به گزارش شهدای ایران این دیدار در مورخ ۱۷/۱۰/۹۰ در سالن کنفرانس کمیسیون حقوق بشر اسلامی صورت گرفت که ابتدائاً آقای رحیم کریمی واحد نایب رئیس انجمن به بیان آماری در مورد قربانیان شیمیایی سردشت و نوع سلاح به کار رفته در فاجعه هفتم تیر ومیزان تأثیراتی که در سلامت انسانها و محیط پیرامون آنان داشته و اینکه تاکنون صرفاً ۲۰ درصد قربانیان مورد شناسایی قرار گرفته پرداخت در ادامه فعالیت های انجمن را در دو بعد داخلی و بین المللی مورد تشریح قرار داده اند آقای کریمی واحد عضویت در سازمان opcw را مهمترین فعالیت بین المللی و نامگذاری روز هشتم تیر که یک روز بعد از این فاجعه است بعنوان روز ملی مبارزه با سلاح شیمیایی را موجب حفظ یاد و خاطره مردم فاجعه دیده این شهر در سراسر کشور اعلام داشت.

 عثمان مزین دبیر کمیته حقوقی انجمن دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی سردشت با بیان تاریخچه تشکیل این انجمن که اولین سازمان مردم نهاد در ارتباط با حقوق قربانیان شیمیایی در ایران  است ، هسته اصلی تشکیل دهنده آن را مجروحین شیمیایی و بازمانده گان کشته شده ها توسط قربانیان واقعی جنگ است که مهمترین و اولین هدف مندرج در اساسنامه آن، “ساختن جهانی عاری از سلاحهای شیمیایی ” تعریف شده و اکنون بصورت پل ارتباطی بین مردم سردشت با نهادها و مجامع داخلی وخارجی اقدام می کند و دغدغه اصلی آن رسیدگی به وضعیت قربانیان غیر نظامی جنگ و شناسایی تمامی قربانیان  است همچنین در اثر پیگیری های انجمن در پارلمان، تاکنون ۲ قانون تحت عناوین الزام دولت به طرح شکایت قربانیان شیمیایی در مراجع قضایی و الزام دولت به شناسایی مجروحین شیمیایی و حمایت از آنان به تصویب رسیده و در حال اجرا هستند.

 آقای مزین با توجه به تخصص دکتر مارکو ساسولی در زمینه‌ مین‌های ضد نفر و عضویت در سازمان jenewa cell  به معضل وجود مین های ضد نفر در مناطق مرزی و کردنشین اشاره کرد که وجود این سلاحها پس از کذشت ۲۵ سال از خاتمه جنگ همواره موجب نقض عضو و کشته شدن مکرر ساکنین و رهگذران و اهالی میشود و این معضل توجه سریع و جدی مجامع ذیصلاح  را می طلبد .

 دکتر ساسولی مدیر دپارتمان حقوق بین الملل دانشگاه ژنو در سوئیس و عضو هیأت امنای صلیب سرخ جهانی، ضمن بر شمردن اهداف سازمان مبارزه با مین های ضد نفر (jenewa cell )، عدم پایبندی نیروهای مسلح غیر دولتی به موازین حقوق بشری را مهمترین مانع بر سر امحاء کامل مین های ضد نفر دانسته که آن هم به دلیل نبود مکانیسم اجرایی در این خصوص است و سازمان تمایل مستقیم با بیشتر گروههای مسلح نظامی برقرار کرده و خدمات فراوانی را به گروههای دولتی جهت خنثی کردن مین های ضد نفر ارائه می دهد و تاکنون ۴۱ گروه مسلح غیر دولتی متعهد به عدم استفاده از مین شده اند استاد دانشگاه کشور سوئیس تمامی هدف و تلاش سازمانهای مرتبط با حقوق جنگ و ضد خشونت را فرهنگ سازی در مورد عدم امکان استفاده از هر سلاحی برای نیل به اهداف نظامی دانسته اند.