روز گذشته رخ داد:
روز گذشته اورژانس بیمارستان تجریش پس از مراجعه یک جانباز 70 درصد با توهین به وی و عدم انجام هر گونه رسیدگی به جانباز، با وی درگیر شده و سرانجام با وساطت مردم؛ جانباز به بیمارستان دیگری منتقل شد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران؛ روز گذشته اورژانس بیمارستان تجریش پس از مراجعه یک جانباز 70 درصد با توهین به وی و عدم انجام هر گونه رسیدگی به جانباز، با وی درگیر شده و سرانجام با وساطت مردم؛ جانباز به بیمارستان دیگری منتقل شد.
بنا بر این گزارش؛ جانباز «حمید رضا حق شناس» که جانباز 70 درصد شیمایی و اعصاب و روان است، گفت: روز گذشته جهت هماهنگی برنامه های سفر به ایتالیا و پیگیری وضعیت درمانی خودم به سفارت این کشور مراجعه کردم و متأسفانه در همان جا مجدداً با مشکل تنفسی مواجه و با همکاری پلیس سفارت به بیمارستان شهدای تجریش منتقل شدم.
جانباز حق شناس ادامه داد: در حالی که من به شدت سیاه و کبود شده و اصلا توانایی هیچ کاری را نداشتم و سعی می کردم خودم را با کپسول اکسیژن همراهم نجات دهم، هر چقدر به پرستاران اورژانس التماس کردم سراغم نیامده و هیچ رسیدگی ای نکردند و بعد از 45 دقیقه انتظار و در حالی که امید دیگری نداشتم، یک پرستار بعد از التماس های مکرر من یک اکسیژن به من وصل کرد و رفت و نیروی خدماتی به دنبال او با من دست به یقه شد که چرا روی تخت دراز کشیدی ؟! سریعا تخت را تخلیه کنید که بیمار از آن استفاده کند!
وی گفت: بعد از برخورد این پرسنل اورژانس معترض شدم که من هم بیمارم و جانباز 70 درصد هستم اما پرسنل بیمارستان با دست به یقه شدن با من که با اکسیژن نفس می کشیدم گفت: "جانباز کیلیویی چند؟!" و من را مجبور به ترک تخت کرد.
جانباز حق شناس گفت: درگیری این پرسنل بیمارستان با من ساعتی ادامه داشت و با وساطت نیروی انتظامی من را به حال خودم رها کردند.
این جانباز 70 درصد پس از ساعتی ماندن در بیمارستان و عدم توجه هیچ کدام از پرسنل با همراهی مردم به یک بیمارستان دیگر منتقل شد.
جانباز حق شناس در خصوص موضوع روز گذشته در بیمارستان شهدای تجریش اظهار داشت، ما جانبازان تمام هستی خود را در راه دین و خدمت به وطن گذاشته ایم و حالا انتظار نداریم کسی به این راحتی در این کشور بگوید: جانباز کیلیویی چند؟!
حق شناس از نیروی انتظامی و بنیاد شهید درخواست کرد تا نسبت به موضوعات این چنینی و توهین هایی که به جانبازان صورت می پذیرد برخورد جدی داشته باشند.
بنا بر این گزارش؛ جانباز «حمید رضا حق شناس» که جانباز 70 درصد شیمایی و اعصاب و روان است، گفت: روز گذشته جهت هماهنگی برنامه های سفر به ایتالیا و پیگیری وضعیت درمانی خودم به سفارت این کشور مراجعه کردم و متأسفانه در همان جا مجدداً با مشکل تنفسی مواجه و با همکاری پلیس سفارت به بیمارستان شهدای تجریش منتقل شدم.
جانباز حق شناس ادامه داد: در حالی که من به شدت سیاه و کبود شده و اصلا توانایی هیچ کاری را نداشتم و سعی می کردم خودم را با کپسول اکسیژن همراهم نجات دهم، هر چقدر به پرستاران اورژانس التماس کردم سراغم نیامده و هیچ رسیدگی ای نکردند و بعد از 45 دقیقه انتظار و در حالی که امید دیگری نداشتم، یک پرستار بعد از التماس های مکرر من یک اکسیژن به من وصل کرد و رفت و نیروی خدماتی به دنبال او با من دست به یقه شد که چرا روی تخت دراز کشیدی ؟! سریعا تخت را تخلیه کنید که بیمار از آن استفاده کند!
وی گفت: بعد از برخورد این پرسنل اورژانس معترض شدم که من هم بیمارم و جانباز 70 درصد هستم اما پرسنل بیمارستان با دست به یقه شدن با من که با اکسیژن نفس می کشیدم گفت: "جانباز کیلیویی چند؟!" و من را مجبور به ترک تخت کرد.
جانباز حق شناس گفت: درگیری این پرسنل بیمارستان با من ساعتی ادامه داشت و با وساطت نیروی انتظامی من را به حال خودم رها کردند.
این جانباز 70 درصد پس از ساعتی ماندن در بیمارستان و عدم توجه هیچ کدام از پرسنل با همراهی مردم به یک بیمارستان دیگر منتقل شد.
جانباز حق شناس در خصوص موضوع روز گذشته در بیمارستان شهدای تجریش اظهار داشت، ما جانبازان تمام هستی خود را در راه دین و خدمت به وطن گذاشته ایم و حالا انتظار نداریم کسی به این راحتی در این کشور بگوید: جانباز کیلیویی چند؟!
حق شناس از نیروی انتظامی و بنیاد شهید درخواست کرد تا نسبت به موضوعات این چنینی و توهین هایی که به جانبازان صورت می پذیرد برخورد جدی داشته باشند.
یکی از آزادگان جانباز این شهر به نام سید اسماعیل رهنما سال 87 وضعیت جسمی و روحی اش شدیدا" به هم ریخته بود یکسالی میشد که در بستر بیماری افتاده بود هیچ مسئولی حالی از ایشان نپرسید یک روز حال روحی ایشان به هم ریخت پلیس110 شهریار ایشان را دستگیر کرد و به زندان کرج بردند همسرش هر چه فریاد زد که ایشان جانباز است حالش دست خودش نیست کسی اهمیت نداد هرروز به زندان کرج می رفت التماس میکرد که ایشان تازه سکته کرده مریضه باید دارو مصرف کند داروهایش را بهش نمی دادند بعد از2 هفته در زندان جان داد. و در 10تیر 87 بر روی دستان مردم شهریار با شکوه دیدنی به عنوان شهید تشیع شدمسئولین شهریار همگی در صف اول تشیع جلوی دوربینها از هم پیشی میگرفتند تا یک هفته به خانوادهاش احترام گذاشته میشد بعد از یک هفته دوباره به فراموشی سپرده شد. خانواده اش هرچه تلاش کرد که شهادتش را تایید کنند نشد که نشد ایشان سرهنگ سپاه بود وعنوان متوفا گرفت.