عیسى بن اعین گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: «سفیانى از حتمیّات است و خروجش در رجب خواهد بود و از آغاز خروج تا انجامش پانزده ماه به طول خواهد کشید که شش ماه آن در جنگ است و چون بر کشورهاى پنجگانه مالک شد، نه ماه حکومت خواهد نمود و یک روز بیش از نه ماه نمىشود.
به گزارش روضه نیوز ؛
یا ایها العزیز! پیمانه هایمان قرنهاست از شهد شیرین حضورت خالیست و حالا بعد از این همه بُعد زمانی ، معترفیم به ایمانهای تهی از تقوایمان....
اماما! پیمانه های معنویتمان را با دعا برای تعجیل در ظهورت پر کن که سخت به حضورت محتاجیم در فتنه هایی که از هر سو احاطه مان نموده اند و دشمنانی که جز با قدرت الهی «تو» نابود نخواهند شد.بدون عکس
علائم حتمی ظهور
امام صادق علیه السلام فرمود: پیش از قیام قائم، پنج علامت و نشانه مهمّ در پیش خواهد بود.
جنبش مرد ترقىخواه یمنى، جنبش ارتجاعى سفیانى، نداى آسمانى، قتل نفس زکیّه و فرورفتن[لشکر سفیانی در] زمین.(۱)
سفیانی(۱)
یکى دیگر از نشانههاى ظهور مهدى موعود[عج]، قیام شخصى با عنوان سفیانى است. در احادیث شیعه در روایات فراوانى بر حتمى بودن آن تاکید شده است. (۲) از امام زین العابدین (ع) روایت شده است که فرمود:
«امر قائم از سوى خداوند حتمى است و امر سفیانى نیز از جانب خداوند قطعى مىباشد و قائم ظهور نمىکند مگر پس از آمدن سفیانى » (۳)در برخى از احادیث اهل سنّت نیز با صراحت از آن به عنوان یکى از نشانههاى خروج مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشریف یاد شده است.(۴)و(۵)
سفیانی کیست؟
در حدیثی که از مولاى متّقیان امیر مؤمنان علیه افضل التحیّة و السّلام دربارۀ نام و نسب سفیانى، وارد شده چنین آمده است:
او مردى است میانه قامت، با صورت خشن، بدشکل و بدقیافه و داراى سرى بزرگ و آبلهروست. چون او را ببینى گمان مىکنى «اعور» است (یعنى یک چشم) ، و یا یک چشم او چنان ریز و تنگ و نابیناست که انسان خیال مىکند یک چشم است) نامش عثمان و نام پدرش عنبسه و از نسل ابوسفیان است.(۶)
از امام باقر (ع) نقل شده است که فرمود:
«او از فرزندان خالد پسر یزید پسر ابو سفیان است» (۷)
محمّد بن مسلم از ابى جعفر علیه السّلام روایت مىکند که ایشان فرمود: «سفیانى سرخ رویى است سپید سرخ و کبودچشم، هرگز خداى را نپرستیده و هرگز مکّه و مدینه را ندیده و مىگوید: پروردگارا خونم را از مردم مىستانم، هرچند به آتش روم.»(۸)
در حدیثى که «عمر بن یزید» از امام صادق علیه السّلام در وصف سفیانى روایت نموده چنین آمده است:
اگر سفیانى را ببینى او را پلیدترین مردمان مىیابى، که چهرهاى گلگون-سرخ و سفید، چشمانى کبود، و موهائى زرد دارد، پیوسته مىگوید: خدایا! خدایا! انتقام وانگهى آتش. یعنى: آتش مىپذیرم و سازش نمىپذیرم-او به اندازهاى خبیث است که همسر و مادر بچههایش را زنده به گور مىکند تا مخفیگاهش را به کسى نگوید.(۹)
زمان و محل خروج سفیانی
عیسى بن اعین گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: «سفیانى از حتمیّات است و خروجش در رجب خواهد بود و از آغاز خروج تا انجامش پانزده ماه به طول خواهد کشید که شش ماه آن در جنگ است و چون بر کشورهاى پنجگانه مالک شد، نه ماه حکومت خواهد نمود و یک روز بیش از نه ماه نمىشود.(۱۰)
به نوشته ی علی کورانی در کتاب عصر ظهور ، در اینکه سفیانى جنبش خود را از خارج دمشق از منطقۀ حوران یا درعا در مرز سوریه -اردن آغاز مىکند، روایات تقریبا هم داستانند، البته روایات، منطقۀ خروج وى را وادى یابس و أسود (درّۀ خشک و سیاه) مىنامند. از امیر مؤمنان (ع) روایت شده است که فرمود:
پسر هند جگرخوار از وادى یابس (درۀ خشک) خروج مىکند (۱۱)
در حدیثى که «حذیفة بن الیمان» دربارۀ خروج سفیانى از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله روایت نموده، چنین آمده است که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله از فتنه و آشوبى که میان مردم مشرق و مغرب پدید مىآید سخن به میان آورد و آن فتنه را متذّکر گردید، و آنگاه فرمود:
در اثنائى که اهل مشرق و مغرب بهم در افتاده و سرگرم کشمکش و درگیرى هستند بناگاه سفیانى از وادى یابس، بر آنها خروج مىکند و بر آنان حمله مىبرد تا اینکه وارد «دمشق» مىشود آنگاه دو لشکر فراهم نموده یکى از آنها را به طرف مشرق مىفرستد و دیگرى به سوى مدینه گسیل مىدارد.
چون قسمتى از لشکریان او به سرزمین بابل (یعنى عراق) از شهرى که جزء سرزمین لعنت شده است-یعنى بغداد-مىرسند، بیش از سه هزار نفر را به قتل مىرسانند و متجاوز از صد زن را مورد تجاوز قرار مىدهند، و سیصد نفر از بزرگان بنى عبّاس را مىکشند.
سپس مانند سیل خروشان به سوى کوفه سرازیر مىگردند، و اطراف و حوالى آنجا را ویران مىسازند و سپس از آنجا بیرون رفته و متوجّه شام مىشوند.... (۱۲)
علامه قزوینی در کتاب امام مهدی (عج) از ولادت تا بعد از ظهور ص ۵۴۶ درباره خروج سفیانی می نویسد: سفیانى، عنصر بىبندوبار، آلوده و پرده در اموى نسب و اموى نژاد است که در سوریّه انقلاب مىکند و انقلابش نیز، پس از غلبه بر دو گروه مخالف خویش، به ظاهر پیروز مىگردد و آن دو خطّ مخالف را که رهبرى یکى را مردى سرخرو و دیگرى را مردى «ابرص» بعهده دارد، در هم مىکوبد.
فضاى سیاسى و اجتماعى براى او آماده مىشود و او بر منطقۀ وسیعى که شامل: دمشق، حمص، حلب، اردن، فلسطین و اسرائیل کنونى است، مسلّط مىگردد و یهودیان و عناصر تبهکار و حقستیز، کودکان پرورشگاهى و کنار خیابانى، از او پیروى مىکنند و همۀ این تحوّلات ظرف شش ماه صورت مىپذیرد.
پس از استقرار قدرت و سیطرۀ سفیانى در سوریّه و منطقۀ وسیعى که نام برده شد، سپاه گرانى مرکّب از ١۴٢ هزار نفر سازماندهى مىکند و بخشى از آن را به منظور فتح عراق و بخشى دیگر را به سوى حجاز و مدینۀ منوّره، گسیل مىدارد.
... ادامه مطلب در شماره آینده
منابع:
۱- امام مهدی(عج) از ولادت تا بعد از ظهور علامه قزوینی ص ۵۱۶ به نقل از کمال الدّین صدوق، ج ۲، ص ۶۴۹، غیبت طوسى، ص ۲۶۷ با اندک تفاوت در ترتیب علائم پنجگانه و بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۳
۲- ر. ک: نعمانى، الغیبة، ص ۲۵۷، ح ۱۵ و ص ۲۶۴، ح ۲۶؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۰، ح ۵؛ محمد بن حسن طوسى، کتاب الغیبة، ص ۴۳۵
۳- عصر ظهور علی کورانی ص۱۱۵ به نقل از بحار ج ۵۳ ص ۱۸۲
۴- الحاوى للفتاوى، ص ۸۰؛ عقد الدرر، ص ۷۶؛ و نیز ر. ک: متقى هندى، کنز العمال، ج ۱۱، ص ۲۷۳
۵- درسنامه مهدویت ج ۲، خدا مراد سلیمان ص۹۳
۶- زمینه سازان ص ۷۳ به نقل از بحار الانوار ج ۵٢ ص ٢٠۵ و بشارة الاسلام ص ۴۶ ط مؤسسه آل البیت
۷- عصر ظهور علی کورانی ص۱۱۷ به نقل ازنسخه خطی ابن حماد ص۷۵
۸- سیمای جهان در عصر امام زمان (عج) ، محمد امینی گلستانی ج۱ ص۳۹۷ به نقل از ترجمۀ غیبت نعمانى باب ۱۸ ص ۳۶۰
۹- زمینه سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی (عج) ص ۷۵ به نقل از بحار الانوار ج ۵۱ ص ۲۰۵ ح ۳۷ و کمال الدین ج ۲ ص ۳۶۵
۱۰-سیمای جهان در عصر امام زمان (عج) ، محمد امینی گلستانی ص۳۹۷ به نقل از غیبت نعمانى باب ۱۸ ص ۱۶۰؛ بحار الأنوار:۵۲/۲۴۸ ب ۲۵ ح ۱۳۰ از غیبت نعمانى
۱۱- عصر ظهور ص۱۲۶ به نقل از بحار ج ۵۲ص۲۰۵
۱۲- زمینه سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی (عج) ص۷۳- ۷۲به نقل از بحار الانوار ج ۵۲ ص ۱۸۷-۱۸۶
یا ایها العزیز! پیمانه هایمان قرنهاست از شهد شیرین حضورت خالیست و حالا بعد از این همه بُعد زمانی ، معترفیم به ایمانهای تهی از تقوایمان....
اماما! پیمانه های معنویتمان را با دعا برای تعجیل در ظهورت پر کن که سخت به حضورت محتاجیم در فتنه هایی که از هر سو احاطه مان نموده اند و دشمنانی که جز با قدرت الهی «تو» نابود نخواهند شد.بدون عکس
علائم حتمی ظهور
امام صادق علیه السلام فرمود: پیش از قیام قائم، پنج علامت و نشانه مهمّ در پیش خواهد بود.
جنبش مرد ترقىخواه یمنى، جنبش ارتجاعى سفیانى، نداى آسمانى، قتل نفس زکیّه و فرورفتن[لشکر سفیانی در] زمین.(۱)
سفیانی(۱)
یکى دیگر از نشانههاى ظهور مهدى موعود[عج]، قیام شخصى با عنوان سفیانى است. در احادیث شیعه در روایات فراوانى بر حتمى بودن آن تاکید شده است. (۲) از امام زین العابدین (ع) روایت شده است که فرمود:
«امر قائم از سوى خداوند حتمى است و امر سفیانى نیز از جانب خداوند قطعى مىباشد و قائم ظهور نمىکند مگر پس از آمدن سفیانى » (۳)در برخى از احادیث اهل سنّت نیز با صراحت از آن به عنوان یکى از نشانههاى خروج مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشریف یاد شده است.(۴)و(۵)
سفیانی کیست؟
در حدیثی که از مولاى متّقیان امیر مؤمنان علیه افضل التحیّة و السّلام دربارۀ نام و نسب سفیانى، وارد شده چنین آمده است:
او مردى است میانه قامت، با صورت خشن، بدشکل و بدقیافه و داراى سرى بزرگ و آبلهروست. چون او را ببینى گمان مىکنى «اعور» است (یعنى یک چشم) ، و یا یک چشم او چنان ریز و تنگ و نابیناست که انسان خیال مىکند یک چشم است) نامش عثمان و نام پدرش عنبسه و از نسل ابوسفیان است.(۶)
از امام باقر (ع) نقل شده است که فرمود:
«او از فرزندان خالد پسر یزید پسر ابو سفیان است» (۷)
محمّد بن مسلم از ابى جعفر علیه السّلام روایت مىکند که ایشان فرمود: «سفیانى سرخ رویى است سپید سرخ و کبودچشم، هرگز خداى را نپرستیده و هرگز مکّه و مدینه را ندیده و مىگوید: پروردگارا خونم را از مردم مىستانم، هرچند به آتش روم.»(۸)
در حدیثى که «عمر بن یزید» از امام صادق علیه السّلام در وصف سفیانى روایت نموده چنین آمده است:
اگر سفیانى را ببینى او را پلیدترین مردمان مىیابى، که چهرهاى گلگون-سرخ و سفید، چشمانى کبود، و موهائى زرد دارد، پیوسته مىگوید: خدایا! خدایا! انتقام وانگهى آتش. یعنى: آتش مىپذیرم و سازش نمىپذیرم-او به اندازهاى خبیث است که همسر و مادر بچههایش را زنده به گور مىکند تا مخفیگاهش را به کسى نگوید.(۹)
زمان و محل خروج سفیانی
عیسى بن اعین گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: «سفیانى از حتمیّات است و خروجش در رجب خواهد بود و از آغاز خروج تا انجامش پانزده ماه به طول خواهد کشید که شش ماه آن در جنگ است و چون بر کشورهاى پنجگانه مالک شد، نه ماه حکومت خواهد نمود و یک روز بیش از نه ماه نمىشود.(۱۰)
به نوشته ی علی کورانی در کتاب عصر ظهور ، در اینکه سفیانى جنبش خود را از خارج دمشق از منطقۀ حوران یا درعا در مرز سوریه -اردن آغاز مىکند، روایات تقریبا هم داستانند، البته روایات، منطقۀ خروج وى را وادى یابس و أسود (درّۀ خشک و سیاه) مىنامند. از امیر مؤمنان (ع) روایت شده است که فرمود:
پسر هند جگرخوار از وادى یابس (درۀ خشک) خروج مىکند (۱۱)
در حدیثى که «حذیفة بن الیمان» دربارۀ خروج سفیانى از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله روایت نموده، چنین آمده است که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله از فتنه و آشوبى که میان مردم مشرق و مغرب پدید مىآید سخن به میان آورد و آن فتنه را متذّکر گردید، و آنگاه فرمود:
در اثنائى که اهل مشرق و مغرب بهم در افتاده و سرگرم کشمکش و درگیرى هستند بناگاه سفیانى از وادى یابس، بر آنها خروج مىکند و بر آنان حمله مىبرد تا اینکه وارد «دمشق» مىشود آنگاه دو لشکر فراهم نموده یکى از آنها را به طرف مشرق مىفرستد و دیگرى به سوى مدینه گسیل مىدارد.
چون قسمتى از لشکریان او به سرزمین بابل (یعنى عراق) از شهرى که جزء سرزمین لعنت شده است-یعنى بغداد-مىرسند، بیش از سه هزار نفر را به قتل مىرسانند و متجاوز از صد زن را مورد تجاوز قرار مىدهند، و سیصد نفر از بزرگان بنى عبّاس را مىکشند.
سپس مانند سیل خروشان به سوى کوفه سرازیر مىگردند، و اطراف و حوالى آنجا را ویران مىسازند و سپس از آنجا بیرون رفته و متوجّه شام مىشوند.... (۱۲)
علامه قزوینی در کتاب امام مهدی (عج) از ولادت تا بعد از ظهور ص ۵۴۶ درباره خروج سفیانی می نویسد: سفیانى، عنصر بىبندوبار، آلوده و پرده در اموى نسب و اموى نژاد است که در سوریّه انقلاب مىکند و انقلابش نیز، پس از غلبه بر دو گروه مخالف خویش، به ظاهر پیروز مىگردد و آن دو خطّ مخالف را که رهبرى یکى را مردى سرخرو و دیگرى را مردى «ابرص» بعهده دارد، در هم مىکوبد.
فضاى سیاسى و اجتماعى براى او آماده مىشود و او بر منطقۀ وسیعى که شامل: دمشق، حمص، حلب، اردن، فلسطین و اسرائیل کنونى است، مسلّط مىگردد و یهودیان و عناصر تبهکار و حقستیز، کودکان پرورشگاهى و کنار خیابانى، از او پیروى مىکنند و همۀ این تحوّلات ظرف شش ماه صورت مىپذیرد.
پس از استقرار قدرت و سیطرۀ سفیانى در سوریّه و منطقۀ وسیعى که نام برده شد، سپاه گرانى مرکّب از ١۴٢ هزار نفر سازماندهى مىکند و بخشى از آن را به منظور فتح عراق و بخشى دیگر را به سوى حجاز و مدینۀ منوّره، گسیل مىدارد.
... ادامه مطلب در شماره آینده
منابع:
۱- امام مهدی(عج) از ولادت تا بعد از ظهور علامه قزوینی ص ۵۱۶ به نقل از کمال الدّین صدوق، ج ۲، ص ۶۴۹، غیبت طوسى، ص ۲۶۷ با اندک تفاوت در ترتیب علائم پنجگانه و بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۳
۲- ر. ک: نعمانى، الغیبة، ص ۲۵۷، ح ۱۵ و ص ۲۶۴، ح ۲۶؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۰، ح ۵؛ محمد بن حسن طوسى، کتاب الغیبة، ص ۴۳۵
۳- عصر ظهور علی کورانی ص۱۱۵ به نقل از بحار ج ۵۳ ص ۱۸۲
۴- الحاوى للفتاوى، ص ۸۰؛ عقد الدرر، ص ۷۶؛ و نیز ر. ک: متقى هندى، کنز العمال، ج ۱۱، ص ۲۷۳
۵- درسنامه مهدویت ج ۲، خدا مراد سلیمان ص۹۳
۶- زمینه سازان ص ۷۳ به نقل از بحار الانوار ج ۵٢ ص ٢٠۵ و بشارة الاسلام ص ۴۶ ط مؤسسه آل البیت
۷- عصر ظهور علی کورانی ص۱۱۷ به نقل ازنسخه خطی ابن حماد ص۷۵
۸- سیمای جهان در عصر امام زمان (عج) ، محمد امینی گلستانی ج۱ ص۳۹۷ به نقل از ترجمۀ غیبت نعمانى باب ۱۸ ص ۳۶۰
۹- زمینه سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی (عج) ص ۷۵ به نقل از بحار الانوار ج ۵۱ ص ۲۰۵ ح ۳۷ و کمال الدین ج ۲ ص ۳۶۵
۱۰-سیمای جهان در عصر امام زمان (عج) ، محمد امینی گلستانی ص۳۹۷ به نقل از غیبت نعمانى باب ۱۸ ص ۱۶۰؛ بحار الأنوار:۵۲/۲۴۸ ب ۲۵ ح ۱۳۰ از غیبت نعمانى
۱۱- عصر ظهور ص۱۲۶ به نقل از بحار ج ۵۲ص۲۰۵
۱۲- زمینه سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی (عج) ص۷۳- ۷۲به نقل از بحار الانوار ج ۵۲ ص ۱۸۷-۱۸۶