شانزدهم دى ماه، سالروز شکل گیرى حماسه خونین هویزه به دست دانشجویان پیرو خط امام و به فرماندهى دانشجوى شهید، سیدحسین علم الهدى است. این دانشجویان رزمنده در سال ۱۳۵۹، عملیاتى را در هویزه و سوسنگرد آغاز کردند و پیروزى به دست آوردند.
شهدای ایران: شانزدهم دى ماه، سالروز شکل گیرى حماسه خونین هویزه به دست دانشجویان پیرو خط امام و به فرماندهى دانشجوى شهید، سیدحسین علم الهدى است. این دانشجویان رزمنده در سال 1359، عملیاتى را در هویزه و سوسنگرد آغاز کردند و پیروزى هاى مهمى به دست آوردند. نیروهاى اسلام در حالى که تجهیزات نظامى در اختیار نداشتند، تا آخرین قطره خون به دفاع از سرزمین ایران اسلامى پرداختند، مظلومانه به شهادت رسیدند و حماسه هویزه را آفریدند. به پاس تجلیل از رشادت هاى دانشجویان مسلمان پیرو خط امام، به ویژه شهید علم الهدى، شانزدهم دى، روز «شهداى دانشجو» نام گرفت.
وارثان عشق و شور حسینى
حدیث دانشجویان شهید، حکایت عاشقانى است که نداى تاریخى «هَل مِن ناصِر یَنْصُرُنى و هل من مُعینٍ یُعِینُنى» آموزگار مکتب جهاد و شهادت را لبیک گفتند و جام هستى را به تیرگى شرک، تباهى کفر و سیاهى ستم نیالودند. ما امروز وارثان دانشجویان شهیدى هستیم که در باتلاق هاى شلمچه، قله هاى کردستان، جزایر مجنون، دشت فکه و میعادگاه هویزه و طلاییه، چون شمع، سوختند تا اندیشه ناب انقلاب اسلامى استمرار یابد و سنگرهاى کلیدى جهان را فتح کند.
دانشجویان دیروز، دانشجویان امروز
جنبش اصیل دانشجویى در زمان دفاع مقدس یا حتى پیش از آن، در دورانى که سراسر ایران اسلامى زیر یوغ استثمار بود، پا گرفت. این جنبش در زمان جنگ، با پیروى از دانشجویانى چون علم الهدى یا استادان بزرگى چون چمران، نقش بزرگى در دفاع از این آب و خاک برعهده گرفت. آن ها دانشجویانى بودند که به اصلاح وضعیت عمومى جامعه ایمان داشتند و جان خود را بر سر آرمان هاى خود گذاشتند. اگر حسین علم الهدى و یارانش، جان خود را براى دفاع از میهن و اسلام فدا کردند، امروز جنبش اصیل دانشجویى مى تواند با تکیه بر دانش، مهارت و ایثار خود، در عرصه هاى سازندگیِ صنعتی، فرهنگی و علمی، دوباره گام های عاشقانه بزرگ تری بردارد.
شهید در اندیشه شیعى
در اندیشه شیعى، بزرگ ترین پیروزى، والاترین مقام، بالاترین امتیاز، نیکوترین نیکى و گرانمایه ترین درجه، رسیدن به فیض عظماى شهادت است. براى شهید، گرانبهاترین اوقات و شکوه مندترین و زیباترین لحظه، زمانى است که پیروزمندانه به مرگ شرافتمندانه برسد و شربت شهادت را بنوشد. اینک او شهید است؛ یعنى عینیت یافته و شکل گرفته مکتب تشیع و الگو و معیارى براى همه بشر. والایى این مقام، سبب شد تا جوانان با ایمان، اندیشه اى جز پرواز از خاک هویزه به سوى مقصد نهایى سعادت نداشته باشند، در کنار هم پرواز را برگزینند و براى همیشه در خاطره ها ماندگار شوند.
نوشته اى از شهید علم الهدى
در دست نوشته اى به جا مانده از شهید علم الهدى چنین مى خوانیم: «من در سنگر هستم. در این خانه محقر، در این خانه فریاد و سکوت، فریاد عشق و سکوت، در این سرد و گرم، سردى زمستان و گرماى خون. در این خانه ساکن و پرجوش و خروش، سکون در کنار رودخانه و هیجان قلب و شور شهادت. خانه نمناک و شیرین، کوچکى قبر و عظمت آسمان. این خانه، کوچک است. این سنگر، این گودى در دل زمین، این گونى هاى بر هم تکیه داده شده، پر از حرف است. فریاد است. غوغاست... صداى پر محبت اصغر و حرف زدن آرام رضا و خوش زبانى منصور، بغض گلویم را گرفته. قطرات اشکم هدیه تان باد. تنهایى، عمیق ترین لحظات زندگى یک انسان است».
یاران مکتب خمینى
امام خمینى رحمه الله، عارفى وارسته بود که در محراب عشق و در طلب وصال یار زندگى مى کرد. یاران وى نیز که در محضر عالمى چون او شاگردى کرده بودند، درس عشق، جهاد و شهادت را از ایشان آموختند و با توکل به خداى بزرگ، شهادت را بر زندگى در دنیاترجیح دادند. آنان دانشجویان ممتازى بودند که مدرک نهایى را با عالى ترین درجه، در ماندگارى با شهادت جستجو کردند. اینک از تقدس روح پاک عزیزان ما، همان ها که درس عشق آموختند و پیام سترگ خویش را به ما ارزانى داشتند، دانشگاه در عمق میهن اسلامى شکل گرفت.
در حقیقت شهادت
در آموزه هاى دین اسلام، شهادت و گزینش مرگ سرخ، بر آگاهى از مبانى آزادى و اختیار در مبارزه بر ضد انحراف فکرى متکى است که مجاهد آن را با منطق، شعور و بیدارى انتخاب مى کند. شهادت، مکتب سازنده اى است که شگرف ترین اثر و خلل ناپذیرترین واکنش نسل هاى تاریخ را با خود همراه دارد. با این دیدگاه، دانشجویان خط امام در سال 1359، برگى از دفتر جنگ و انقلاب را در هویزه ورق زدند. عملیات هویزه، نخستین حمله مهم ایران بود که در آن میان نیروهاى مردمى؛ یعنى سپاه، ارتش، بسیج و عشایر، هماهنگى کامل برقرار شد. این عملیات، موجى از شهادت طلبى را در جوانان به وجود آورد.
پیام رهبر انقلاب به کنگره شهداى دانشجو
مقام معظم رهبرى، حضرت آیت الله خامنه اى در پیامى به کنگره شهداى دانشجو، از آنان با عنوان سرآمدان ایمان و ایثار آگاهانه، یاد کرد و تأکید فرمود: «امروز که دشمنان کمین گرفته نظام اسلامى درصدد از رونق انداختن جهاد و شهادت هستند، دانشجویان عزیز و همه جوانان باید این عامل قدرت ملى و شاخص ایمان خالصانه را از دست ندهند و آن را بزرگ بشمارند».
وارثان عشق و شور حسینى
حدیث دانشجویان شهید، حکایت عاشقانى است که نداى تاریخى «هَل مِن ناصِر یَنْصُرُنى و هل من مُعینٍ یُعِینُنى» آموزگار مکتب جهاد و شهادت را لبیک گفتند و جام هستى را به تیرگى شرک، تباهى کفر و سیاهى ستم نیالودند. ما امروز وارثان دانشجویان شهیدى هستیم که در باتلاق هاى شلمچه، قله هاى کردستان، جزایر مجنون، دشت فکه و میعادگاه هویزه و طلاییه، چون شمع، سوختند تا اندیشه ناب انقلاب اسلامى استمرار یابد و سنگرهاى کلیدى جهان را فتح کند.
دانشجویان دیروز، دانشجویان امروز
جنبش اصیل دانشجویى در زمان دفاع مقدس یا حتى پیش از آن، در دورانى که سراسر ایران اسلامى زیر یوغ استثمار بود، پا گرفت. این جنبش در زمان جنگ، با پیروى از دانشجویانى چون علم الهدى یا استادان بزرگى چون چمران، نقش بزرگى در دفاع از این آب و خاک برعهده گرفت. آن ها دانشجویانى بودند که به اصلاح وضعیت عمومى جامعه ایمان داشتند و جان خود را بر سر آرمان هاى خود گذاشتند. اگر حسین علم الهدى و یارانش، جان خود را براى دفاع از میهن و اسلام فدا کردند، امروز جنبش اصیل دانشجویى مى تواند با تکیه بر دانش، مهارت و ایثار خود، در عرصه هاى سازندگیِ صنعتی، فرهنگی و علمی، دوباره گام های عاشقانه بزرگ تری بردارد.
شهید در اندیشه شیعى
در اندیشه شیعى، بزرگ ترین پیروزى، والاترین مقام، بالاترین امتیاز، نیکوترین نیکى و گرانمایه ترین درجه، رسیدن به فیض عظماى شهادت است. براى شهید، گرانبهاترین اوقات و شکوه مندترین و زیباترین لحظه، زمانى است که پیروزمندانه به مرگ شرافتمندانه برسد و شربت شهادت را بنوشد. اینک او شهید است؛ یعنى عینیت یافته و شکل گرفته مکتب تشیع و الگو و معیارى براى همه بشر. والایى این مقام، سبب شد تا جوانان با ایمان، اندیشه اى جز پرواز از خاک هویزه به سوى مقصد نهایى سعادت نداشته باشند، در کنار هم پرواز را برگزینند و براى همیشه در خاطره ها ماندگار شوند.
نوشته اى از شهید علم الهدى
در دست نوشته اى به جا مانده از شهید علم الهدى چنین مى خوانیم: «من در سنگر هستم. در این خانه محقر، در این خانه فریاد و سکوت، فریاد عشق و سکوت، در این سرد و گرم، سردى زمستان و گرماى خون. در این خانه ساکن و پرجوش و خروش، سکون در کنار رودخانه و هیجان قلب و شور شهادت. خانه نمناک و شیرین، کوچکى قبر و عظمت آسمان. این خانه، کوچک است. این سنگر، این گودى در دل زمین، این گونى هاى بر هم تکیه داده شده، پر از حرف است. فریاد است. غوغاست... صداى پر محبت اصغر و حرف زدن آرام رضا و خوش زبانى منصور، بغض گلویم را گرفته. قطرات اشکم هدیه تان باد. تنهایى، عمیق ترین لحظات زندگى یک انسان است».
یاران مکتب خمینى
امام خمینى رحمه الله، عارفى وارسته بود که در محراب عشق و در طلب وصال یار زندگى مى کرد. یاران وى نیز که در محضر عالمى چون او شاگردى کرده بودند، درس عشق، جهاد و شهادت را از ایشان آموختند و با توکل به خداى بزرگ، شهادت را بر زندگى در دنیاترجیح دادند. آنان دانشجویان ممتازى بودند که مدرک نهایى را با عالى ترین درجه، در ماندگارى با شهادت جستجو کردند. اینک از تقدس روح پاک عزیزان ما، همان ها که درس عشق آموختند و پیام سترگ خویش را به ما ارزانى داشتند، دانشگاه در عمق میهن اسلامى شکل گرفت.
در حقیقت شهادت
در آموزه هاى دین اسلام، شهادت و گزینش مرگ سرخ، بر آگاهى از مبانى آزادى و اختیار در مبارزه بر ضد انحراف فکرى متکى است که مجاهد آن را با منطق، شعور و بیدارى انتخاب مى کند. شهادت، مکتب سازنده اى است که شگرف ترین اثر و خلل ناپذیرترین واکنش نسل هاى تاریخ را با خود همراه دارد. با این دیدگاه، دانشجویان خط امام در سال 1359، برگى از دفتر جنگ و انقلاب را در هویزه ورق زدند. عملیات هویزه، نخستین حمله مهم ایران بود که در آن میان نیروهاى مردمى؛ یعنى سپاه، ارتش، بسیج و عشایر، هماهنگى کامل برقرار شد. این عملیات، موجى از شهادت طلبى را در جوانان به وجود آورد.
پیام رهبر انقلاب به کنگره شهداى دانشجو
مقام معظم رهبرى، حضرت آیت الله خامنه اى در پیامى به کنگره شهداى دانشجو، از آنان با عنوان سرآمدان ایمان و ایثار آگاهانه، یاد کرد و تأکید فرمود: «امروز که دشمنان کمین گرفته نظام اسلامى درصدد از رونق انداختن جهاد و شهادت هستند، دانشجویان عزیز و همه جوانان باید این عامل قدرت ملى و شاخص ایمان خالصانه را از دست ندهند و آن را بزرگ بشمارند».
