امروز شیعیان و غیر شیعیان در جهان اسلام به برائت نیازی ندارند، بلکه محتاج وحدت و هدایت هستند و بیش از هر زمان دیگر آمادگی آشنایی عمیق و واقعی با مکتب اهل بیت علیهم‌السلام را دارند. در این شرایط هیچ چیز به اندازهی تکفیر و افراطیگریِ متشیّعین مانع از ترویج و تعمیق مکتب تشیع نیست.
به گزارش شهدای ایران، یکی از طلاب و محققان حوزه علمیه قم در نامه ای سرگشاده خطاب به سید صادق شیرازی تاکید کرد: استاد محترم! امروز شیعیان و غیر شیعیان در جهان اسلام به برائت نیازی ندارند، بلکه محتاج وحدت و هدایت هستند و بیش از هر زمان دیگر آمادگی آشنایی عمیق و واقعی با مکتب اهل بیت را دارند؛ در این شرایط هیچ چیز به اندازهی تکفیر و افراطیگریِ متشیّعین مانع از ترویج و تعمیق مکتب تشیع نیست؛ امروز بیش از هر زمان دیگری باید چهرهی جذاب، منطقی، مهربان و با اخلاق شیعه به مسلمانان سایر مذاهب اسلامی معرفی شود؛ چند نفر از فقها و محدثین از متقدمین و متأخرین قمه میزدند؟/ امروزه با انعکاس رسانهای قمه‌زنی و ادبار قلوب از دیدن آن صحنهها، دیگر نمیتوان این رفتار را تعظیم شعائر حسینی دانست، زیرا براستی چهرهی نامناسبی از شیعه و کربلا به نمایش میگذارد.
متن کامل نامه حمیدرضا مظاهری سیف به این شرح است:
بسمه تعالی
جناب آیت‌الله سید صادق شیرازی وفقه الله تعالی
با سلام و احترام
مدت‌هاست برخی افراد که خود را به شما منسوب می‌دانند، با افراطیگری و ارائهی چهرهای مخدوش از تشیّع و به خصوص حضرت اباعبدالله الحسین روحی لثاره الفداء بهانه به دست جریانهای تکفیری وابسته به وهابیت داده و جان شیعیان و بسیاری از پیروان سایر مذاهب اسلامی را به خطر انداختهاند. و نیز موجب تنفر و روگردانی پیروان مذاهب دیگر از مکتب اهل بیت شدهاند.
به موجب آیه شریفه «وَ لْتَکنْ مِنْکمْ أُمَّةٌ یدْعُونَ إِلَی الْخَیرِ وَ یأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ ینْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکرِ وَ أُولئِک هُمُ الْمُفْلِحُون» (آل عمران 104) وظیفه شرعی خود میدانم که نکاتی را به محضر عالی عرض کنم:
نخست آن‌که، عدم طرد متشیّعین افراطی و تکفیری که به مقدسات برخی از مذاهب اسلامی اهانت می‌کنند و آتش کینهورزی را در بین وهابیون و هم‌پیمانان آن‌ها شعلهور میسازند؛ منکر بزرگی است و ساکتان را در گناه ریخته شدن خون شیعیان مظلوم و سایر مسلمانان در کشورهای مختلف شریک میسازد.
متشیعیّن تکفیری با استفاده از سرمایهها و فرصتهای رسانهای و پشتیبانی آمریکا و انگلیس در دهها شبکهی ماهوارهای، مقدسات گروهی از مسلمانان را به باد تهمت و اهانت میگیرند و از سوی دیگر مدعی هستند، که کسی غیر از شما را قبول ندارند و میکوشند با سوءاستفاده از این انتساب، برای خود پشتوانهی حوزوی بسازند و این همه متأسفانه با سکوت شما تأیید میشود.
حضرت آیت‌الله! شیعه رازهایی دارد و دردهایی که با تمسک به سنت خدا و اهل بیت پیامبر اکرمصلی‌الله علیه و آله و سلم آن‌ها را فاش نساخته است و تا ظهور حضرت حجت عج فاش نخواهد ساخت. خلفا در کدام یک از گفتار اهل بیت علیهم‌السلام به صراحت و به عنوان اولی لعن شدهاند؟ اگر اوصاف و عناوین ثانویِ موضوعی بیان شده، بهتر است که ما هم تابع و مطیع باشیم و پیش و پس نیفتیم.
تردیدی نیست که حق اهل بیت علیهم‌السلام در اعمال ولایت و نیز حق جامعه اسلامی در برخورداری از هدایت آنان تباه شد، ولی مسأله این است، که سفارش پیامبرصلی‌الله علیه و آله و سلم و سنت ائمهی معصومین علیهم‌السلام در برابر این رویداد چه بوده است؟ بیان حق و دفاع معقول و منطقی از آن و یا تهمت و اهانت به برادران مسلمان و توهین به همسر پیامبر؟
برائت و بیزاری از دشمنان اهل بیت علیهم السلام موضوعی است که امام علی علیه‌السلام به سفارش پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم آن را در دل نگه داشتند و در ظاهر هیچ عداوتی را آشکار نکردند. با وجود این سنت حسنه و سیرهی روشن، چگونه است که برائت را به نمادی برای شیعه تبدیل میکنیم و ایام ولادت پیامبر صلح و صبر را با رنگ بیزاری و دشمنی آن هم با برادران دینی خود میآلاییم؟
استاد محترم! امروز شیعیان و غیر شیعیان در جهان اسلام به برائت نیازی ندارند، بلکه محتاج وحدت و هدایت هستند و بیش از هر زمان دیگر آمادگی آشنایی عمیق و واقعی با مکتب اهل بیت علیهم‌السلام را دارند. در این شرایط هیچ چیز به اندازهی تکفیر و افراطیگریِ متشیّعین مانع از ترویج و تعمیق مکتب تشیع نیست. امروز بیش از هر زمان دیگری باید چهرهی جذاب، منطقی، مهربان و با اخلاق شیعه به مسلمانان سایر مذاهب اسلامی معرفی شود و نهی از منکر متشیّعین هتاک بر همهی ما واجب است.
دوم، نمایش جهانی چهرهای زننده از عاشورا و اباعبدالله الحسین علیه‌السلام خیانتی بزرگ و گناهی نابخشودنی است. هر کس در دنیای امروز نام عاشورا و کربلا را میشنود، در اولین انتخاب به شبکههای مجازی مراجعه میکند، تا با این مکتب آشنا شود، اما آنچه میبیند، صحنههای وحشتناک و نفرت‌انگیزی است، که هر کسی را روگردان و گریزان میسازد.
چند نفر از فقها و محدثین از متقدمین و متأخرین قمه میزدند؟ چرا یک رفتار عوامانه که از سوی برخی فقهای گذشته تلقی به قبول شده است، باید به نماد مکتب عاشورا تبدیل شود و شکوه و جاذبه و سازندگی مکتب حسینی را پنهان سازد؟ چرا با وجود این همه فتوا در باب حرمت قمه‌زنی، رشتهی احتیاط را در برابر این عملِ نهایتاً مستحب گسستهایم و بیپروا بر انجام آن اصرار ورزیم؟
امروزه با انعکاس رسانهای قمه‌زنی و ادبار قلوب از دیدن آن صحنهها، دیگر نمیتوان این رفتار را تعظیم شعائر حسینی دانست، زیرا براستی چهرهی نامناسبی از شیعه و کربلا به نمایش میگذارد. اگر روزی بنیامیه با شمشیرهای برکشیده دست مردم را از دامن حسین بن علی علیه‌السلام کوتاه کردند، امروز قمههای برکشیده و صحنههای مشمئزکنندهای که در رسانههای مجازی و ماهوارهای پر شده است، تازه‌آشنایانِ با مکتب عاشورا را چنان میراند، که بنیامیه نتوانستند چنان کنند. امیدوارم که این مختصر منشأ اثر شود.
حمیدرضا مظاهری سیف
ربیع الاول 1436- دی ماه 1393
*رسا
متن کامل نامه حمیدرضا مظاهری سیف به این شرح است:
بسمه تعالی
جناب آیت‌الله سید صادق شیرازی وفقه الله تعالی
با سلام و احترام
مدت‌هاست برخی افراد که خود را به شما منسوب می‌دانند، با افراطیگری و ارائهی چهرهای مخدوش از تشیّع و به خصوص حضرت اباعبدالله الحسین روحی لثاره الفداء بهانه به دست جریانهای تکفیری وابسته به وهابیت داده و جان شیعیان و بسیاری از پیروان سایر مذاهب اسلامی را به خطر انداختهاند. و نیز موجب تنفر و روگردانی پیروان مذاهب دیگر از مکتب اهل بیت شدهاند.
به موجب آیه شریفه «وَ لْتَکنْ مِنْکمْ أُمَّةٌ یدْعُونَ إِلَی الْخَیرِ وَ یأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ ینْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکرِ وَ أُولئِک هُمُ الْمُفْلِحُون» (آل عمران 104) وظیفه شرعی خود میدانم که نکاتی را به محضر عالی عرض کنم:
نخست آن‌که، عدم طرد متشیّعین افراطی و تکفیری که به مقدسات برخی از مذاهب اسلامی اهانت می‌کنند و آتش کینهورزی را در بین وهابیون و هم‌پیمانان آن‌ها شعلهور میسازند؛ منکر بزرگی است و ساکتان را در گناه ریخته شدن خون شیعیان مظلوم و سایر مسلمانان در کشورهای مختلف شریک میسازد.
متشیعیّن تکفیری با استفاده از سرمایهها و فرصتهای رسانهای و پشتیبانی آمریکا و انگلیس در دهها شبکهی ماهوارهای، مقدسات گروهی از مسلمانان را به باد تهمت و اهانت میگیرند و از سوی دیگر مدعی هستند، که کسی غیر از شما را قبول ندارند و میکوشند با سوءاستفاده از این انتساب، برای خود پشتوانهی حوزوی بسازند و این همه متأسفانه با سکوت شما تأیید میشود.
حضرت آیت‌الله! شیعه رازهایی دارد و دردهایی که با تمسک به سنت خدا و اهل بیت پیامبر اکرمصلی‌الله علیه و آله و سلم آن‌ها را فاش نساخته است و تا ظهور حضرت حجت عج فاش نخواهد ساخت. خلفا در کدام یک از گفتار اهل بیت علیهم‌السلام به صراحت و به عنوان اولی لعن شدهاند؟ اگر اوصاف و عناوین ثانویِ موضوعی بیان شده، بهتر است که ما هم تابع و مطیع باشیم و پیش و پس نیفتیم.
تردیدی نیست که حق اهل بیت علیهم‌السلام در اعمال ولایت و نیز حق جامعه اسلامی در برخورداری از هدایت آنان تباه شد، ولی مسأله این است، که سفارش پیامبرصلی‌الله علیه و آله و سلم و سنت ائمهی معصومین علیهم‌السلام در برابر این رویداد چه بوده است؟ بیان حق و دفاع معقول و منطقی از آن و یا تهمت و اهانت به برادران مسلمان و توهین به همسر پیامبر؟
برائت و بیزاری از دشمنان اهل بیت علیهم السلام موضوعی است که امام علی علیه‌السلام به سفارش پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم آن را در دل نگه داشتند و در ظاهر هیچ عداوتی را آشکار نکردند. با وجود این سنت حسنه و سیرهی روشن، چگونه است که برائت را به نمادی برای شیعه تبدیل میکنیم و ایام ولادت پیامبر صلح و صبر را با رنگ بیزاری و دشمنی آن هم با برادران دینی خود میآلاییم؟
استاد محترم! امروز شیعیان و غیر شیعیان در جهان اسلام به برائت نیازی ندارند، بلکه محتاج وحدت و هدایت هستند و بیش از هر زمان دیگر آمادگی آشنایی عمیق و واقعی با مکتب اهل بیت علیهم‌السلام را دارند. در این شرایط هیچ چیز به اندازهی تکفیر و افراطیگریِ متشیّعین مانع از ترویج و تعمیق مکتب تشیع نیست. امروز بیش از هر زمان دیگری باید چهرهی جذاب، منطقی، مهربان و با اخلاق شیعه به مسلمانان سایر مذاهب اسلامی معرفی شود و نهی از منکر متشیّعین هتاک بر همهی ما واجب است.
دوم، نمایش جهانی چهرهای زننده از عاشورا و اباعبدالله الحسین علیه‌السلام خیانتی بزرگ و گناهی نابخشودنی است. هر کس در دنیای امروز نام عاشورا و کربلا را میشنود، در اولین انتخاب به شبکههای مجازی مراجعه میکند، تا با این مکتب آشنا شود، اما آنچه میبیند، صحنههای وحشتناک و نفرت‌انگیزی است، که هر کسی را روگردان و گریزان میسازد.
چند نفر از فقها و محدثین از متقدمین و متأخرین قمه میزدند؟ چرا یک رفتار عوامانه که از سوی برخی فقهای گذشته تلقی به قبول شده است، باید به نماد مکتب عاشورا تبدیل شود و شکوه و جاذبه و سازندگی مکتب حسینی را پنهان سازد؟ چرا با وجود این همه فتوا در باب حرمت قمه‌زنی، رشتهی احتیاط را در برابر این عملِ نهایتاً مستحب گسستهایم و بیپروا بر انجام آن اصرار ورزیم؟
امروزه با انعکاس رسانهای قمه‌زنی و ادبار قلوب از دیدن آن صحنهها، دیگر نمیتوان این رفتار را تعظیم شعائر حسینی دانست، زیرا براستی چهرهی نامناسبی از شیعه و کربلا به نمایش میگذارد. اگر روزی بنیامیه با شمشیرهای برکشیده دست مردم را از دامن حسین بن علی علیه‌السلام کوتاه کردند، امروز قمههای برکشیده و صحنههای مشمئزکنندهای که در رسانههای مجازی و ماهوارهای پر شده است، تازه‌آشنایانِ با مکتب عاشورا را چنان میراند، که بنیامیه نتوانستند چنان کنند. امیدوارم که این مختصر منشأ اثر شود.
حمیدرضا مظاهری سیف
ربیع الاول 1436- دی ماه 1393
*رسا
