رژیم صهیونیستی، فلسطینیها را به دلیل مطالبه آزادی، تروریست می‌نامد و آنها را شكنجه می‌كند.
به گزارش گروه بین الملل پایگاه خبری شهدای ایران به نقل از ندای انقلاب؛ پایگاه تحلیلی «وترنز تودی»، در مقاله‌ای به قلم «استفان لندمن» نویسنده و پژوهشگر آمریکایی می‌نویسد: «شكنجه» سیاست رسمی اسرائیل است كه از دیرباز رواج داشته است. این موضوع در درد و رنج فلسطینیها به خوبی دیده می‌شود. همه ساله هزاران نفر مورد وحشی‌گری و رفتار غیر انسانی قرار می‌گیرند. زخم‌های جسمی و روحی مردم گواه این مدعاست.
* قساوت اسرائیلی
«عرفات جرادت»، آخرین قربانی است كه براساس نتایج كالبد شكافی در اثر شكنجه جان سپرده است. بر روی قسمت‌های فوقانی بدن وی، خونمردگی، تاول و جای زخم دیده می‌شود و شكستگی‌هایی در استخوان‌های گردن، دنده، ستون فقرات، دست‌ها و پاها قابل مشاهده است. در ابتدا مقامات اسرائیل مرگ وی را در نتیجه نارسایی قلبی عنوان كردند.
در ۲۸ فوریه، روزنامه اسرائیلی «هاآرتص» نوشت: «براساس نتایج كالبدشناسی، یك فلسطینی در زندان به علت نارسایی قلبی جان سپرد». وزیر بهداشت اسرائیل نیز این موضوع را تایید كرد. به گفته مقامات پزشكی قانونی، علت مرگ «جرادت» نامشخص است. دكتر «یهودا هیس»، رئیس آسیب‌شناسی این تشریح را بر عهده داشت و «آرون آفك»، رئیس وزارت بهداشت اسرائیل بر آن نظارت می‌كرد.
به گفته دكتر «صابر علول»، دستیار رئیس آسیب‌شناسی كه به هنگام تشریح در محل حضور داشت: «بر روی بدن جرادت نشانه‌های واضحی از شكنجه دیده می‌شود. بازجویان «شاباک» آنقدر وی را شكنجه كردند تا بمیرد. در هنگام ارتكاب جرم، مچشان را گرفتیم. با این حال آنها خود را بی‌گناه دانستند. دروغ و فریب، سیاست اسرائیل را تشكیل می‌دهد. دروغ و فریب در تمامی جنایات اسرائیل دیده می‌شود.
*ادعای عجیب مقامات بهداشت اسرائیل
جرادت به هنگام دستگیری، شرایط جسمی خوبی داشت با این حال، دو روز پس از دستگیری جان سپرد. اسرائیل مسئول مرگ او است. آزمایشهای تكمیلی هم‌چنان ادامه داد. انتظار می‌رود در دو هفته آینده نتایج نهایی اعلام شود. به گفته مقامات وزارت بهداشت، شكستگی‌ها و كوفتگی‌ها در اثر بی‌هوشی و سقوط به وجود آمده‌اند.
سرویس زندان اسرائیل و پرسنل پزشكی «مگان دیود آدام»، ۵۰ دقیقه تلاش كردند تا وی را نجات دهند. شاید تلاش آنها منجر به مرگ وی شده است. اسرائیل مكررا واقعیت را پنهان می‌كند. مقامات این رژیم برای دروغگویی پول دریافت می‌كنند زیرا شكنجه عامل مرگ «جرادت» بوده است.
*حبس فلسطینیها به دلیل مطالبه آزادی
«گدئون لیوی» با علم به اینكه پاسخ به این سوال «شین بت» است، می‌پرسد: «چه كسی جرادت را به قتل رسانده است؟» مرگ وی بیهوده نبوده و به نماد ملی تبدیل شده است. خشم مردم كرانه باختری هم‌چنان ادامه دارد. در ادامه بیشتر به این موضوع می‌پردازیم.
شرایط زندان‌ها تغییر نكرده و خشونت «گولاگ» هم‌چنان ادامه دارد. فلسطینیها به دلیل درخواست آزادی، زندانی میشوند و اسرائیل آنها را تروریست می‌نامد.
*سوگ فلسطینیها در مرگ جرادت
فلسطینیها در سوگ جرادت نشسته و پرچم‌هایی را بر فراز دبیرستان «كینگ حسین» به اهتزاز درآورده‌اند. در شب دستگیری، برادرش محمد همراه وی بود. محمد جسد برادرش را در غسالخانه مشاهده كرده است، او زخم‌ها و كوفتگی‌ها را بر روی پیشانی و پاهای او به خاطر می‌آورد. همچنین، لخته‌های خون در بینی دیده می‌شود و مچ وی نیز متورم شده است. به وی گفته شده كه دنده‌های برادرش شكسته شده‌اند.
*حقیقیت گم شده
«لویی» می‌پرسد: «ممكن است فردی در حین بازجویی و در زیر شكنجه جان سپرده باشد؟» «آیا وی در سلول انفرادی زندان «مدیگو» جان سپرده است یا به منظور پنهان‌سازی این حقیقت كه در عین بازجویی جان سپرده است، بعدا از «جمامه» به آنجا منتقل شده است؟»
*مقابله سربازان اسرائیلی با تظاهرات مسالمت‌آمیز فلسطینیها
جرادت از اندامی نیرومند و ورزیده برخوردار بود و به بیماری خاصی مبتلا نبود. او از دانشجویان سال سوم دانشگاه آزاد قدس محسوب می‌شود. به گفته شاهدان، او در هنگام بازداشت مقاومت نكرده و سربازان با كتك او را برده‌اند. همسایه‌ها صدای فریاد وی را شنیده‌اند. چند روز بعد، خانواده‌اش از مرگ جرادت آگاه شدند.
صدها نفر در حمایت از وی در كرانه باختری تجمع كردند. نیروهای اسرائیلی، با به كارگیری گاز اشك آور، گلوله‌های پلاستیكی، نارنجك‌های بدلی، آب بدبو و در پاره‌ای از مواقع، تیراندازی واقعی به مقابله با مردم پرداختند.
در نتیجه این موضوع، دهها نفر زخمی شدند. درگیری‌هایی نیز در نزدیكی زندان «آفر» روی داد. كانیسترهای گازهای اشك آور غلیظ به خودروهای عبوری و یك آمبولانس برخورد كردند. درخواست‌هایی برای آغاز انتفاضه سوم شنیده می‌شود زیرا به باور برخی، انتفاضه سوم آغاز شده است.
*ربایش فلسطینیها توسط نیروهای اسرائیلی و شكنجه آنها
در ماه فوریه، ۳۸۲ فلسطینی، از جمله زنان و كودكان، به دست اسرائیلی‌ها ربوده شدند. روزانه نیروهای اسرائیلی چندین بار به برخی محله‌ها تعرض كرده و خساراتی را وارد می‌نمایند. فلسطینیها جایی برای پنهان شدن ندارند. خشونت پلیس، آنها را وحشت‌زده می‌كنند.
نتایج اولیه كالبدشكافی نزد دكتر «صابر علول» موجود است. وی دلایل مرگ جرادت را اینگونه بیان می‌كند: « شوك عصبی ناشی از درد شدید نتیجه جراحات شدید وی است. این جراحات در اثر شكنجه به وجود آمده‌اند».
وی می‌افزاید: «نشانه‌هایی از خونمردگی در ناحیه پشت، ستون فقرات، سینه و دست‌ها مشاهده می‌شود و شكستگی‌هایی در استخوان‌های گردن، ستون فقرات، دنده، دست و پاها قابل مشاهده است. قلب وی كاملا سالم بوده و نشانه‌ای مبنی بر ضعف و صدمه وجود ندارد».
شكنجه عامل ایجاد این زخم‌های شدید و تازه بوده است. دهها فلسطینی در بازداشت جان می‌سپارند و دیگران پس از آزادی می‌میرند. هزاران نفر در جهنم گولاگ اسرائیل پرپر میشوند و فعالان حقوق بشر هدف قرار می‌گیرند.
*فاشیسم اسرائیلی
مجازات جمعی، در دستور كار قرار دارد و كودكان و بزرگسالان در معرض خطر قرار دارند. به گفته «جمال جوما»، دولت اسرائیل بیانگر فاشیسم راست است. سیاست اسرائیل كنترل كامل است.
*حمایت به بهای از دست‌دادن آزادی
در اكتبر گذشته، «آیمان ناصر» هدف قرار گرفت. او با خشونت بازداشت و زندانی شد. وی به حمایت از زندانیهای فلسطینی متهم است. مقامات اسرائیل او را به جرم درخواست آزادی زندانیهای فلسطینی دستگیر كرده‌اند. او زبان دیگران است و می‌گوید كه برای حقوق زندانیها مبارزه می‌كند، حتی اگر به زندان بیافتد.
*احساس مشترك تمام فلسطینیها
در ۲۷ فوریه، «آدامییر» در تیتر خود نوشت: «قل و زنجیرها پاره خواهند شد و زندانیها آزاد می‌گردند». در ۲۴ مارس، بیستمین سالگرد خود را جشن می‌گیرد. همه مردم به حضور در این مراسم دعوت شده‌اند. قصر فرهنگی رام‌الله، مكان برگزاری آن است. در این مراسم، آثار نقاشان فلسطینی به معرض نمایش گذاشته می‌شود و دركنار آن جشنواره عكس برپا خواهد شد.
«الین فلمینگ»، نویسنده، مولف و فعال حقوق بشر، در نوك پیكان جنبش آزادی‌خواهانه «موردیچایی ونو» قرار دارد. این كتاب چهارمین كتاب از مجموعه‌ای است كه وی از سال ۲۰۰۵ شروع به نوشتن آن كرده است. او هفت بار به هر دو طرف دیوار حائل سفر كرده و پایه گذار پایگاه اینترنتی «ما بیداریم» است. وی هزاران عنوان مقاله منتشر كرده و اطلاعات ارزشمندی را ارائه كرده است. به گفته «الین فلمینگ»، وی تا پیش از حوادث یازده سپتامبر، علاقه‌ای به سیاست نداشت.
