در نامه ای به شهدای ایران عنوان شد:
اولیای دانش آموزان یک مدرسه شاهد در منطقه یک تهران از نحوه و ادبیات صحبت معاونین و مسئولان مدرس گلایه کرده و در نامه اعتراض آمیز از نحوه گزینش پرسنل مدارس شاهد در آموزش و پرورش شکایت نموده اند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران؛ اولیای دانش آموزان یک مدرسه شاهد در منطقه یک تهران از نحوه و ادبیات صحبت معاونین و مسئولان مدرس گلایه کرده و در نامه اعتراض آمیز از نحوه گزینش پرسنل مدارس شاهد در آموزش و پرورش شکایت نموده اند.
بنا بر این گزارش اولیای دانش آموزان مدارس شاهد نوشته اند: آیا آموزش و پرورش در گزینش و جذب نیروهایی در شأن مدارس شاهد عاجز است...؟!! یقینا بر هیچ کس پوشیده نیست که رسالت اصلی آموزش و پرورش در وهله اول، تزکیه و تربیت دانش آموزان و پس از آن تعلیم است. عموما اولیاء امور تربیتی فرزندان خود را با این اعتماد و اطمینان به متولیان امر می سپارند که در راستای مسائل فرهنگی خانواده ها و به دور از دغدغه های موجود،آینده عزیزانشان با قلم تهذیب و تربیت و با نقش و نگار شایسته ای ترسیم گردد.
ولی مایه تأسف است در یک واحد آموزشی که با واژه مقدس شاهد مزین گردیده،فرزندان ما می بایست نظاره گر و شنونده الفاظ زشت و توهین آمیز معاون مدرسه شان باشند. آری..... اولیای دانش آموزان دبستان پسرانه شاهد "ر" منطقه یک تهران، باید همواره نگران این باشند احتمالا امروز که فرزندشان به منزل باز می گردد، مجددا باید چه توجیه و توضیحی درباره واژگان و صفات زشتی که خانم ...(معاون مدرسه) به دانش آموزان نسبت داده،داشته باشند. آیا تاکنون نبایستی اعتراضات اولیاء در این خصوص به نتیجه می رسید؟ آیا تأسف آور نیست القاب و صفات زشتی که بعضا پیش بینی میشود در کوچه و خیابان به گوش فرزندانمان برسد،بر زبان یک معاون مدرسه جاری شود؟
اگر امثال ایشان که سن و سال نسبتا بالایی دارند و آستانه تحمل لازم در برخورد با دانش آموزان مقطع ابتدایی در وجودشان دیده نمی شود، چه اصراری برای حضورشان در اینگونه سمت ها و آن هم اشتغال در مدارس خاص همچون شاهد است؟ امید آنکه آموزش و پرورش و بنیاد شهید دغدغه گروهی از اولیای جانباز و ایثارگر این آموزشگاه را درک کرده، در چیدمان نیروهای مورد نظر دقت و نظارت بیشتری داشته باشد. گروهی از اولیای دانش آموزان دبستان شاهد منطقه یک تهران
بنا بر این گزارش اولیای دانش آموزان مدارس شاهد نوشته اند: آیا آموزش و پرورش در گزینش و جذب نیروهایی در شأن مدارس شاهد عاجز است...؟!! یقینا بر هیچ کس پوشیده نیست که رسالت اصلی آموزش و پرورش در وهله اول، تزکیه و تربیت دانش آموزان و پس از آن تعلیم است. عموما اولیاء امور تربیتی فرزندان خود را با این اعتماد و اطمینان به متولیان امر می سپارند که در راستای مسائل فرهنگی خانواده ها و به دور از دغدغه های موجود،آینده عزیزانشان با قلم تهذیب و تربیت و با نقش و نگار شایسته ای ترسیم گردد.
ولی مایه تأسف است در یک واحد آموزشی که با واژه مقدس شاهد مزین گردیده،فرزندان ما می بایست نظاره گر و شنونده الفاظ زشت و توهین آمیز معاون مدرسه شان باشند. آری..... اولیای دانش آموزان دبستان پسرانه شاهد "ر" منطقه یک تهران، باید همواره نگران این باشند احتمالا امروز که فرزندشان به منزل باز می گردد، مجددا باید چه توجیه و توضیحی درباره واژگان و صفات زشتی که خانم ...(معاون مدرسه) به دانش آموزان نسبت داده،داشته باشند. آیا تاکنون نبایستی اعتراضات اولیاء در این خصوص به نتیجه می رسید؟ آیا تأسف آور نیست القاب و صفات زشتی که بعضا پیش بینی میشود در کوچه و خیابان به گوش فرزندانمان برسد،بر زبان یک معاون مدرسه جاری شود؟
اگر امثال ایشان که سن و سال نسبتا بالایی دارند و آستانه تحمل لازم در برخورد با دانش آموزان مقطع ابتدایی در وجودشان دیده نمی شود، چه اصراری برای حضورشان در اینگونه سمت ها و آن هم اشتغال در مدارس خاص همچون شاهد است؟ امید آنکه آموزش و پرورش و بنیاد شهید دغدغه گروهی از اولیای جانباز و ایثارگر این آموزشگاه را درک کرده، در چیدمان نیروهای مورد نظر دقت و نظارت بیشتری داشته باشد. گروهی از اولیای دانش آموزان دبستان شاهد منطقه یک تهران
مدارس دولتی از دانش اموزان پول دریافت نمی کنند . مدارس شاهد چرا به زور از ما پول میگیرند . اول سال 300 و 400 تومان نقد گرفتند و بامنت که جانباز هستید بقییه قسطی کردند اول امتحانات کارت ورود به جلسه را گرو گرفتند 100 تومان دیگر دادیم و بقیه را موکول کردند به گرفتن کارنامه و گفتند اگر تسویه نکنید کارنامه را گرو نگه میداریم . اینهم وضعیت ما جانبازان شیمیایی و اعصاب و روان که از یکطرف درد و بیماری را باید تحمل کنیم ازطرف دیگر با 660 تومان مستمری چکار کنیم .ظلم ریشه نداردو سرنگون خواهد شد .