كنایه سنگین رهبر انقلاب به "تكنوكراتها" و رویكرد دائمی آنها در وابستگی به غرب و الگو قرار دادن كشورهای غربی در زمینه پیشرفتهای فنی و صنعتی بدون توجه به روح انقلاب اسلامی، یكی از محورهای مهم و اساسی سخنرانی ایشان در حرم رضوی بود كه میتواند به عنوان یكی از معیارهای انتخاب رئیسجمهور آینده نیز مورد توجه مردم و فعالان سیاسی قرار بگیرد.
به گزارش رجانیوز، حضرت آیتالله خامنهای روز گذشته در بخشی از سخنان خود در حرم امام رضا(ع) و در میان جمعیت پرشور مردم، به مساله مشكلات زیبنایی اقتصاد كشور پرداختند و تاكید كردند: "ما باید اقتصاد خودمان را از نفت جدا کنیم؛ دولتهای ما در برنامههای اساسیِ خودشان این را بگنجانند. من هفده هجده سال قبل به دولتی که در آن زمان سر کار بود و به مسئولان گفتم کاری کنید که ما هر وقت اراده کردیم، بتوانیم درِ چاههای نفت را ببندیم. آقایانِ به قول خودشان «تکنوکرات» لبخند انکار زدند که مگر میشود؟! بله، میشود؛ باید دنبال کرد، باید اقدام کرد، باید برنامهریزی کرد. وقتی برنامهٔ اقتصادی یک کشور به یک نقطهٔ خاص متصل و وابسته باشد، دشمنان روی آن نقطهٔ خاص تمرکز پیدا میکنند."
تذكر جدی و تاریخی رهبر انقلاب نسبت به رویكرد فكری و اجرایی افراد موسوم به تكنوكرات و "آیه یاس خواندن" همیشگی آنان از اینكه با تفكر انقلابی و اسلامی نمیتوان به یك كشور پیشتاز و الگو در جهان تبدیل شد و برای دستیابی به این جایگاه، ناچار به پیروی از غربیها و الگو قرار دادن آنها در پیشرفتهای مادی و تكنولوژیك هستیم، در حالی مطرح شده است كه دوران ریاست جمهوری اكبر هاشمی رفسنجانی كه از آن با نام "دوران سازندگی" یاد میشود، به عنوان نماد روی كار آمدن تكنوكراتها در ایران میان مردم و فعالین سیاسی مشهور است.
با این حال، حتی انتقادات شدید رهبر انقلاب از رویكرد خالی از روحِ انقلاب اسلامی در دوران سازندگی هم نتوانسته برخی از مسئولان اجرایی كشور را از پیگیری آن رویكرد اشتباه، باز دارد؛ تا جایی كه شهردار تهران صراحتا خود را یك تكنوكرات مینامد و این مساله را یكی از افتخارات خود نیز عنوان میكند.
محمدباقر قالیباف چند هفته پیش در یكی از همایشهای پرتعداد شهرداری تهران، با تعریف خاصی از مفهوم تکنوکراسی، این ویژگی خود را اینطور توجیه کرد: «ممکن است که بگویند قالیباف، انسان تکنوکراتی است که باید بگوییم تکنوکرات بودن چیز بدی نیست و به معنای استفاده درست از ابزار خوب و مدرن است که برای پیاده سازی یک آرمان و یک عقل متصل به وحی الهی استفاده میشود.»
این دیدگاه در حالی از سوی شهردار تهران ارائه شده كه در یک نظام دینی افرادی که مسئولیتی را برعهده میگیرند باید هم دارای «تعهد» و هم «تخصص» باشند و فقدان هر یک از این مولفههای برای یک مقام مسئول؛ به مثابه نقصی بزرگ محسوب میشود اما در دیدگاه «فن سالارانه» یا همان «تکنوکراسی» تعهد و اعتقادات افراد جایگاهی در انتخاب آنها ندارد و آنچیز که معیار اصلی برای انتخاب اطرافیان و مدیران قرار میگیرد فقط «تخصص» آنهاست.
گفتنی است این مدل نگاه مدیریتی که پیش از این در افکار عمومی به افرادی مانند هاشمی رفسنجانی و دولت اصلاحات شناخته میشد، هم اینک بطور پر رنگی در مجموعه اقدامات کلان شهرداری تهران و بسیاری از مدیران آن به چشم میخورد. سابقه حضور برخی افراد خاص در مجموعه رسانههای همشهری یا برخی مدیران دوم خردادی و کارگزارانی در شهرداری تهران طی سالهای گذشته بیش از همیشه بر این فرضیه مهر صحت زده است که شهردار تهران در عمل یک «تکنوکرات» است و بدون تردید این مساله برای جریان انقلاب اسلامی به مثابه یک ارتجاع گفتمانی به فضای قبل از سوم تیر ۸۴ میباشد.