دفاتر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه‌های شمال غرب کشور با انتقاد از عمکرد مسئولان فرهنگی اعلام کردند: برخی مسئولین از یاد برده‌اند که اینجا ایران اسلامی است و ما پاسداران انقلابی هستیم که با خون دلها و رنج‌های بسیار حاصل شده است.
به گزارش شهدای ایران به نقل از فارس، دفاتر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه‌های شمال غرب کشور پیرامون اقدامات وزیر فرهنگ و ارشاد در نامه‌ای به اعضای کمسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی اعلام کردند: برخی مسئولین از یاد برده‌اند که اینجا ایران اسلامی است و ما پاسداران انقلابی هستیم که با خون دلها و مجاهدت‌ها و رنج‌های بسیار حاصل شده است؟
در ابتدای این نامه خطاب به اعضای کمسیون فرهنگی مجلس آمده‌است: انقلاب اسلامی ایران طلیعه‌ای نو برای ملتها و دنیای امروز ماست انقلابی که فرصت آزادی ورهایی انسان از چنگال فساد و تباهی بوده و امروز به برکت خون شهیدان راه انقلاب، ندای این انقلاب در سر تا سر جهان به صدا در می‌آید. انقلابی که هدف آن از اولین روزهای آغازین آن ندای اسلامی شدن جامعه را می‌داد. اما با گذشت زمان و با حضور برخی چهره‌ها و عناصر در برخی قسمت‌ها این سخن را که یادگار امام راحلمان امام خمینی (ره) و دغدغه امام حاضرمان امام خامنه‌ای(مدظله) هر روز بیش از بیش از یادها می‌رود چنانکه بارها تاکید بر نگرانی فرهنگی داشته‌اند تا جایی که لب به سخن گشوده و سخن از فدا کردن جان خود در راه فرهنگ اسلامی و ایرانی رادارند.
در ادامه این نامه تاکید شد: امروز در صحنه نبرد با استکبار نیز این جبهه فرهنگی کشور است که در خط مقدم قرار دارد حال باید پرسید چگونه مسئولی که به خواب رفته و نداند دشمن در صدد حمله است و این حمله از کجا و چگونه است، آیا نباید مطمئن بود که در این نبرد شکست می‌خوریم؛ امروز صحنه کشور در مسائل فرهنگی به گونه‌ای رقم می‌خورد که ما را به سمت فرنگی شدن می‌برد و این محصول دوران سیاه فرهنگی است که همه ملت ایران به یاد دارند که چه بر سر فرهنگ اسلامی ایرانی ملت آمد. حال این غده‌ای سرطانی بی فرهنگی که در دوران اصلاحات کلید خورده با روی کار آمدن دولت یازدهم هر روز بزرگ و برزرگتر می‌شود.
در ادامه این نامه تأکید شده است: مسئولان فرهنگی کشور که وظیفه‌شان مبارزه با استکبار در صف مقدم است با تکرار روش و منش وضعیت اسفناک سابق فرهنگی دست به اقداماتی می‌زنند که گویا تصمیم دارند تا هر چه بیشتر موجبات تقویت جبهه دشمان ایران اسلامی را رقم زنند و در این بین گویا موضوع مذاکرات نخود سیاه این مقوله شده و دولت هر چه می‌تواند ذهن مردم را از تخریب فرهنگی که هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود دور نگه می‌دارد. وزیری که از زمان روی کار آمدنش هر آنچه توانسته دست به قبح زدائی و اقدام فرنگی به جای کار فرهنگی زده که نمونه‌های آن هر روز در اکران فیلم‌های ضد دین با محتوای هم جنس گرایی و جریان فتنه یا در تئاتر با نمایش‌های زننده و خلاف حرمت اسلامی و ایرانی یا در نشر کتب موهن و ضد دین یا در مطبوعات با تقویت روحیه وابستگی، توهین به مقدسات و پیامبر اکرم (ص) و ائمه هدی (س) و یا در عرصه موسیقی با دادن مجوز به خوانندگان زن یا.... مشاهده می‌شود اقداماتی که هر روز برای ملت بزرگ ایران و به خصوص ما دانشجویان این سوال را پدید می‌آورد که چه بر سر فرهنگ ناب اسلامی ایرانی می‌آید؟
در ادامه این نامه تاکید شد: اتحاد و یکدلی جای خود. همدلی و حمایت از دولت هم به جای خود. آنجا که برخی فرصت طلبان تیغ آبدار و زهرآگین بی فرهنگی را به رخ می‌کشند، ولی آیا زمان ان نرسیده که به خود جرات دهید و اقدامی در راستای این قبیل موضوعات داشته و شیر دلانه ایستاده و حماسه‌ای رقم زنید تا فرزندانمان از سستی و بی ارادگی‌مان شرم نکنند؟ آیا برخی مسئولین از یاد برده‌اند که اینجا ایران اسلامی است و ما پاسداران انقلابی هستیم که با خون دلها و مجاهدت‌ها و رنج‌های بسیار حاصل شده است؟ آیا مقوله مذاکرات با تمام حساسیت خود شما را از توجه به موضوع مهمتری به نام فرهنگ و موضوعات فرهنگی وا نداشته است؟ آیا زمان آن نرسیده که شما مسئولیت خو را نسبت به مردم حال حاضر و آیندگان انجام دهید؟ آیا از وضعیت فرهنگی دانشگاه‌ها آگاهید که هر روز با این سری اقدامات، اسفناک‌تر و بدتر می‌شود؟ آیا ندای « هل من ناصر ینصرنی» رهبر خود را می‌شنوید که نسبت به حمله و تهاجم شدید فرهنگی هر روز هشدار داده و یاری می‌طلبند؟ و سوال بزرگتر این که چرا اقدامی جدی‌تری در خصوص اقدامات و عملکرد وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی صورت نمی‌گیرد؟
در پایان این نامه آمده است: ما تشکل‌های دانشجویی جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه‌های شمال غرب به نمایندگی از تمام دانشجویان وظیفه دینی و انقلابی خود را انجام داده و می‌دهیم و مقابل بی حرمتی‌ها و هنجارشکنی‌ها به هیچ بهانه‌ای سکوت نمی‌کنیم؛ که سکوت ما را ننگ است و از شما نمایندگان ملت نیز انتظار می‌رود به به وظیفه دینی خود عمل کنید چرا که اینجا ایران اسلامی است؛ و ما نخواهیم گذاشت فرهنگ منحط غربی، عَلَم‌دار میدان شود.
در ابتدای این نامه خطاب به اعضای کمسیون فرهنگی مجلس آمده‌است: انقلاب اسلامی ایران طلیعه‌ای نو برای ملتها و دنیای امروز ماست انقلابی که فرصت آزادی ورهایی انسان از چنگال فساد و تباهی بوده و امروز به برکت خون شهیدان راه انقلاب، ندای این انقلاب در سر تا سر جهان به صدا در می‌آید. انقلابی که هدف آن از اولین روزهای آغازین آن ندای اسلامی شدن جامعه را می‌داد. اما با گذشت زمان و با حضور برخی چهره‌ها و عناصر در برخی قسمت‌ها این سخن را که یادگار امام راحلمان امام خمینی (ره) و دغدغه امام حاضرمان امام خامنه‌ای(مدظله) هر روز بیش از بیش از یادها می‌رود چنانکه بارها تاکید بر نگرانی فرهنگی داشته‌اند تا جایی که لب به سخن گشوده و سخن از فدا کردن جان خود در راه فرهنگ اسلامی و ایرانی رادارند.
در ادامه این نامه تاکید شد: امروز در صحنه نبرد با استکبار نیز این جبهه فرهنگی کشور است که در خط مقدم قرار دارد حال باید پرسید چگونه مسئولی که به خواب رفته و نداند دشمن در صدد حمله است و این حمله از کجا و چگونه است، آیا نباید مطمئن بود که در این نبرد شکست می‌خوریم؛ امروز صحنه کشور در مسائل فرهنگی به گونه‌ای رقم می‌خورد که ما را به سمت فرنگی شدن می‌برد و این محصول دوران سیاه فرهنگی است که همه ملت ایران به یاد دارند که چه بر سر فرهنگ اسلامی ایرانی ملت آمد. حال این غده‌ای سرطانی بی فرهنگی که در دوران اصلاحات کلید خورده با روی کار آمدن دولت یازدهم هر روز بزرگ و برزرگتر می‌شود.
در ادامه این نامه تأکید شده است: مسئولان فرهنگی کشور که وظیفه‌شان مبارزه با استکبار در صف مقدم است با تکرار روش و منش وضعیت اسفناک سابق فرهنگی دست به اقداماتی می‌زنند که گویا تصمیم دارند تا هر چه بیشتر موجبات تقویت جبهه دشمان ایران اسلامی را رقم زنند و در این بین گویا موضوع مذاکرات نخود سیاه این مقوله شده و دولت هر چه می‌تواند ذهن مردم را از تخریب فرهنگی که هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود دور نگه می‌دارد. وزیری که از زمان روی کار آمدنش هر آنچه توانسته دست به قبح زدائی و اقدام فرنگی به جای کار فرهنگی زده که نمونه‌های آن هر روز در اکران فیلم‌های ضد دین با محتوای هم جنس گرایی و جریان فتنه یا در تئاتر با نمایش‌های زننده و خلاف حرمت اسلامی و ایرانی یا در نشر کتب موهن و ضد دین یا در مطبوعات با تقویت روحیه وابستگی، توهین به مقدسات و پیامبر اکرم (ص) و ائمه هدی (س) و یا در عرصه موسیقی با دادن مجوز به خوانندگان زن یا.... مشاهده می‌شود اقداماتی که هر روز برای ملت بزرگ ایران و به خصوص ما دانشجویان این سوال را پدید می‌آورد که چه بر سر فرهنگ ناب اسلامی ایرانی می‌آید؟
در ادامه این نامه تاکید شد: اتحاد و یکدلی جای خود. همدلی و حمایت از دولت هم به جای خود. آنجا که برخی فرصت طلبان تیغ آبدار و زهرآگین بی فرهنگی را به رخ می‌کشند، ولی آیا زمان ان نرسیده که به خود جرات دهید و اقدامی در راستای این قبیل موضوعات داشته و شیر دلانه ایستاده و حماسه‌ای رقم زنید تا فرزندانمان از سستی و بی ارادگی‌مان شرم نکنند؟ آیا برخی مسئولین از یاد برده‌اند که اینجا ایران اسلامی است و ما پاسداران انقلابی هستیم که با خون دلها و مجاهدت‌ها و رنج‌های بسیار حاصل شده است؟ آیا مقوله مذاکرات با تمام حساسیت خود شما را از توجه به موضوع مهمتری به نام فرهنگ و موضوعات فرهنگی وا نداشته است؟ آیا زمان آن نرسیده که شما مسئولیت خو را نسبت به مردم حال حاضر و آیندگان انجام دهید؟ آیا از وضعیت فرهنگی دانشگاه‌ها آگاهید که هر روز با این سری اقدامات، اسفناک‌تر و بدتر می‌شود؟ آیا ندای « هل من ناصر ینصرنی» رهبر خود را می‌شنوید که نسبت به حمله و تهاجم شدید فرهنگی هر روز هشدار داده و یاری می‌طلبند؟ و سوال بزرگتر این که چرا اقدامی جدی‌تری در خصوص اقدامات و عملکرد وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی صورت نمی‌گیرد؟
در پایان این نامه آمده است: ما تشکل‌های دانشجویی جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه‌های شمال غرب به نمایندگی از تمام دانشجویان وظیفه دینی و انقلابی خود را انجام داده و می‌دهیم و مقابل بی حرمتی‌ها و هنجارشکنی‌ها به هیچ بهانه‌ای سکوت نمی‌کنیم؛ که سکوت ما را ننگ است و از شما نمایندگان ملت نیز انتظار می‌رود به به وظیفه دینی خود عمل کنید چرا که اینجا ایران اسلامی است؛ و ما نخواهیم گذاشت فرهنگ منحط غربی، عَلَم‌دار میدان شود.
