شهدای ایران:هرمز قریب فرزند عباسقلی، در 1294 در تهران تولد یافت. پس از انجام تحصیلات متوسطه وارد دانشکده‏ حقوق شد و در رشته‏ علوم سیاسی لیسانس گرفت و به خدمت در وزارت امور خارجه درآمد و تدریجا مراحل شغلی را در آن وزارتخانه پیمود.



چندی رایزن سفارت ایران در پراگ و مدتی رایزن در برن بود. در تهران ریاست چند اداره‏ مهم از جمله اداره‏ تشریفات به عهده‏ او قرار گرفت. در سال 1335 مقام وزیرمختاری گرفت و یک سال بعد سفیرکبیر ایران در سوئیس شد.

بعد از سوئیس سفارت کبرای ایران در ژاپن به عهده‏ او واگذار شد. پس از پایان ماموریت به تهران احضار شد و شاه ریاست کل تشریفات دربار را به عهده‏ او قرار داد.

هرمز قریب مدتی طولانی در آن سمت بود و تدریجا در تمام شئون ریشه یافت و به فکر جمع ‏آوری پول افتاد. چند تن از بازرگانان را مورد حمایت خود قرار داد و مشکلات آنها را با دولت حل و فصل می‏‌کرد و عنداللزوم از شاه به نفع آنها دستور می‏‌گرفت.

در گرفتن نشان برای اشخاص و القاب و عناوین محض رضای خدا قدم برنمی‏‌داشت. عجولانه و بی‏باکانه برای پر کردن جیب خود تلاش می‏‌کرد.


بالاخره اقدامات و تندروی‏‌های او به گوش مقامات عالیه کشور رسید. سرانجام در سال 1356 او را به سفارت ایران در رم منصوب کردند، لیکن وقتی از مرکز دور شد اعمال بدش را به نمایش گذاشتند و کاملا به هویت او و اعمالش پی برده شد. هنوز دو سه ماهی در رم در مقام سفارت مستقر نشده بود که از کار برکنار و به تهران احضار شد و شایع بود تحت تعقیب قرار خواهد گرفت. در همان سال به هر نحوی بود از ایران خارج شد ولی نتوانست تمام دارائی خود را به خارج منتقل سازد.

*فارس