حسین علم الهدی می‏گفت: هویزه در دل دشمن است و ما از اینجا می‏توانیم به عراق ضربه بزنیم. شخصاً با بنی ‏صدر هم صحبت کرده بود. وقتی که دید راه به جایی نمی‏برد، نامه‏ ای به آیت‏ الله خامنه ‏ای نوشت و گفت که تعداد اسلحه ‏های ما از تعداد نیروها هم کمتر است، ولی می‏مانیم! بیست تا سی نفر از جوانان با دست خالی، اما با دل استوار از ایمان و توکل، مقابل دشمن تا دندان مسلح ایستادگی کردند. هیچ کس زنده نماند! عراقی‏ ها با تانک از روی اجساد مطهر شهدای هویزه گذشتند، طوری که هیچ اثری از شهدا نماند. بعدها جنازه ‏ها به سختی شناسایی شدند. حسین را از قرآنی که در کنارش بود شناختند. قرآنی با امضای امام خمینی(ره) و آیت‏ الله خامنه‏ ای. 16 دی ماه ، سالروز عروج عارفانه شهدای هویزه ، شهید، سیدحسین علم الهدى ویارانش گرامی باد . شادی ارواح طیبه شهدا و امام شهدا ، علی الخصوص شهدای هویزه صلوات