«درآمد نفت در سال ۱۳۹۰، ۱۱۸ میلیارد دلار بوده و ما نفهمیدیم در این پنج سال گذشته پول نفت کجا رفت». این جدیدترین شبهه‌افکنی آقای مهندس جهانگیری است که به صورت ضمنی و تلویحی دولت قبل را در معرض سوءظن و اتهامی بزرگ قرار می‌دهد.
به گزارش شهدای ایران، مهدی فضائلی طی یادداشتی در روزنامه جام جم با اشاره به اظهارات فاقد سند معاون اول رئیس جمهور نوشت:
جشن سی و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را بتازگی با حضور چشمگیر مردم در سراسر کشور شاهد بودیم، انقلابی که آموزه‌های اسلام زیربنای آن است و در این آموزه‌ها، اخلاق جایگاهی ویژه دارد.
اخلاق و شرع، دینداران را خصوصا وقتی ردای مسئولیت بر تن می کنند، مکلف می کند هر سخنی را بر زبان نرانند و اسباب سوءظن به دیگران را فراهم نسازند.
اما مع الأسف برخی دولتمردان دولت یازدهم مانند برخی دولتمردان پیش از خود، به این توقع پاسخی شایسته نداده و هر از چندگاه دولت قبل را بدون سند متهم به مفاسدی می کنند یا مورد سوءظن هایی قرار می دهند که در هیچ دادگاهی حتی مطرح نشده، چه برسد به اثبات!
برخی از این اتهامات و سوءظن ها آنقدر بزرگ است که دامنه آن کل نظام را در بر می گیرد چرا که از یک پلشتی و بی حساب و کتابی حکایت می کند که دولت به تنهایی نمی تواند عامل آن باشد.
در میان دولتمردان دولت یازدهم، معاون اول محترم رئیس جمهور گوی سبقت را از دیگران ربوده و هر روز برگ نویی از مفاسد ثابت نشده دولت قبل را رو می کند.
«درآمد نفت در سال ۱۳۹۰، ۱۱۸ میلیارد دلار بوده و ما نفهمیدیم در این پنج سال گذشته پول نفت کجا رفت.» این جدیدترین شبهه افکنی آقای مهندس جهانگیری است که به صورت ضمنی و تلویحی دولت قبل را در معرض سوءظن و اتهامی بزرگ قرار می دهد.
وی چند روز قبل از این هم به ماجرای خروج بی سر و صدای ٢٢ میلیارد دلار ارز از کشور در اواخر دولت قبل اشاره کرده بود.
جهانگیری همچنین اخیرا در یک اظهارنظر ژورنالیستی ادعا کرد بزرگ ترین فساد قرن در دولت گذشته اتفاق افتاده تا در آستانه سالگرد انقلاب اسلامی، پادشاهان و درباریان فاسد تاریخ سیاه کشورمان و خصوصا رژیم فاسد و منحوس پهلوی را روسفید کرده باشد!
این یادداشت نه درصدد تبرئه دولت قبل از اتهاماتی است که متوجه اوست و نه صلاحیت چنین کاری را دارد فقط می خواهد بگوید مردم مشابه این رفتار ناپسند یعنی زیر سؤال بردن غیرمنصفانه و تقریبا نفی کامل عملکرد دولت های قبل را اتفاقا از رئیس دولت قبل در ذهن دارند که از اشکالات عمده احمدی نژاد هم محسوب می شد لذا دولتمردان یازدهم که بنایشان نفی کامل هر آن چیزی است که احمدی نژاد انجام می داده است سعی کنند اولا پا جای پای او نگذارند و تجربه تلخ برخی رفتارهای او را تکرار نکنند.
ثانیا مبارزه با فساد که یکی از ارزشمندترین و مهم ترین تکالیف آنهاست را در عمل نشان دهند و با اهداف تبلیغاتی و انتخاباتی مخلوط نکنند و با نیت خالص پا به میدان این مبارزه مقدس بگذارند. و ثالثا مستندسخن گفتن را پیشه خود قرار دهند و تا جرمی آن هم در چنین سطوحی ثابت نشده، ذهن مردم را مشوش نکنند و بهانه دست بیگانگان و دشمنان نظام ندهند.
از قوه قضاییه نیز انتظار می رود همانگونه که با رسانه ها به جرم تشویش اذهان عمومی در مواردی به مراتب کوچکتر از این برخورد می کند، جلوی تشویش کلان اذهان عمومی از سوی مسئولان را بگیرد.
و سخن پایانی یاد آوری ششمین توصیه رهبر فرزانه انقلاب به دولتمردان دولت یازدهم است. ایشان در دیدار مورخ پنجم شهریورماه 1393 که به مناسبت هفته دولت انجام شد، چنین فرمودند: همواره دولت ها نسبت به دوره های گذشته خود منتقد بوده اند که ایرادی هم ندارد، اما این انتقاد نباید حالت اغراق آمیز و تخریب پیدا کند، زیرا در روحیه مردم تأثیر بد می گذارد و آنان را نسبت به آینده نیز نامطمئن می کند.
ایشان با اشاره به برخی اظهارنظرهای مبالغه آمیز و غیر منصفانه در خصوص دولت های گذشته، افزودند: اگر در این اظهار نظرها بی انصافی شود، قطعاً در آینده نیز نسبت به عملکرد ما هم بی انصافی خواهد شد. اگر برخی سیاست ها یا عملکردهای دوره گذشته را قبول نداریم، بهترین شیوه اصلاح آن در عمل است و این روش بهتر از اظهار نظر است.»
جشن سی و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را بتازگی با حضور چشمگیر مردم در سراسر کشور شاهد بودیم، انقلابی که آموزه‌های اسلام زیربنای آن است و در این آموزه‌ها، اخلاق جایگاهی ویژه دارد.
اخلاق و شرع، دینداران را خصوصا وقتی ردای مسئولیت بر تن می کنند، مکلف می کند هر سخنی را بر زبان نرانند و اسباب سوءظن به دیگران را فراهم نسازند.
اما مع الأسف برخی دولتمردان دولت یازدهم مانند برخی دولتمردان پیش از خود، به این توقع پاسخی شایسته نداده و هر از چندگاه دولت قبل را بدون سند متهم به مفاسدی می کنند یا مورد سوءظن هایی قرار می دهند که در هیچ دادگاهی حتی مطرح نشده، چه برسد به اثبات!
برخی از این اتهامات و سوءظن ها آنقدر بزرگ است که دامنه آن کل نظام را در بر می گیرد چرا که از یک پلشتی و بی حساب و کتابی حکایت می کند که دولت به تنهایی نمی تواند عامل آن باشد.
در میان دولتمردان دولت یازدهم، معاون اول محترم رئیس جمهور گوی سبقت را از دیگران ربوده و هر روز برگ نویی از مفاسد ثابت نشده دولت قبل را رو می کند.
«درآمد نفت در سال ۱۳۹۰، ۱۱۸ میلیارد دلار بوده و ما نفهمیدیم در این پنج سال گذشته پول نفت کجا رفت.» این جدیدترین شبهه افکنی آقای مهندس جهانگیری است که به صورت ضمنی و تلویحی دولت قبل را در معرض سوءظن و اتهامی بزرگ قرار می دهد.
وی چند روز قبل از این هم به ماجرای خروج بی سر و صدای ٢٢ میلیارد دلار ارز از کشور در اواخر دولت قبل اشاره کرده بود.
جهانگیری همچنین اخیرا در یک اظهارنظر ژورنالیستی ادعا کرد بزرگ ترین فساد قرن در دولت گذشته اتفاق افتاده تا در آستانه سالگرد انقلاب اسلامی، پادشاهان و درباریان فاسد تاریخ سیاه کشورمان و خصوصا رژیم فاسد و منحوس پهلوی را روسفید کرده باشد!
این یادداشت نه درصدد تبرئه دولت قبل از اتهاماتی است که متوجه اوست و نه صلاحیت چنین کاری را دارد فقط می خواهد بگوید مردم مشابه این رفتار ناپسند یعنی زیر سؤال بردن غیرمنصفانه و تقریبا نفی کامل عملکرد دولت های قبل را اتفاقا از رئیس دولت قبل در ذهن دارند که از اشکالات عمده احمدی نژاد هم محسوب می شد لذا دولتمردان یازدهم که بنایشان نفی کامل هر آن چیزی است که احمدی نژاد انجام می داده است سعی کنند اولا پا جای پای او نگذارند و تجربه تلخ برخی رفتارهای او را تکرار نکنند.
ثانیا مبارزه با فساد که یکی از ارزشمندترین و مهم ترین تکالیف آنهاست را در عمل نشان دهند و با اهداف تبلیغاتی و انتخاباتی مخلوط نکنند و با نیت خالص پا به میدان این مبارزه مقدس بگذارند. و ثالثا مستندسخن گفتن را پیشه خود قرار دهند و تا جرمی آن هم در چنین سطوحی ثابت نشده، ذهن مردم را مشوش نکنند و بهانه دست بیگانگان و دشمنان نظام ندهند.
از قوه قضاییه نیز انتظار می رود همانگونه که با رسانه ها به جرم تشویش اذهان عمومی در مواردی به مراتب کوچکتر از این برخورد می کند، جلوی تشویش کلان اذهان عمومی از سوی مسئولان را بگیرد.
و سخن پایانی یاد آوری ششمین توصیه رهبر فرزانه انقلاب به دولتمردان دولت یازدهم است. ایشان در دیدار مورخ پنجم شهریورماه 1393 که به مناسبت هفته دولت انجام شد، چنین فرمودند: همواره دولت ها نسبت به دوره های گذشته خود منتقد بوده اند که ایرادی هم ندارد، اما این انتقاد نباید حالت اغراق آمیز و تخریب پیدا کند، زیرا در روحیه مردم تأثیر بد می گذارد و آنان را نسبت به آینده نیز نامطمئن می کند.
ایشان با اشاره به برخی اظهارنظرهای مبالغه آمیز و غیر منصفانه در خصوص دولت های گذشته، افزودند: اگر در این اظهار نظرها بی انصافی شود، قطعاً در آینده نیز نسبت به عملکرد ما هم بی انصافی خواهد شد. اگر برخی سیاست ها یا عملکردهای دوره گذشته را قبول نداریم، بهترین شیوه اصلاح آن در عمل است و این روش بهتر از اظهار نظر است.»
