اتاق تهران با اكثريت اعضا به گروه آبي‌فيروزه‌اي ائتلاف براي فردا واگذار شد و اخبار و شنيده‌ها نيز حكايت از همين موضوع دراكثر اتاق‌هاي 34گانه شهرستان‌ها دارد.
به گزارش شهدای ایران، اتاق بازرگاني تهران در يك رقابت جالب، در نهايت با گذر از سنتي ها، اغلب آقازاده‌ها، وطيف‌هاي سياسي به دست گروهي افتاد كه شعارها و مشي ايشان بيشتر شبيه دولتمردان يازدهم است و تأكيد بر اعتدال و آرامش در اتاق داشتند.
نگاهي به آمار منتشر شده نشان مي‌دهد تعداد ۳۶ نفر از ائتلاف براي فردا، يك نفر از تحول‌خواهان، يك نفر ازكانون كارآفرينان توسعه، يك نفر از پيشگامان وفاق و يك نفر مشترك از «گروه ائتلاف بزرگ» و «ائتلاف فراگير ايران آباد» در اين رقابت پيروز شدند. همچنين آمار‌ها نشان مي‌دهد تقريباً اعضاي ائتلاف براي فردا بيش از100 تا 150 رأي بيشتر از رقباي خود داشته‌اند و همين موضوع تعجب تمام نامزدها را درپي داشت هر چند برخي از نامزدهاي مطرح تقريباً از بعد از ظهر به نامزدهاي گروه ائتلاف براي فردا تبريك مي‌گفتند.
برخي كارشناسان معتقدند پيروزي اين گروه حاصل يك مهندسي آرا و آوردن رأي‌هاي سازماندهي شده‌اي است كه با انتخاب مشي اعتدال صندوق‌هاي رأي را شلوغ‌تر از دوره‌هاي قبل كرده و در اين بين تبليغات حرفه اي، برنامه‌ريزي براي جذب آرا و توجه و تأكيد بر تشكل‌ها نقش مؤثري در اين پيروزي داشته است اما در مقابل اين نگاه، منتقدان معتقدند شعار اعتدال و اتاق دور از جنجال نمي‌تواند باعث مشاركت بيشتر شود در حالي كه افراد با‌سابقه و مشهور اتاق بازرگاني را كنار بزند و هسته اصلي رياست اتاق تهران و ايران را تثبيت كند. بنابر اين گزارش حذف افرادي چون ميرمحمد صادقي و علي‌نقي خاموشي دو منصوب امام (ره)، محمدرضا بهزاديان دارنده بالاترين رأي در دوره قبلي اتاق تهران، راسخ، بهرامن، رئيس‌زاده، جميلي، دانشمند حريري، عدالتيان و... شگفتي‌هاي اين دوره اتاق بود.
شكست اصلاحات مقابل اعتداليون!
اما انتخابات از زاويه‌اي ديگر قابل بررسي بود. از ديدگاه سياسي چهار طيف فكري در اين رقابت ورود پيدا كردند كه البته قدر مسلم نمي‌توان رأي‌ها را بنا به رابطه‌ها و ميزان رأي‌هايي كه در شركت‌هاي زير مجموعه هلدينگ‌ها، شستا، بنياد مستضعفان و... وجود دارد، به طور حتمي جدا كرد. با اين حال مي‌توان گروه‌ها را به طور نسبي به شرح زير و بر اساس اظهار نظر‌هاي سر‌ليست‌ها تفكيك كرد.
گروه ائتلاف بزرگ كه خاستگاه اصلي آنها مجمع فعالان توسعه بود تا سال‌ها عنوان اتاق بازرگاني را در اختيار موئلفه قرار داده بود. اين گروه چند ماه پيش با اعلام موجوديت خانه اقتصاد ايران انشقاق و انشعابات خود را اعلام كرده بود و با حادثه هتل اسپيناس بزرگ خاندان خود را كنار گذاشته بودند اما با بازي سرليست اين گروه دوباره جمعي را تشكيل دادند كه شكنندگي آن واضح و مبرهن بود و اين پيوند دوباره دوشب قبل از انتخابات از هم گسست و نامزدها تحت لواي اين گروه هر يك براي خود فعاليت انتخاباتي را دنبال مي‌كردند، از همين رو بود كه بسياري از گروه‌ها معتقد بودند رقابت در اين دوره بر سر قشر سنتي اتاق و قشر مدرن و جديد نيست بلكه رقابت بين مدعيان تغيير است.
دومين گروه با چراغ خاموش و يك سخنگو اعلام موجوديت كردند كه به نظر مي‌رسيد نحله فكري آنها بيشتر حول محور راست مدرن باشد. اين گروه شعارشان ورود مذهبي‌ها به اتاق بازرگاني بود. نتايج اعلامي نشان مي‌دهد آراي آنها حدود 200 نفر بوده و تنها يك نفر از اين ليست كه با ليست ائتلاف بزرگ مشترك بوده توانست خود را به هيئت نمايندگان برساند. در حقيقت به دليل رأي‌هاي مشابه اين دو طيف رقابت آنها براي تصاحب يك كرسي و با هزينه‌هاي زياد گروه ائتلاف بزرگ يك شكست سنگين را براي آنها به ثبت رساند هر چند برخي گردش‌هاي وقت و بي‌وقت مهره‌هاي اصلي ائتلاف بزرگ را نيز بي‌تأثير در شكست اين دو طيف نزديك به هم سهيم مي‌دانند.
بنابر اين گزارش همچنين مي‌توان تك صندلي هيئت نمايندگان اتاق را كه گروه پيشگامان وفاق از آن خود كرد نيز به نوعي به طيف فكري راست در حوزه سياسي منتسب كرد، هر چند عسكر‌اولادي نشان داده بيشتر از آنكه سياسي باشد مردي اقتصادي است و به قول خودش « كاسب جزء».
به گزارش «جوان»، اما گروه ائتلاف براي فردا نه فقط ارتباط دوستي مرد خوش لهجه اصفهاني را با جهانگيري با خود به همراه داشت بلكه رابطه‌اي فاميلي با اين عضو مؤثر دولت باعث شده بود در انتخاب شعارها و مشي خود بر اعتدال و آرامش اتاق تأكيد كنند. در اين ميان لابد نقش كليدي برخي افراد مؤثر در اين گروه در انتخاب كرباسيان به عنوان هيئت رئيسه اتاق بازرگاني ايران در چند ماه گذشته نيز نشان داده بود تعامل با دولت در اين گروه ساده‌تر از ساير گروه‌هاست، ضمن اينكه شخص آل اسحاق نيز تعامل با دولت را نه فقط با دولتمردان دولت يازدهم بلكه با رياست‌جمهوري نهم و دهم اثبات كرده بود.
در مقابل اين گروه خواستاران تحول با در دست گرفتن پرچم اصلاحات قصد داشتند نشان دهند تغيير در اتاق ضروري است، با اين حال حتي با دوپينگ ديدار با آقاي هاشمي و محمدرضا عارف نتوانستند در مقابل ياران قديمي‌شان (هسته اصلي ائتلاف براي فردا) توفيقي حاصل كنند. اعضاي گروه خواستاران تحول در قالب خاطرات دكترسيدحميد حسيني و اظهار نظرهايشان كه نمونه آن را مي‌توان در اظهار نظر فرزند دكتر عارف يافت، نشان داده بودند روي كار آمدن آنها در اتاق به منزله مقدمه‌اي براي موفقيت در انتخابات مجلس است.
اما انشقاق در درون گروه و شيطنت‌هاي فردي نمونه‌هايي بود كه در فضاي مجازي به خوبي قابل رصد بود و ناتواني در توجيه آراي انتخاباتي و ليست متزلزلي كه هرشخصي را از گروهي در يكجا جمع كرده بود، باعث شد بازي را به ياران قديم و جدا شده خود و متمايل به دولت يازدهم واگذار كنند.
در حقيقت انتخابات اتاق بازرگاني به نوعي وزن‌كشي جدي بين دو طيف اصلاحات و اعتدال توسعه بود زيرا نشست‌هاي مشترك فراوان و متعدد بين دو طيف ائتلاف براي فردا و خواستاران تحول يا نشست‌هاي پيشگامان وفاق با خواستاران تحول و ائتلاف براي فردا نتيجه‌اي نداشت و نشان داد طيف فكري اعتدال و توسعه در كسب كرسي‌ها حاضر به واگذاري سهم به اصلاحات و حتي رفقاي قديمي نيستند و ادعاي طرفداران اعتدال و توسعه براي كسب كرسي‌هاي انتخاباتي در مقابل تعامل و همراهي طيف اصلاحات قابل تحقق است؛ آنجايي كه در محافل خود گفته بودند: «در انتخابات مجلس با اصلاح‌طلبان همسو هستيم اما اصلاحات بايد زير بليت و بيرق ما باشند.»
نگاه از زاويه سوم
نگاهي به دو دوره قبلي اتاق نشان داده است دولت با روش‌هاي مداخله‌گرانه و تعيين هيئت رئيسه و حتي اخراج رئيس سعي در همسو كردن بخش خصوصي با دولت داشته است اما ظاهراً با اوصافي كه آمد مي‌توان پيش‌بيني كرد اتاق تهران اين بار بدون مداخله آشكار دولت، اتاقي آرام و همراه براي دولت خواهد بود كه لابد مطالبه‌گري‌هاي بخش خصوصي در غياب خيلي از افراد مشهور گذشته اتاق به نرمي و آهسته‌تر و در قالب استراتژي تعامل دنبال خواهد شد. حال كه برآوردها از اتاقي آرام و همسو با دولت يازدهم حكايت مي‌كند، سؤال درباره نقش‌آفريني مردان اقتصادي دولت نيز قابل تأمل مي‌شود، آنچنان كه يكي از كارشناسان اتاق بازرگاني نتيجه اين انتخابات را پيروزي جهانگيري بر نهاونديان عنوان كرد.
در نگاه اول شايد شكست ائتلاف بزرگ نشانه‌اي است از عدم‌موفقيت نهاونديان رئيس دفتر رئيس‌جمهور كه پسر خود را در آن گروه جاي داده بود اما با نگاهي به انتخاب مهره‌هاي گروه ائتلاف براي فردا مي‌توان حدس زد كه اين پيروزي حاصل تجميع و همكاري جهانگيري، معاون اول رئيس‌جمهوري و زيركي دكتر نهاوديان است كه به خوبي اتاق را مي‌شناسد، لذا چنانچه چنين فرضيه‌اي قابل تصديق باشد مي‌توان تركيب هيئت رئيسه اتاق تهران و ايران را چنين گمانه‌زني كرد: آل اسحاق به عنوان يار و هم‌فكر دكتر نهاونديان به اتاق ايران كوچ خواهد كرد و رفيق صميمي جهانگيري نيزبه عنوان سهم ايشان اتاق تهران رامديريت خواهد كرد و بديهي است هيئت رئيسه دو اتاق نيز ميان مهره‌هاي جدي‌تر اين گروه توزيع خواهد شد و در اين ميان احتمالاً براي جلوگيري از اتهام تماميت‌خواهي در اتاق تهران يكي از اعضاي كرسي‌هاي هيئت رئيسه نيز به برخوردار و دبير كلي به سيدحميد حسيني يا پورفلاح خواهد رسيد.
* جوان
نگاهي به آمار منتشر شده نشان مي‌دهد تعداد ۳۶ نفر از ائتلاف براي فردا، يك نفر از تحول‌خواهان، يك نفر ازكانون كارآفرينان توسعه، يك نفر از پيشگامان وفاق و يك نفر مشترك از «گروه ائتلاف بزرگ» و «ائتلاف فراگير ايران آباد» در اين رقابت پيروز شدند. همچنين آمار‌ها نشان مي‌دهد تقريباً اعضاي ائتلاف براي فردا بيش از100 تا 150 رأي بيشتر از رقباي خود داشته‌اند و همين موضوع تعجب تمام نامزدها را درپي داشت هر چند برخي از نامزدهاي مطرح تقريباً از بعد از ظهر به نامزدهاي گروه ائتلاف براي فردا تبريك مي‌گفتند.
برخي كارشناسان معتقدند پيروزي اين گروه حاصل يك مهندسي آرا و آوردن رأي‌هاي سازماندهي شده‌اي است كه با انتخاب مشي اعتدال صندوق‌هاي رأي را شلوغ‌تر از دوره‌هاي قبل كرده و در اين بين تبليغات حرفه اي، برنامه‌ريزي براي جذب آرا و توجه و تأكيد بر تشكل‌ها نقش مؤثري در اين پيروزي داشته است اما در مقابل اين نگاه، منتقدان معتقدند شعار اعتدال و اتاق دور از جنجال نمي‌تواند باعث مشاركت بيشتر شود در حالي كه افراد با‌سابقه و مشهور اتاق بازرگاني را كنار بزند و هسته اصلي رياست اتاق تهران و ايران را تثبيت كند. بنابر اين گزارش حذف افرادي چون ميرمحمد صادقي و علي‌نقي خاموشي دو منصوب امام (ره)، محمدرضا بهزاديان دارنده بالاترين رأي در دوره قبلي اتاق تهران، راسخ، بهرامن، رئيس‌زاده، جميلي، دانشمند حريري، عدالتيان و... شگفتي‌هاي اين دوره اتاق بود.
شكست اصلاحات مقابل اعتداليون!
اما انتخابات از زاويه‌اي ديگر قابل بررسي بود. از ديدگاه سياسي چهار طيف فكري در اين رقابت ورود پيدا كردند كه البته قدر مسلم نمي‌توان رأي‌ها را بنا به رابطه‌ها و ميزان رأي‌هايي كه در شركت‌هاي زير مجموعه هلدينگ‌ها، شستا، بنياد مستضعفان و... وجود دارد، به طور حتمي جدا كرد. با اين حال مي‌توان گروه‌ها را به طور نسبي به شرح زير و بر اساس اظهار نظر‌هاي سر‌ليست‌ها تفكيك كرد.
گروه ائتلاف بزرگ كه خاستگاه اصلي آنها مجمع فعالان توسعه بود تا سال‌ها عنوان اتاق بازرگاني را در اختيار موئلفه قرار داده بود. اين گروه چند ماه پيش با اعلام موجوديت خانه اقتصاد ايران انشقاق و انشعابات خود را اعلام كرده بود و با حادثه هتل اسپيناس بزرگ خاندان خود را كنار گذاشته بودند اما با بازي سرليست اين گروه دوباره جمعي را تشكيل دادند كه شكنندگي آن واضح و مبرهن بود و اين پيوند دوباره دوشب قبل از انتخابات از هم گسست و نامزدها تحت لواي اين گروه هر يك براي خود فعاليت انتخاباتي را دنبال مي‌كردند، از همين رو بود كه بسياري از گروه‌ها معتقد بودند رقابت در اين دوره بر سر قشر سنتي اتاق و قشر مدرن و جديد نيست بلكه رقابت بين مدعيان تغيير است.
دومين گروه با چراغ خاموش و يك سخنگو اعلام موجوديت كردند كه به نظر مي‌رسيد نحله فكري آنها بيشتر حول محور راست مدرن باشد. اين گروه شعارشان ورود مذهبي‌ها به اتاق بازرگاني بود. نتايج اعلامي نشان مي‌دهد آراي آنها حدود 200 نفر بوده و تنها يك نفر از اين ليست كه با ليست ائتلاف بزرگ مشترك بوده توانست خود را به هيئت نمايندگان برساند. در حقيقت به دليل رأي‌هاي مشابه اين دو طيف رقابت آنها براي تصاحب يك كرسي و با هزينه‌هاي زياد گروه ائتلاف بزرگ يك شكست سنگين را براي آنها به ثبت رساند هر چند برخي گردش‌هاي وقت و بي‌وقت مهره‌هاي اصلي ائتلاف بزرگ را نيز بي‌تأثير در شكست اين دو طيف نزديك به هم سهيم مي‌دانند.
بنابر اين گزارش همچنين مي‌توان تك صندلي هيئت نمايندگان اتاق را كه گروه پيشگامان وفاق از آن خود كرد نيز به نوعي به طيف فكري راست در حوزه سياسي منتسب كرد، هر چند عسكر‌اولادي نشان داده بيشتر از آنكه سياسي باشد مردي اقتصادي است و به قول خودش « كاسب جزء».
به گزارش «جوان»، اما گروه ائتلاف براي فردا نه فقط ارتباط دوستي مرد خوش لهجه اصفهاني را با جهانگيري با خود به همراه داشت بلكه رابطه‌اي فاميلي با اين عضو مؤثر دولت باعث شده بود در انتخاب شعارها و مشي خود بر اعتدال و آرامش اتاق تأكيد كنند. در اين ميان لابد نقش كليدي برخي افراد مؤثر در اين گروه در انتخاب كرباسيان به عنوان هيئت رئيسه اتاق بازرگاني ايران در چند ماه گذشته نيز نشان داده بود تعامل با دولت در اين گروه ساده‌تر از ساير گروه‌هاست، ضمن اينكه شخص آل اسحاق نيز تعامل با دولت را نه فقط با دولتمردان دولت يازدهم بلكه با رياست‌جمهوري نهم و دهم اثبات كرده بود.
در مقابل اين گروه خواستاران تحول با در دست گرفتن پرچم اصلاحات قصد داشتند نشان دهند تغيير در اتاق ضروري است، با اين حال حتي با دوپينگ ديدار با آقاي هاشمي و محمدرضا عارف نتوانستند در مقابل ياران قديمي‌شان (هسته اصلي ائتلاف براي فردا) توفيقي حاصل كنند. اعضاي گروه خواستاران تحول در قالب خاطرات دكترسيدحميد حسيني و اظهار نظرهايشان كه نمونه آن را مي‌توان در اظهار نظر فرزند دكتر عارف يافت، نشان داده بودند روي كار آمدن آنها در اتاق به منزله مقدمه‌اي براي موفقيت در انتخابات مجلس است.
اما انشقاق در درون گروه و شيطنت‌هاي فردي نمونه‌هايي بود كه در فضاي مجازي به خوبي قابل رصد بود و ناتواني در توجيه آراي انتخاباتي و ليست متزلزلي كه هرشخصي را از گروهي در يكجا جمع كرده بود، باعث شد بازي را به ياران قديم و جدا شده خود و متمايل به دولت يازدهم واگذار كنند.
در حقيقت انتخابات اتاق بازرگاني به نوعي وزن‌كشي جدي بين دو طيف اصلاحات و اعتدال توسعه بود زيرا نشست‌هاي مشترك فراوان و متعدد بين دو طيف ائتلاف براي فردا و خواستاران تحول يا نشست‌هاي پيشگامان وفاق با خواستاران تحول و ائتلاف براي فردا نتيجه‌اي نداشت و نشان داد طيف فكري اعتدال و توسعه در كسب كرسي‌ها حاضر به واگذاري سهم به اصلاحات و حتي رفقاي قديمي نيستند و ادعاي طرفداران اعتدال و توسعه براي كسب كرسي‌هاي انتخاباتي در مقابل تعامل و همراهي طيف اصلاحات قابل تحقق است؛ آنجايي كه در محافل خود گفته بودند: «در انتخابات مجلس با اصلاح‌طلبان همسو هستيم اما اصلاحات بايد زير بليت و بيرق ما باشند.»
نگاه از زاويه سوم
نگاهي به دو دوره قبلي اتاق نشان داده است دولت با روش‌هاي مداخله‌گرانه و تعيين هيئت رئيسه و حتي اخراج رئيس سعي در همسو كردن بخش خصوصي با دولت داشته است اما ظاهراً با اوصافي كه آمد مي‌توان پيش‌بيني كرد اتاق تهران اين بار بدون مداخله آشكار دولت، اتاقي آرام و همراه براي دولت خواهد بود كه لابد مطالبه‌گري‌هاي بخش خصوصي در غياب خيلي از افراد مشهور گذشته اتاق به نرمي و آهسته‌تر و در قالب استراتژي تعامل دنبال خواهد شد. حال كه برآوردها از اتاقي آرام و همسو با دولت يازدهم حكايت مي‌كند، سؤال درباره نقش‌آفريني مردان اقتصادي دولت نيز قابل تأمل مي‌شود، آنچنان كه يكي از كارشناسان اتاق بازرگاني نتيجه اين انتخابات را پيروزي جهانگيري بر نهاونديان عنوان كرد.
در نگاه اول شايد شكست ائتلاف بزرگ نشانه‌اي است از عدم‌موفقيت نهاونديان رئيس دفتر رئيس‌جمهور كه پسر خود را در آن گروه جاي داده بود اما با نگاهي به انتخاب مهره‌هاي گروه ائتلاف براي فردا مي‌توان حدس زد كه اين پيروزي حاصل تجميع و همكاري جهانگيري، معاون اول رئيس‌جمهوري و زيركي دكتر نهاوديان است كه به خوبي اتاق را مي‌شناسد، لذا چنانچه چنين فرضيه‌اي قابل تصديق باشد مي‌توان تركيب هيئت رئيسه اتاق تهران و ايران را چنين گمانه‌زني كرد: آل اسحاق به عنوان يار و هم‌فكر دكتر نهاونديان به اتاق ايران كوچ خواهد كرد و رفيق صميمي جهانگيري نيزبه عنوان سهم ايشان اتاق تهران رامديريت خواهد كرد و بديهي است هيئت رئيسه دو اتاق نيز ميان مهره‌هاي جدي‌تر اين گروه توزيع خواهد شد و در اين ميان احتمالاً براي جلوگيري از اتهام تماميت‌خواهي در اتاق تهران يكي از اعضاي كرسي‌هاي هيئت رئيسه نيز به برخوردار و دبير كلي به سيدحميد حسيني يا پورفلاح خواهد رسيد.
* جوان
