وی با تاکید بر اینکه مقام معظم رهبری نیز طی سال های اخیر همواره نگاه ویژه ای به مقوله فرهنگ و هنر داشته اند، اظهار داشت: فرهنگ و هنر از آن دسته مقولاتی است که تمامی افراد جامعه باید نسبت به آن آگاه باشند. فرهنگ و هنر می تواند در مسیر پیشرفت و تصمیم گیری های مهم یک کشور برای اشاعه سیاست های کلی اش به جهانیان بسیار مفید و کارساز واقع شود اما متاسفانه مدیران سینمای کشور به ویژه طی سال های اخیر اصلا توجهی به این اصل اساسی ندارند.
شهدای ایران: رضا ایرانمنش بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون گفت: وضعیت کنونی فرهنگ و هنر کشور به هیچ عنوان راضی کننده نیست، هنر طی سال های اخیر به کلی هویت خود را از دست داده و متاسفانه هیچ اثر ارزشمندی در رابطه با سیاست های کلی نظام در قالب فیلم و سینما تولید نمی شود.
بازیگر فیلم سینمایی «آخرین شناسایی» در گفتگو با سینماپرس افزود: تولیدات این روزهای سینما و تلویزیون کشور هیچ یک مخاطبان خود را به تفکر و تامل وادار نمی کنند و تولید آثاری که اغلب فرهنگ غربی را در جامعه گسترش می دهند باعث شده هویت ملی ما به کلی زیر سوال برود و متاسفانه هیچ شخص و نهادی هم پاسخگوی این عملکرد مدیران سینما و تلویزیون نیست. شاید به نوعی میتوان گفت مدیران فرهنگی و هنری کشور به عمد در حال نابودسازی ارزش ها و فرهنگ والای ایرانی-اسلامی هستند.
وی با تاکید بر اینکه مقام معظم رهبری نیز طی سال های اخیر همواره نگاه ویژه ای به مقوله فرهنگ و هنر داشته اند، اظهار داشت: فرهنگ و هنر از آن دسته مقولاتی است که تمامی افراد جامعه باید نسبت به آن آگاه باشند. فرهنگ و هنر می تواند در مسیر پیشرفت و تصمیم گیری های مهم یک کشور برای اشاعه سیاست های کلی اش به جهانیان بسیار مفید و کارساز واقع شود اما متاسفانه مدیران سینمای کشور به ویژه طی سال های اخیر اصلا توجهی به این اصل اساسی ندارند.
ایرانمنش سپس تصریح کرد: من معتقدم روی کار آمدن مدیرانی که هیچ سررشته ای از سینما و تلویزیون و تولید آثار نمایشی نداشته و به دلیل روابط گوناگون خود وارد حیطه مدیریتی هنر شده اند و در حال حاضر برای فرهنگ و هنر ایران اسلامی تصمیم گیری و سیاست گذاری می کنند باعث شده تا وضعیت هنر در کشور ما طی یکی دو سال اخیر با بحران های جدی روبرو شود و ما شاهد تولید فیلم های ضد فرهنگی و قبح شکن باشیم.
کاندیدای دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم «سجاده آتش» افزود: در ایران اسلامی نه تنها من که بسیاری هنرمندان وجود دارند که در دوران دفاع مقدس و جنگ با جان شان بهای آن را پرداخت کردند و این روزها درگیر جنگ دیگری با مدیران فرهنگی هستند! من شخصا مدت های مدیدی است که طرح های مختلف زیادی را برای تولید به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان سینمایی و سازمان صدا و سیما ارایه کرده ام اما متاسفانه هیچ یک از این نهادها پاسخ مثبتی برای تولید این آثار به من نداند.
این بازیگر تاکید کرد: : من مدت ها قبل فيلمنامه سریال ۹۰ قسمتی «سپهسالار» را كه به رشادت ها و ايثارگری های بچه های جنگ درطول ۸ سال دفاع مقدس می پردازد را به شبکه تهران ارائه کردم. فیلمنامه ای که حرف های زیادی از ناگفته های جنگ را درون خود نهفته دارد و یک طنز تلخ جنگی است که قطعا می تواند با مخاطبان خود ارتباط تنگاتنگی را برقرار کند اما به دلیل اینکه در هیچ باند و گروه و دسته ای فعالیت نمی کنم امکان ساخت آن برایم مهیا نشد این در حالی است که سریال هایی که امروزه به اسم سریال های طنز به عنوان خوارک فرهنگی به خورد مخاطبان بخت برگشته رسانه ملی داده می شود آثاری نازل، بی پروا و سبک هستند که هیچ عایدی مثبتی برای مردم ندارند.
بازیگر فیلم سینمایی «دکل» یادآور شد: به یاد دارم در زمان دولت دهم دکتر حسینی وزیر وقت ارشاد در خصوص ساخت یکی از طرحهای سینمایی ام طی نامه ای به آقای جواد شمقدری به عنوان رییس سازمان سینمایی وقت دستور دادند که از فیلم من حمایت کنند اما متاسفانه روند تولید فیلم من به دلیل بروکراسی های فراوان اداری در آن زمان کند پیش می رفت و ناگهان با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و تغییر دولت تمامی مدیرانی که به من قول همکاری داده بودند پست های خود را به اشخاص دیگری واگذار کردند و مدیران فعلی نیز هیچ گونه اقدامی برای حمایت از تولید این فیلم انجام نداده و به نحوی مرا بایکوت کرده اند.
ایرانمنش افزود: «پنج روز مرخصی» فیلمی دراماتیک درباره جنگ است که از زبان اهالی جبهه می‌گوید. این فیلم روایتگر این است که ما در ۸ سال دفاع مقدس مدام نجنگیدیم، بلکه عشق هم داشتیم. بچه‌های جنگ زندگی هم کردند. رزمنده‌ها فرزندانش را دیدند، به جبهه رفتند و شهید شدند، بچه‌های جنگ به خانواده‌های‌شان سر می‌زدند و به آنها توجه داشتند. اما گویی این مسایل برای مدیران سینمایی فعلی از کمترین اهمیتی برخوردار نیست و آن ها به هنرمندان چشم آبی و امثالهم توجه دارند!
این جانباز هنرمند ضمن اشاره به اینکه این مسائل مرا دچار یک افسردگی حاد کرده است گفت: من در چند سال اخیر همواره افسوس خورده ام که چرا به وادی هنر ورود پیدا کرده و اصلاً تحصیلات آکادمیک خود را در این رشته انجام دادم چرا که انتهای دنیای هنر در کشور ما نتیجه ای جز فلاکت و بدبختی در پی ندارد و از همین رو است که اغلب هنرمندان ما در سنین پیری و میانسالی با بحران های عظیمی در زندگی شان روبرو می شوند و خانه نشینی آن ها هم هیچ دلیل موجهی ندارد.
وی در خاتمه این گفتگو افزود: این روزها تمامی دل سوختگان نظام و انقلاب نگران هستند چرا که مردم ما به جای رفتن به سینماها و یا تماشای برنامه های تلویزیونی روی به سریال های نازل و قبح شکن ترکیه ای آورده اند و اگر مدیران و مسئولان کلان فرهنگی و هنری کشور تدبیری برای این مهم نیندیشند تا چند سال آینده سریال ها و فیلم های هندی و سایر کشورهای جهان نیز مورد توجه مردم کشورمان قرار می گیرند و کل ارزش ها و فرهنگ و هنر ما به نابودی کشانده می شود.
بازیگر فیلم سینمایی «آخرین شناسایی» در گفتگو با سینماپرس افزود: تولیدات این روزهای سینما و تلویزیون کشور هیچ یک مخاطبان خود را به تفکر و تامل وادار نمی کنند و تولید آثاری که اغلب فرهنگ غربی را در جامعه گسترش می دهند باعث شده هویت ملی ما به کلی زیر سوال برود و متاسفانه هیچ شخص و نهادی هم پاسخگوی این عملکرد مدیران سینما و تلویزیون نیست. شاید به نوعی میتوان گفت مدیران فرهنگی و هنری کشور به عمد در حال نابودسازی ارزش ها و فرهنگ والای ایرانی-اسلامی هستند.
وی با تاکید بر اینکه مقام معظم رهبری نیز طی سال های اخیر همواره نگاه ویژه ای به مقوله فرهنگ و هنر داشته اند، اظهار داشت: فرهنگ و هنر از آن دسته مقولاتی است که تمامی افراد جامعه باید نسبت به آن آگاه باشند. فرهنگ و هنر می تواند در مسیر پیشرفت و تصمیم گیری های مهم یک کشور برای اشاعه سیاست های کلی اش به جهانیان بسیار مفید و کارساز واقع شود اما متاسفانه مدیران سینمای کشور به ویژه طی سال های اخیر اصلا توجهی به این اصل اساسی ندارند.
ایرانمنش سپس تصریح کرد: من معتقدم روی کار آمدن مدیرانی که هیچ سررشته ای از سینما و تلویزیون و تولید آثار نمایشی نداشته و به دلیل روابط گوناگون خود وارد حیطه مدیریتی هنر شده اند و در حال حاضر برای فرهنگ و هنر ایران اسلامی تصمیم گیری و سیاست گذاری می کنند باعث شده تا وضعیت هنر در کشور ما طی یکی دو سال اخیر با بحران های جدی روبرو شود و ما شاهد تولید فیلم های ضد فرهنگی و قبح شکن باشیم.
کاندیدای دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم «سجاده آتش» افزود: در ایران اسلامی نه تنها من که بسیاری هنرمندان وجود دارند که در دوران دفاع مقدس و جنگ با جان شان بهای آن را پرداخت کردند و این روزها درگیر جنگ دیگری با مدیران فرهنگی هستند! من شخصا مدت های مدیدی است که طرح های مختلف زیادی را برای تولید به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان سینمایی و سازمان صدا و سیما ارایه کرده ام اما متاسفانه هیچ یک از این نهادها پاسخ مثبتی برای تولید این آثار به من نداند.
این بازیگر تاکید کرد: : من مدت ها قبل فيلمنامه سریال ۹۰ قسمتی «سپهسالار» را كه به رشادت ها و ايثارگری های بچه های جنگ درطول ۸ سال دفاع مقدس می پردازد را به شبکه تهران ارائه کردم. فیلمنامه ای که حرف های زیادی از ناگفته های جنگ را درون خود نهفته دارد و یک طنز تلخ جنگی است که قطعا می تواند با مخاطبان خود ارتباط تنگاتنگی را برقرار کند اما به دلیل اینکه در هیچ باند و گروه و دسته ای فعالیت نمی کنم امکان ساخت آن برایم مهیا نشد این در حالی است که سریال هایی که امروزه به اسم سریال های طنز به عنوان خوارک فرهنگی به خورد مخاطبان بخت برگشته رسانه ملی داده می شود آثاری نازل، بی پروا و سبک هستند که هیچ عایدی مثبتی برای مردم ندارند.
بازیگر فیلم سینمایی «دکل» یادآور شد: به یاد دارم در زمان دولت دهم دکتر حسینی وزیر وقت ارشاد در خصوص ساخت یکی از طرحهای سینمایی ام طی نامه ای به آقای جواد شمقدری به عنوان رییس سازمان سینمایی وقت دستور دادند که از فیلم من حمایت کنند اما متاسفانه روند تولید فیلم من به دلیل بروکراسی های فراوان اداری در آن زمان کند پیش می رفت و ناگهان با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و تغییر دولت تمامی مدیرانی که به من قول همکاری داده بودند پست های خود را به اشخاص دیگری واگذار کردند و مدیران فعلی نیز هیچ گونه اقدامی برای حمایت از تولید این فیلم انجام نداده و به نحوی مرا بایکوت کرده اند.
ایرانمنش افزود: «پنج روز مرخصی» فیلمی دراماتیک درباره جنگ است که از زبان اهالی جبهه می‌گوید. این فیلم روایتگر این است که ما در ۸ سال دفاع مقدس مدام نجنگیدیم، بلکه عشق هم داشتیم. بچه‌های جنگ زندگی هم کردند. رزمنده‌ها فرزندانش را دیدند، به جبهه رفتند و شهید شدند، بچه‌های جنگ به خانواده‌های‌شان سر می‌زدند و به آنها توجه داشتند. اما گویی این مسایل برای مدیران سینمایی فعلی از کمترین اهمیتی برخوردار نیست و آن ها به هنرمندان چشم آبی و امثالهم توجه دارند!
این جانباز هنرمند ضمن اشاره به اینکه این مسائل مرا دچار یک افسردگی حاد کرده است گفت: من در چند سال اخیر همواره افسوس خورده ام که چرا به وادی هنر ورود پیدا کرده و اصلاً تحصیلات آکادمیک خود را در این رشته انجام دادم چرا که انتهای دنیای هنر در کشور ما نتیجه ای جز فلاکت و بدبختی در پی ندارد و از همین رو است که اغلب هنرمندان ما در سنین پیری و میانسالی با بحران های عظیمی در زندگی شان روبرو می شوند و خانه نشینی آن ها هم هیچ دلیل موجهی ندارد.
وی در خاتمه این گفتگو افزود: این روزها تمامی دل سوختگان نظام و انقلاب نگران هستند چرا که مردم ما به جای رفتن به سینماها و یا تماشای برنامه های تلویزیونی روی به سریال های نازل و قبح شکن ترکیه ای آورده اند و اگر مدیران و مسئولان کلان فرهنگی و هنری کشور تدبیری برای این مهم نیندیشند تا چند سال آینده سریال ها و فیلم های هندی و سایر کشورهای جهان نیز مورد توجه مردم کشورمان قرار می گیرند و کل ارزش ها و فرهنگ و هنر ما به نابودی کشانده می شود.
