ناوشکن بومی جماران به سیستم منحرف‌کننده موشک مجهز شده است.
به گزارش شهدای ایران؛ ناوشکن بومی جماران که به همراه ناو لجستیک رزمی بوشهر در قالب ناوگروه سی و دوم نداجا در آبهای آزاد و خلیج عدن به سر می‌برد، طی روزهای گذشته به منظور شرکت در رژه پایانی رزمایش ارتش، به آبهای سرزمینی بازگشت و پس از انجام رژه، این ناوگروه مجددا به ادامه ماموریت خود در آبهای آزاد پرداخت.
آنچه در این حضور چند ساعته به چشم آمد، 2 تغییر مهم در سامانه‌های دفاعی و راداری این ناوشکن بومی بود.
اولین تغییر -که البته خبر آن قبلا نیز منتشر شده است- تجهیز جماران به رادار آرایه فازی «عصر» بود (جزئیات بیشتر) اما تغییر دوم را باید نصب «سامانه منحرف کننده موشک» یا همان سامانه «چَف» دانست که این سامانه در قسمت جلویی ناوشکن جماران و پشت توپ 76 میلی متر فجر 27 نصب شده است.
چَف و فِلِیر ساز و کارهای دفاعی در برابر موشک های متخاصم است و در واقع فلیرها، گلوله هایی آتشینی هستند که از سامانه چَف پرتاب می شوند تا سیستم های هدف گیری حساس به حرارت را گمراه کنند و با تجهیز جماران به این سامانه، یک لایه دفاعی جدید برای مقابله با سامانه های تهاجمی دشمن، روی اولین ناوشکن تماما ایرانی ایجاد شده است.
در برخی از انواع چَف ها، فلیرهای پرتاب شونده، گلوله های منیزیومی هستند که پس از اشتعال برای مدت کوتاهی (کمتر از ١٠ ثانیه) با دمای ١٠٠٠ درجه سانتی گراد سوخته و در نتیجه موجب انحراف موشک های متخاصم حرارتی و برخی مدل های اپتیکی می شود.
هرچند هنوز به طور مشخص نمی توان گفت این سامانه چَف به چه روشی عمل می‌کند اما نصب آن بر روی ناوشکن جماران همانند بسیاری از شناورهای مدرن موجود در ارتش های جهان، یک دستاورد مطلوب است که از آن می توان بر روی شناورهای دیگر از جمله ناوشکن‌های جدید دماوند و سهند و یا ناوهای موشک‌انداز دیگر نیز استفاده کرد.
آنچه در این حضور چند ساعته به چشم آمد، 2 تغییر مهم در سامانه‌های دفاعی و راداری این ناوشکن بومی بود.
اولین تغییر -که البته خبر آن قبلا نیز منتشر شده است- تجهیز جماران به رادار آرایه فازی «عصر» بود (جزئیات بیشتر) اما تغییر دوم را باید نصب «سامانه منحرف کننده موشک» یا همان سامانه «چَف» دانست که این سامانه در قسمت جلویی ناوشکن جماران و پشت توپ 76 میلی متر فجر 27 نصب شده است.
چَف و فِلِیر ساز و کارهای دفاعی در برابر موشک های متخاصم است و در واقع فلیرها، گلوله هایی آتشینی هستند که از سامانه چَف پرتاب می شوند تا سیستم های هدف گیری حساس به حرارت را گمراه کنند و با تجهیز جماران به این سامانه، یک لایه دفاعی جدید برای مقابله با سامانه های تهاجمی دشمن، روی اولین ناوشکن تماما ایرانی ایجاد شده است.
در برخی از انواع چَف ها، فلیرهای پرتاب شونده، گلوله های منیزیومی هستند که پس از اشتعال برای مدت کوتاهی (کمتر از ١٠ ثانیه) با دمای ١٠٠٠ درجه سانتی گراد سوخته و در نتیجه موجب انحراف موشک های متخاصم حرارتی و برخی مدل های اپتیکی می شود.
هرچند هنوز به طور مشخص نمی توان گفت این سامانه چَف به چه روشی عمل می‌کند اما نصب آن بر روی ناوشکن جماران همانند بسیاری از شناورهای مدرن موجود در ارتش های جهان، یک دستاورد مطلوب است که از آن می توان بر روی شناورهای دیگر از جمله ناوشکن‌های جدید دماوند و سهند و یا ناوهای موشک‌انداز دیگر نیز استفاده کرد.
