مظلومیت مدافعان حرم
غروب های پنج شنبه گلزار شهدا قبوری را نشان می دهد که نه پرچم ایران را دارد و نه پرچم افغانستان و مزار شهدای افغانی است که شاید خیلی از مردم و دوستداران شهدا از وجودشان هم در گلزار شهدا نا آگاهند و در زیارت مزار شهدا حتی یادی از ایشان نکنند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران؛ عبارت «مدافعان حرم» این روزها واژه مقدسی است که هر انسان آزادهای با شنیدن آن به یاد دوران دفاع مقدس میافتد. به یاد ایثارگریهای یاران باوفای سرور و سالار شهیدان میافتد. شکست و عقبنشینی های پی در پی تکفیریهای خونآشام در گرو شهادتطلبی مدافعان حرم است. سربازانی که برای دفاع از حریم اهلبیت جان خود را فدا میکنند، در مظلومیت و گمنامی میجنگند و با مظلومیت به شهادت میرسند. تا اینجا برای عاشقان واقعی اهلبیت عجیب نیست. آنها فقط برای خدا جان خود را سپر حریم اهلبیت علیهم السلام میکنند. اما وظیفه ما در قبال این شهداء چیست؟
آنچه عجیب و باورنکردنی است این که چرا در میان این همه مدعی شیعه بودن غریبانه تشییع و به خاک سپرده میشوند. در صحنه دفاع از حرم اهل بیت (ع) مدافعان افغانی بسیاری بجانفشانی کرده و به شهادت رسیده اند. یادواره شهدای تیپ فاطمیون نشان داد که چه تعداد خانواده شهدای افغانی با کودکان خردسالشان در دفاع از حرم حضرت زینب (س) و امام حسین (ع) تکیه گاه خود را از دست داده اند. پیکر های پاک این شهدا غریبانه در قطعه 50 گلزار شهدای بهشت زهرا (س) دفن شده اند.
غروب های پنج شنبه گلزار شهدا قبوری را نشان می دهد که نه پرچم ایران را دارد و نه پرچم افغانستان و مزار شهدای افغانی است که شاید خیلی از مردم و دوستداران شهدا از وجودشان هم در گلزار شهدا نا آگاهند و در زیارت مزار شهدا حتی یادی از ایشان نکنند.
آنچه عجیب و باورنکردنی است این که چرا در میان این همه مدعی شیعه بودن غریبانه تشییع و به خاک سپرده میشوند. در صحنه دفاع از حرم اهل بیت (ع) مدافعان افغانی بسیاری بجانفشانی کرده و به شهادت رسیده اند. یادواره شهدای تیپ فاطمیون نشان داد که چه تعداد خانواده شهدای افغانی با کودکان خردسالشان در دفاع از حرم حضرت زینب (س) و امام حسین (ع) تکیه گاه خود را از دست داده اند. پیکر های پاک این شهدا غریبانه در قطعه 50 گلزار شهدای بهشت زهرا (س) دفن شده اند.
غروب های پنج شنبه گلزار شهدا قبوری را نشان می دهد که نه پرچم ایران را دارد و نه پرچم افغانستان و مزار شهدای افغانی است که شاید خیلی از مردم و دوستداران شهدا از وجودشان هم در گلزار شهدا نا آگاهند و در زیارت مزار شهدا حتی یادی از ایشان نکنند.
شاد روح پاکشان صلوات
شهدای افغانی غریب نمیمانند در جای جایه ایران. اگر ما برسر مزارشان نرویم و یادی از آنها نکنیم بی بی زینب از آنها یاد خواهد کرد. روز قیامت اینها نزد خدا و اهل بیت پیامبر سرافرازند.
با این اوصاف چه باک از گمنامی ؟
برای همه ایرانی ها که خودمم یکیشون هستم متاسفم.
انشاالله ،، من بعد ،، با حضور برسر مزاراین خوبان از روح بلندشان فیض بجویم
سید صادق شیرازی شما آن ملای خشک مغز و بی عقل با لعن عمر و بو بکر و نفرت پراگنی حد اقل روز بیست تا شیعه را در راه کابل هرات به کشتن وهابی ها میدهد.
ما مردم هزاره به جرم حمایت ایران در افغانستان مانند مردم فلسطین شده ایم، فلسطین را که شما یک حمایت سیاسی میکنید ولی به ما صرف این اتهام وارد است. هر روز در افغانستان اتهام جاسوسی ایران را میکشیم!!
ولی شما مردم با آن حس نژاد پرستی که دارید که یقین دارم با حس مذهبی شما غلبه پیدا کرده تاجکان افغان را بیشتر از ما هزاره ها حمایت میکنید، تاریخ خود شاهد است یقین دارم تک تک شما احمدشا مسعود آن قاتل یک ملیون هزاره در قتل عام افشار را همه شما به قهرمانی یاد مکنید، ولی شهید عبدالعلی مزاری رهبر شیعه های افغانستان را به غیر تعداد اندکی اصلا نمیشناسید.
خاطرات اردوگاه سفید سنگ و تله سیاه و ورامین در دل هر افغانی که در ایران و افغانستان است تا ابد باقی میماند، شاید با تفکر در این موضوع به حقوق بشر زیاد تحقیق کند و حقوق بشر ایرانی را با اروپا مقایسه خواهد کرد!!!!!
و....... مارا ببخشید که این یک حقیقت است و الا قصد جسارت نداشتم.
راستی یکبار رفتار خود را با شیعیان عراق مقایسه کنید!! آن وقت ادعای شیعه واقعی بودن داشته باشید!!!!
شما مثل مادرتان غریب دفن شدید
کاش درکنارتان بودم فقط لباسها وکفشهایتان را میشستم وتمیز میکردم
ودرکنار شما میجنگیدم
عمرمون بفناس افسوس......
شهادتوون مبارک