در مسابقه دو میدانی پای یک دونده را بسته باشند، ما می توانیم از تله تحریم ها عبور کنیم و فرصت جدیدی برای انقلابمان فراهم کنیم تا در مسابقات جهانی ابتدا مسابقات منطقه‌ای را فتح کند.
*تشبیهات عجیب درباره تحریم‌هایی که ۳۷ سال است علیه کشورمان اعمال می‌شوند؛ سابقه‌ای دیرینه دارد.
در دوران دولت اصلاحات نیز، محمدعلی ابطحی، معاون رئیس جمهور طی یادداشتی در وبسایت خود ماجرایی طعنه‌آمیز را تعریف کرد با این مضمون که جوانی عرض حاجت خدمت بارگاه امام رضا(ع) می‌برد و نذر می‌کند که اگر در کنکور قبول شد؛ مادر خود را پیاده به زیارت حضرت می‌فرستد!
ابطحی فی‌الواقع اینطور مدعی شده بود که هزینه‌دهنده اصلی تحریم‌ها مردم ایران هستند و کسانی که بر مانایی انرژی هسته‌ای تأکید می‌ورزند؛ در حال خرج کردن از کیسه ملت هستند!
درباره تحریم‌ها باید اشاره کرد که اولاً اثر تحریم‌ها بر اقتصاد ایران کمتر از ۳۰ درصد است و ابراز علاقه یک جریان خاص سیاسی برای لغو و برداشته شدن این تحریم‌ها به هر قیمتی! بیشتر، از عقیده آنها به کدخدا بودن آمریکا منشأ می‌گیرد تا عقیده آنها به رفع مشکلات مردم.
ثانیاً مفهومی به نام «اقتصاد مقاومتی» و در ادامه «جهاد اقتصادی» نیز رافع آثار همین اثر سوء ۳۰ درصدی است که البته باید از برخی مقامات اجرایی سؤال کرد چرا به جای تلاش برای رسیدن به این راه حل نقد؛ دل به راه حل نسیه و لبخند ۱+۵ بسته‌اند؟!
و ثالثاً در اشاره به نظر آشنا مبنی بر اثر تحریم‌ها و رقابت منطقه‌ای باید تصریح کرد که هنگامیکه سند چشم‌انداز ۲۰ ساله نظام تهیه و تدوین شد و توسط مقام معظم رهبری نیز بعنوان یک سند بالادستی مورد تأیید قرار گرفت؛ عقلای قوم می‌دانستند که این چشم‌انداز با حضور تحریم‌ها نیز قابل دستیابی است. همچنانکه مقامات دولت کنونی (از جمله معاون اول رئیس جمهور) هم تأکید کرده‌اند برنامه‌ریزی‌های خود را با پیش‌فرض وجود تحریم‌ها تدوین کرده‌اند.
لذا اکنون به صلاح و به قاعده نیست که عده‌ای کافه را به‌هم ریخته و به یک‌باره با کنایه‌های ناآشنا با روح اقتصاد مقاومتی، مدعی این شوند که تا تحریم‌ها وجود داشته باشد؛ پس یک پای ما بسته است و نمی‌توانیم در رقابت منطقه‌ای کاری از پیش ببریم!
گفتنی است که پس از توافق موقت ژنو در ۲ سال قبل نیز وعده‌های فراوانی در زمینه افزایش سطح معیشت مردم داده شد اما نه تنها آثار چند تحریم لغو شده در زندگی مردم مشاهده نشد؛ بلکه دشمنان ایران، بیش از یکصد تحریم جدید را علیه کشورمان اعمال کردند.
*فارس
