به گزارش شهدای ایران؛ شهید گمنام نوشت: آیا شقایق زیباترین گلی نیست که بتوان شهدا را به آن تشبیه کرد؟!... لطافتش... سرخی اش... سینه سوخته اش...
شاید برای همین است که دشت های جنوب هم همیشه پر از شقایق است... چون آنجا قدمگاه عاشقانی ست که سینه سوخته عشق بودند و بیقرار وصال... لطیف بودند... حتی اسرای عراقی عاشقشان می شدند!... سرخی شایسته ترین صفت این گل هاست... خون سرخ و غیرتشان زبانزد بود ... و گاهی هم صفت سرخی را از آغشته شدن به خون خود می گرفتند... آن گاه که چون برگ خزان تک به تک بر زمین می ریختند و در خون خود می غلطیدند... از قدیم گفته اند صورت را با سیلی سرخ نگه داشت... اما این شقایق ها سرخ، تمام معادلات مادی را بر هم زدند... اینان کسانی بودند که صورت خود را طور دیگری سرخ نگه می داشتند تا از روی خدا خجالت نکشند... شاید برای همین چیدنی شدند... و آن سینه های سوخته که داغ عشقی عمیق و بزرگ را بر خود داشت... داغ پرواز یاران... داغ هجران و فراق دوست... داغ عشق الهی و ...
شاید برای همین است که هر وقت شقایقی در دشتی می بینیم اولین چیزی که یادمان می افتد... شهدا هستند... گل های سرخ و زیبایی که تقدیم این آب و خاک و انقلاب شدند... شقایق های زیبایی که دانه دانه پرپر شدند و با گلبرگ هایشان ، خاک ما زینت بخشیدند و عطر و بویشان فضای انقلاب و مشام مردم و همه را پر کرد... فردا 12 فروردین و روز جمهوری اسلامی است و ما فراموش نمی کنیم که این گل های بینظیر و بی بدیل می توانستند در کنار ما و خانواده هایشان باشند ... اما پرپر شدند تا ما و انقلاب و آرمان های امام بماند... فراموش نمی کنیم خانه هایمان بر روی زمینی بنا شده که پر از گلبرگ های شقایق است...
در این روز بزرگ بوسه می زنیم به دستان پرمهر و شایسته باغبانانی که این شقایق ها را پرورش دادند و تقدیم میهن کردند.... و شهیدان شقایق هایی هستند که سرخی عشقشان تا ابد جاودان است و پررهرو ...
شاید برای همین است که دشت های جنوب هم همیشه پر از شقایق است... چون آنجا قدمگاه عاشقانی ست که سینه سوخته عشق بودند و بیقرار وصال... لطیف بودند... حتی اسرای عراقی عاشقشان می شدند!... سرخی شایسته ترین صفت این گل هاست... خون سرخ و غیرتشان زبانزد بود ... و گاهی هم صفت سرخی را از آغشته شدن به خون خود می گرفتند... آن گاه که چون برگ خزان تک به تک بر زمین می ریختند و در خون خود می غلطیدند... از قدیم گفته اند صورت را با سیلی سرخ نگه داشت... اما این شقایق ها سرخ، تمام معادلات مادی را بر هم زدند... اینان کسانی بودند که صورت خود را طور دیگری سرخ نگه می داشتند تا از روی خدا خجالت نکشند... شاید برای همین چیدنی شدند... و آن سینه های سوخته که داغ عشقی عمیق و بزرگ را بر خود داشت... داغ پرواز یاران... داغ هجران و فراق دوست... داغ عشق الهی و ...
شاید برای همین است که هر وقت شقایقی در دشتی می بینیم اولین چیزی که یادمان می افتد... شهدا هستند... گل های سرخ و زیبایی که تقدیم این آب و خاک و انقلاب شدند... شقایق های زیبایی که دانه دانه پرپر شدند و با گلبرگ هایشان ، خاک ما زینت بخشیدند و عطر و بویشان فضای انقلاب و مشام مردم و همه را پر کرد... فردا 12 فروردین و روز جمهوری اسلامی است و ما فراموش نمی کنیم که این گل های بینظیر و بی بدیل می توانستند در کنار ما و خانواده هایشان باشند ... اما پرپر شدند تا ما و انقلاب و آرمان های امام بماند... فراموش نمی کنیم خانه هایمان بر روی زمینی بنا شده که پر از گلبرگ های شقایق است...
در این روز بزرگ بوسه می زنیم به دستان پرمهر و شایسته باغبانانی که این شقایق ها را پرورش دادند و تقدیم میهن کردند.... و شهیدان شقایق هایی هستند که سرخی عشقشان تا ابد جاودان است و پررهرو ...
...
همانطور که همه قبول دارند و ادعا دارند که در مذاکرات همه نظرات
قابل درک است .
شاید بهتر باشد که در جمع مذاکره کنندگان از جناح اشخاصی مانند :
1- سعید جلیلی
2- قاسم سلیمانی
3- اسماعیل کوثری
4- حسین شریتمداری
و یا هر عزیز دیگری از این نوع تفکر هم حضور یابند که بیشتر از
منافع ایران دفاع کنند ؟!
البته این درست است که هر که شناسنامه ایرانی دارد . ایرانی محسوب میشود .
و می تواند عهد و پیمان امضاء کند . ولی باید کسانی هم باشند که
بیشتر از ایران دفاع کنند .
یعنی شرایط بارزی در سخت کوشی ایران دوستی تشخیص مفاد نهانی هر عهد
و پیمانی را قدرت درک و گنجاندن در سند داشته باشد .
آنچنان که تاریخ ایران را سرزنش نکند و ستایش کند .
رزمندگان جانبازان مثلاً 5 % بی حقوق و بی معیشت ؛ فقیر زمانه ؟!
خدایا پولی ؟!
خدایا عقلی ؟!
خدایا ایران را امن دار ؟!
آمین .