تاز مانی که این نوع نگاه عوض نشود تا زمانی که تروریستهایی مثل نتانیاهو و مریم قجر به خود اجازه میدهند که تروریسم را محکوم کنند در حالی که خود بانی آن هستند، دولتها و ملتهای کشورهای غربی باید در انتظار حملات دیگری باشند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از وب سایت "رجویسم" متعلق به اعضای جدا شده از گروهک تروریستی منافقین، از چهارشنبه هفته گذشته که حملات تروریستی در فرانسه شروع و در پی آن متاسفانه دهها نفر در پاریس کشته و زخمی شدند، همه کشورها و سازمانها این اقدامات ترویستی را محکوم کردند. همه جهان یک صدا ترور و تروریسم را محکوم کرد؛ حتی کار به جایی رسید که رژیم صهیونیستی و گروهک تروریستی منافقین که پدرخوانده تروریسم در منطقه هستند نیز این جنایت ها را محکوم کردند. مریم قجر از کشتار بیگناهان اظهار تاسف کرد و نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی نیز با محکوم کردن حوادث تروریستی فرانسه گفت جهان باید در مقابل تروریسم متحد شود!!!
جمهوری اسلامی ایران نیز حوادث تروریستی فرانسه را محکوم کرد. اما به راستی چه فرقی بین محکوم کردن ما و محکوم کردن آمریکا، انگلیس ، عربستان، رژیم صهیونیستی و گروهک تروریستی منافقین است؟
جمهوری اسلامی ایران بزرگترین قربانی تروریسم است و در طول ۳۶ سال گذشته هزاران نفر از شهروندانش را از زن و مرد و پیر و جوان در حملات ترویستی توسط گروهکهای تروریستی کومله ،پژاک، جندالشیطان، جیش العدل و در راس همه آنها منافقین از دست داده است. همه این گروههای تروریستی تحت حمایت مستقیم آمریکا، اروپا و رژیم صهیونیستی قرار داشتند و صد البته هنوز هم دارند.
ایران همواره خواهان مبارزه حقیقی و غیر سیاسی و بر اساس معیارهای حقوقی و انسانی با تروریسم و تروریست ها بوده است. ایران هیچ گاه از طالبان، القاعده، منافقین، رژیم صهیونیستی و…حمایت نکرده و در صف اول مبارزه با تروریسم بوده است و تاوان آن را نیز پرداخت نموده است؛ لذا وقتی جمهوری اسلامی ایران حوادث تروریستی فرانسه را محکوم می کند به لحاظ ماهوی فرقی اساسی با ادعاهای خنده دار امثال اوباما، کامرون، نتانیاهو و مریم قجر دارد.
به جرات می توان گفت که کشتار روزهای اخیر در پاریس محصول این دو نگاه متفاوت به مقوله تروریسم است دیدگاهی که معتقد است همه تروریستها باید به یک چشم نگاه شوند و با تروریسم در یک جبهه واحد از اروپا تا آمریکا از فلسطین تا لبنان از سوریه تا عراق و..مبارزه کرد. اما دیدگاهی نیز هست که معتقد به تقسیم بندی بین تروریست هاست. در این تفکر و نگاه از برخی حمایت و برخی محکوم میشود! خود گروههای تروریستی را ایجاد، آموزش، مسلح و به خاورمیانه می فرستد و آنها را بر علیه برخی کشورها از قبیل ایران، سوریه ، عراق و لبنان به کار میگیرد اما زمانی که همین تروریستها بر میگردند و اسلحه خود را بر علیه پدرخوانده های خود نشانه می گیرند، بلافاصله تبدیل به تروریستهای بد می شوند که جهان باید علیه آنها بسیج شود.
تاز مانی که این نوع نگاه عوض نشود تا زمانی که تروریستهایی مثل نتانیاهو و مریم قجر به خود اجازه میدهند که تروریسم را محکوم کنند در حالی که خود بانی آن هستند، دولتها و ملتهای کشورهای غربی باید در انتظار حملات دیگری باشند. دیروز فرانسه، شاید فردا اتریش، انگلیس ، آلبانی، آلمان و…