وی با بیان اینکه، هرچند نفس دید و بازدید مورد تأکید و مطلوب است و در بسیاری از موارد سبب رفع سوء تفاهم‌ها می‌شود، اما نباید به صرف دید و بازدید اکتفا کرد، خاطرنشان کرد: طبق روایات اهل‌بیت(ع) این دیدار‌ها باید هدفدار و در جهت احیای امر ائمه(ع) باشد، یعنی باید در این دیدار‌ها به‌دنبال هدف معین و تشخیص وظایف اجتماعی باشیم که نتیجه آن احیای امر اهل‌بیت(ع) است.

این استاد اخلاق حوزه با اشاره به اینکه اساس تشکیل جبهه پایداری نیز جمع شدن گروهی بر اساس رضای خدا به‌منظور شناخت وظایف شرعی و عمل به آن بود، خاطرنشان کرد: این هدف، هدف مقدسی است و توفیق عمل به آن نیز نعمت بزرگی است که به‌راحتی به دست نمی‌آید؛ البته امور، هراندازه نفیس‌تر باشند، دشمنان بیشتر و بزرگتری هم دارند؛ به‌عنوان نمونه نفیس‌ترین دین، دین اسلام و مذهب اهل‌بیت(ع) است و دشمنان آنها نیز بزرگتر و سرسخت‌ترند.

عضو خبرگان رهبری با اشاره به آیه‌ای از قرآن کریم ابراز داشت: دشمن همواره سعی دارد تا زمینه‌های همفکری برای شناخت حق را از مؤمنان بگیرد، لذا باید سعی کنیم تا با بالا بردن سعه صدر و تحمل اشتباهات دیگران، خود را در برابر این توطئه شیطان، واکسینه کنیم؛ لذا برخورد تند و حذفی و اظهار نفرت نسبت به مؤمنان بسیار قبیح است؛ چرا که وقتی اهل‌بیت(ع) برای مراوده با اهل‌سنت این اندازه تأکید می‌فرمایند، در تعامل با مؤمنان حتماً این مسئله مطلوب‌تر است.

وی با بیان اینکه هرکجا انسان احتمال می‌دهد که ارتباط داشتن با دیگر گروه‌ها می‌تواند بیشتر سبب تحقق هدف الهی و تقویت نظام اسلامی شود، باید اقدام کند، ادامه داد: همفکری با گروه‌های دیگر و بیان نظرات، کار بسیار مبارکی است؛ همفکری با کسانی که در اصول با ما مشترکند، مفید است و شکی نیست که چنین همفکری و همسویی به‌نفع نظام اسلامی است،‌ و البته اگر لازم باشد باید هزینه آن را هم پرداخت.

آیت الله مصباح یزدی با اشاره به تلاش‌های صورت گرفته در راستای وحدت اصولگرایان خاطرنشان کرد: چه‌بسا، در این راستا فردی در همفکری با گروه‌های دیگر به این نتیجه برسد که در برخی امور اشتباه کرده است؛ در این صورت باید آن‌چنان تسلیم حق باشد که اشتباه خود را پذیرفته و نه تنها لج‌بازی نکند، بلکه خدا را شکر کند که بر اثر این ارتباط، اشتباهش را فهمیده است؛ چرا که تعصب بیجا و لجبازی از جمله دام‌های شیطان است. و اگر مطمئن شدیم که انتخاب ما درست بوده و دیگران اشتباه می‌کنند، باید آن را با روشی معقول به دیگران انتقال داد، نه به‌صورت تحکم‌آمیز.

وی در ادامه ضمن تأکید بر لزوم مدارا و سعه صدر در برخورد با دیگران، خاطرنشان کرد: باید به این نکته مهم نیز توجه داشت که به‌خاطر رفاقت و نزدیک‌شدن فکرها و تصمیم‌ها، نباید از اصول دست کشید؛ چرا که وحدت در جایی مطلوب است که وسیله‌ای برای ترویج حق و پیشبرد آن شود؛ اما اگر وحدتی سبب تضعیف حق شود، دیگر هیچ ارزشی ندارد. به‌عبارت بهتر، مطلوبیت وحدت ذاتی نیست، بلکه ابزاری برای تحقق اهداف الهی است.

عضو خبرگان رهبری در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به درایت رهبری در ایجاد وحدت بین مسلمانان اظهار داشت: باید خاضعانه سر به آستان الهی بساییم که سایه چنین رهبری بر سر ماست؛ زیرا ایشان از زمانی که مقام رهبری را در اختیار گرفته‌اند، در صحنه‌های مختلفی درایت و توانمندی خود را نشان داده‌اند؛ به‌عنوان نمونه سفر‌های ایشان به مناطق اهل‌سنت و سخنرانی‌های ایشان چنان در روحیه مردم اثر گذاشته که محبتشان نسبت به نظام اسلامی مضاعف شده است.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم در ادامه افزود: باید همواره توجه داشته باشیم که تنها چند روزی در این دنیا فرصت داریم که متأسفانه غالباً ارزش لحظات عمر خود را نمی‌دانیم؛ و در این فرصت اندک باید هرکاری در جهت خدمت به دین و نظام از دستمان برمی‌آید انجام دهیم و در انجام آن کوتاهی نکنیم؛ چرا که معلوم نیست فردایی برای ما وجود داشته باشد.

آیت الله مصباح با تأکید بر دو اصل اخلاقی خاطرنشان کرد: اولاً باید هرچه می‌توانیم به کار‌های مهمتر و واجب‌تر بپردازیم، و ثانیاً دقت کنیم که انگیزه و هدف ما از انجام کار‌ها تا چه‌میزان خالص و برای رضای خداست؛ چرا که اگر انگیزه خالص وجود نداشته باشد، کار برکتی نخواهد داشت و چه‌بسا سبب رسوایی آدمی در همین دنیا شود. چه بسیار بودند افرادی که از آغاز نهضت اسلامی به‌همراه امام خمینی(ره) بودند، اما نیت خالصی نداشتند و بعد از تحمل سختی‌ها و مشکلات، کارشان به جایی رسید که کاملاً عوض و منحرف شدند. لذا اهمیت‌ندادن به انگیزه انجام کار، یکی از آفت‌های بزرگ است.

وی افزود: تجربه شخصی بنده در طول زندگی‌ام، سبب شده تا به این مطلب معتقد باشم که اگر کسی با اخلاص کاری را شروع کند و برای انجام کار به احدی جز خداوند متعال اعتماد نکند و به اولیای خدا توسل داشته باشد، کار به نتیجه مطلوبی خواهد رسید؛ در حالی که اگر در نیت یا اعتماد به خدا و توسل به اولیای او خللی وارد شود، ضمانتی برای موفقیت وجود نخواهد داشت؛ البته استفاده از ابزار و وسایل با اعتماد به خدا منافات ندارد؛ اما انسان باید بداند که خداوند همه‌کاره است و هرچه او بخواهد می‌شود، نه اینکه به ابزار و وسائط دل خوش کند.

این استاد اخلاق حوزه علمیه در بیان معنای اخلاص خاطرنشان کرد: اخلاص یعنی اینکه انسان، شرک در نیت نداشته باشد و اگر کاری را وظیفه خود تشخیص داد، آن را انجام دهد، ولو منافعش در خطر بیفتد. اگر چنین شد، انسان قطعاً شکست نخواهد خورد.

وی با اشاره به اینکه امام خمینی(ره) نمونه بارز اخلاص و اعتماد به خدا بود، و سرمایه امام(ره) چیزی جز اخلاص نبود، ادامه داد: در زمان ایشان اساتیدی معروف‌تر با شاگردانی بیشتر وجود داشتند و ایشان بین هم‌سن‌های خودشان، برجستگی و شهرت ظاهری بیشتری نداشتند؛ به‌گونه‌ای که وقتی آیت الله بروجردی مرحوم شدند، ایشان قصد گرفتن مجلس فاتحه نداشتند تا بالاخره بعد از اینکه همه علما مجلس گرفتند، شاگردان برگزاری مجلس فاتحه را به‌نوعی بر ایشان تحمیل کردند؛ حتی امام زندگی شخصی خودشان را نیز از لحاظ مالی به‌سختی تأمین می‌کردند؛ اما همین امام یک‌تنه مقابل همه عالم ایستاد و انقلابی را برپا کرد که عده‌ای وقوع چنین چیزی را افسانه می‌پنداشتند؛ امام با نیت خالص و اعتماد به خدا کاری کرد که می‌گویند حتی رئیس جمهور آمریکا برنامه خود را قطع می‌کرد تا سخنان ایشان را بشنود.

وی ادامه داد: بود و نبود دوستان و همراهان کنار امام(ره)، تأثیری در آرامش و اطمینان قلبی امام نداشت؛ چون امام به راه خود اطمینان داشت. شاید وقتی امام می‌گفت اسلام به دشمنان سیلی زد، یا خرمشهر را خدا آزاد کرد، ما از آن معنای مجازی‌اش را می‌فهمیدیم، اما امام باور داشت و از آن جملات، معنای حقیقی را اراده کرده بود.

آیت الله مصباح یزدی، مقام معظم رهبری را نمونه‌ای دیگر از اخلاص، اعتماد به خدا و توسل به اولیای خدا دانست و خاطرنشان کرد: همین اخلاص سبب شده تا هرروز محبوبیت و قدرت ایشان بیشتر شده و دنیا عظمت ایشان را بهتر درک کند؛ این مقام در سایه بندگی به دست آمده و البته راه بندگی خدا ساده نیست.

وی در پایان گفت: ما هم باید از این بزرگواران اخلاص و اعتماد به خداوند متعال در پیمودن مسیر حق را در محدوده خودمان، یاد بگیریم.