اینکه روحانی بدون اعضای کابینه به سفرهای استانی می رود بیش از آنکه تفکر خدمت رسانی به مردم را تقویت کند، این شائبه را به وجود می آورد که رئیس جمهور از سر اجبار و تحت فشار افکار عمومی به استان ها سفر می کند.
شهدای ایران: محمود احمدی نژاد که به عنوان نهمین رئیس جمهور ایران توانست با پیروزی در انتخابات سال ۸۴ بر صندلی ریاست ساختمان پاستور تکیه بزند، وعده های متفاوتتری از رؤسای جمهور پیشین ارائه کرد.
سفرهای استانی یکی از آن قول های احمدی نژاد در ایام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری بود که از سوی رئیس دولت نهم با هدف گره گشایی از زندگی مردم مطرح شد. وعده ای که خیلی زود تحقق یافت و بر اساس آن شخص اول اجرایی دولت به همراه کابینهاش به دور افتاده ترین مناطق کشور سفر می کرد و از نزدیک با مشکلات مردم آشنا می شد.
هر چند احمدی نژاد از همان روزهای نخست ریاست جمهوری با وعده حل مشکلات مردم بار سفر بست اما به اذعان اکثر کارشناسان سیاسی دور چهارم سفرهای استانی بیش از آنکه بوی خدمت به مردم داشته باشد، رنگ تبلیغات انتخاباتی به خود گرفته بود.
البته مردم از اینکه به صورت چهره به چهره با رئیس جمهور خود دیدار و گفتوگو داشته باشند خوشحال به نظر می رسیدند اما از زمانی که مسیر اهداف سفرهای استانی تغییر کرد، استقبال مردمی نیز از رئیس جمهور کم و کمتر شد تا جائی که این عدم استقبال در روزهای پایانی جلوس احمدی نژاد بر کرسی ریاست جمهوری به آخرین حد خود رسید.
همراهی وزرا با رئیس جمهور، نقط عطف سفرهای استانی احمدی نژاد
یکی از نقاط قوتی که در سفرهای استانی احمدی نژاد به چشم آمد، حضور رئیس جمهور به همراه اعضای کابینه در سفرهای استانی بود. حضور وزرا از آنجا اهمیت پیدا می کرد که هر وزیر با مشکلات مربوط به حوزه مدیریتی خود در استان آشنا و به صورت عملی می توانست برای حل آنها اقدامات راهگشا ارائه کند.
حضور کابینه در سفرهای استانی به حدی قابل قبول بود که مقام معظم رهبری نیز در ديدار مردم و عشاير شهرستان نورآباد ممسنی در اردیبهشت ماه سال ۸۷، به تمجید از آن پرداختند: «شكی نيست كه برخی از كوتاهي ها در گذشته انجام گرفته است كه امروز بايد بوسيلهی دولت خدمتگزار و پركار، انشاءالله جبران بشود. آن چيزی كه بنده را در اين مورد خرسند میكند، همين سفرهای استانی دولت است؛ رفتن به استانهای مختلف و سركشيِ مسئولان درجهی يك كشور به شهرستانهای گوناگون و تماس با مردم و ديدن واقعيتها با چشم، نه در گزارش. يكی از هدفهای من در سفرهائی كه سالهای گذشته به استانهای مختلف كشور میكردم و در سفرها هم میگفتم، همين بود كه دولتمردان را به توجه هر چه بيشتر به نقاط آسيبديده و آسيبپذير و محروم در كشور متوجه كنم؛ توجه آنها را به اين نقاط جلب كنم. امروز خوشبختانه اين مقصود حاصل شده است؛ يعنی يكی از برنامههای دولت خدمتگزار همين است كه همهی استانها و همهی شهرها و شهرستانها را، به طور مستقيم زير ديد قرار میدهد.»
همانگونه که از اظهارات رهبری قابل دریافت است، ایشان نیز به حضور دولتمردان و مسئولان درجه یک کشور در سفرهای استانی تاکید و اشاره داشتند؛ نه صرف حضور رئیس جمهور در یک استان.
سبک جدید سفرهای استانی در دولت یازدهم
اما ماجرای سفرهای استانی در دولت یازدهم کمی متفاوتتر بود. روحانی در دوران تبلیغات ریاست جمهوری گفته بود که سفرهای استانی را ادامه خواهد داد ولی با شیوه ای متفاوت، در این میان محمد شریعتمداری، معاون اجرایی دولت نیز روز دوشنبه ۲۹مهرماه ۹۲ از آغاز سفرهای استانی دولت یازدهم با آرایش و نگرشی ویژه خبر داد و آنگونه که وی تاکید کرد، جنس این سفرها از لحاظ کمی و کیفی با سفرهای احمدینژاد و دوستانش بسیار متفاوت خواهد بود، سفری هایی که دیگر در آن از دریافت نامه و ملاقاتهای مردمی خبری نیست و ترکیبی از وزرا متناسب با موضوع استان به سفرهای استانی میروند.
سفر استانی بدون اعضای هیئت دولت منطقی است؟!
اینکه هر دولت با سلیقه و منویات خود می تواند به یک طرح نگاه و آن را پیگیری نماید شکی نیست اما حذف برخی اصول از برخی طرح ها اساس کار را زیر سوال می برد! اینکه روحانی بدون اعضای کابینه به سفرهای استانی می رود بیش از آنکه تفکر خدمت رسانی به مردم را تقویت کند، این شائبه را به وجود می آورد که رئیس جمهور از سر اجبار و تحت فشار افکار عمومی به استان ها سفر می کند.
اینکه احمدی نژاد با وزرایش به سفر استانی می رفت و همانجا دستورات لازم را برای حل مشکلات به آنها ابلاغ می کرد، نقطه عطف سفرهای استانی دولتهای نهم و دهم بود. موضوعی که اگر ایراداتی همچون عجولانه بودن برخی تصمیم ها به آن وارد باشد، اما در مجموع با تصحیح برخی معایب می توانست در دولت جدید هم پیگیری شود اما حالا دولت یازدهم در سفرهای استانیاش از آن غافل شده است.
به عنوان مثال حسن روحانی در حالی چند روز قبل در سفر استانی به مقصد خراسان جنوبی به سر می برد که جلسه هیأت دولت بدون حضور او در ساختمان پاستور تشکیل شده بود و تنها وزرای بهداشت و درمان، راه و شهرسازی، وزیر آموزش و پرورش، نیرو و صنعت و معدن رئیس جمهور را همراهی کردند!
البته در پایان لازم به ذکر است که این یادداشت به دنبال تأیید صددرصدی شیوه سفرهای استانی در دوران احمدی نژاد نیست. حال آنکه قطعا انتقادات فراوانی نیز به آن وارد است اما آنچه مهم به نظر می رسد تبعیت از منویات رهبر معظم انقلاب است. همانجا که ایشان در روزهای نخستین سال ۹۲ در حرم رضوی عليه السلام فرموده بودند: «این را همه بدانند كه آنچه ما برای رئیسجمهور آینده نیاز داریم، عبارت است از امتیازاتی كه امروز وجود دارد، منهای ضعفهائی كه وجود دارد.»
آنچه حسن روحانی باید مد نظر قرار دهد این است که بر اساس منویات رهبرانقلاب می بایست امتیازات دولت قبل حفظ و نقاط ضعف برطرف گردد. آیا وی توانسته در موضوع سفرهای استانی این انتظار را برآورده نماید؟!
*جهان نیوز
البته مردم از اینکه به صورت چهره به چهره با رئیس جمهور خود دیدار و گفتوگو داشته باشند خوشحال به نظر می رسیدند اما از زمانی که مسیر اهداف سفرهای استانی تغییر کرد، استقبال مردمی نیز از رئیس جمهور کم و کمتر شد تا جائی که این عدم استقبال در روزهای پایانی جلوس احمدی نژاد بر کرسی ریاست جمهوری به آخرین حد خود رسید.
همراهی وزرا با رئیس جمهور، نقط عطف سفرهای استانی احمدی نژاد
یکی از نقاط قوتی که در سفرهای استانی احمدی نژاد به چشم آمد، حضور رئیس جمهور به همراه اعضای کابینه در سفرهای استانی بود. حضور وزرا از آنجا اهمیت پیدا می کرد که هر وزیر با مشکلات مربوط به حوزه مدیریتی خود در استان آشنا و به صورت عملی می توانست برای حل آنها اقدامات راهگشا ارائه کند.
حضور کابینه در سفرهای استانی به حدی قابل قبول بود که مقام معظم رهبری نیز در ديدار مردم و عشاير شهرستان نورآباد ممسنی در اردیبهشت ماه سال ۸۷، به تمجید از آن پرداختند: «شكی نيست كه برخی از كوتاهي ها در گذشته انجام گرفته است كه امروز بايد بوسيلهی دولت خدمتگزار و پركار، انشاءالله جبران بشود. آن چيزی كه بنده را در اين مورد خرسند میكند، همين سفرهای استانی دولت است؛ رفتن به استانهای مختلف و سركشيِ مسئولان درجهی يك كشور به شهرستانهای گوناگون و تماس با مردم و ديدن واقعيتها با چشم، نه در گزارش. يكی از هدفهای من در سفرهائی كه سالهای گذشته به استانهای مختلف كشور میكردم و در سفرها هم میگفتم، همين بود كه دولتمردان را به توجه هر چه بيشتر به نقاط آسيبديده و آسيبپذير و محروم در كشور متوجه كنم؛ توجه آنها را به اين نقاط جلب كنم. امروز خوشبختانه اين مقصود حاصل شده است؛ يعنی يكی از برنامههای دولت خدمتگزار همين است كه همهی استانها و همهی شهرها و شهرستانها را، به طور مستقيم زير ديد قرار میدهد.»
همانگونه که از اظهارات رهبری قابل دریافت است، ایشان نیز به حضور دولتمردان و مسئولان درجه یک کشور در سفرهای استانی تاکید و اشاره داشتند؛ نه صرف حضور رئیس جمهور در یک استان.
سبک جدید سفرهای استانی در دولت یازدهم
اما ماجرای سفرهای استانی در دولت یازدهم کمی متفاوتتر بود. روحانی در دوران تبلیغات ریاست جمهوری گفته بود که سفرهای استانی را ادامه خواهد داد ولی با شیوه ای متفاوت، در این میان محمد شریعتمداری، معاون اجرایی دولت نیز روز دوشنبه ۲۹مهرماه ۹۲ از آغاز سفرهای استانی دولت یازدهم با آرایش و نگرشی ویژه خبر داد و آنگونه که وی تاکید کرد، جنس این سفرها از لحاظ کمی و کیفی با سفرهای احمدینژاد و دوستانش بسیار متفاوت خواهد بود، سفری هایی که دیگر در آن از دریافت نامه و ملاقاتهای مردمی خبری نیست و ترکیبی از وزرا متناسب با موضوع استان به سفرهای استانی میروند.
سفر استانی بدون اعضای هیئت دولت منطقی است؟!
اینکه هر دولت با سلیقه و منویات خود می تواند به یک طرح نگاه و آن را پیگیری نماید شکی نیست اما حذف برخی اصول از برخی طرح ها اساس کار را زیر سوال می برد! اینکه روحانی بدون اعضای کابینه به سفرهای استانی می رود بیش از آنکه تفکر خدمت رسانی به مردم را تقویت کند، این شائبه را به وجود می آورد که رئیس جمهور از سر اجبار و تحت فشار افکار عمومی به استان ها سفر می کند.
اینکه احمدی نژاد با وزرایش به سفر استانی می رفت و همانجا دستورات لازم را برای حل مشکلات به آنها ابلاغ می کرد، نقطه عطف سفرهای استانی دولتهای نهم و دهم بود. موضوعی که اگر ایراداتی همچون عجولانه بودن برخی تصمیم ها به آن وارد باشد، اما در مجموع با تصحیح برخی معایب می توانست در دولت جدید هم پیگیری شود اما حالا دولت یازدهم در سفرهای استانیاش از آن غافل شده است.
به عنوان مثال حسن روحانی در حالی چند روز قبل در سفر استانی به مقصد خراسان جنوبی به سر می برد که جلسه هیأت دولت بدون حضور او در ساختمان پاستور تشکیل شده بود و تنها وزرای بهداشت و درمان، راه و شهرسازی، وزیر آموزش و پرورش، نیرو و صنعت و معدن رئیس جمهور را همراهی کردند!
البته در پایان لازم به ذکر است که این یادداشت به دنبال تأیید صددرصدی شیوه سفرهای استانی در دوران احمدی نژاد نیست. حال آنکه قطعا انتقادات فراوانی نیز به آن وارد است اما آنچه مهم به نظر می رسد تبعیت از منویات رهبر معظم انقلاب است. همانجا که ایشان در روزهای نخستین سال ۹۲ در حرم رضوی عليه السلام فرموده بودند: «این را همه بدانند كه آنچه ما برای رئیسجمهور آینده نیاز داریم، عبارت است از امتیازاتی كه امروز وجود دارد، منهای ضعفهائی كه وجود دارد.»
آنچه حسن روحانی باید مد نظر قرار دهد این است که بر اساس منویات رهبرانقلاب می بایست امتیازات دولت قبل حفظ و نقاط ضعف برطرف گردد. آیا وی توانسته در موضوع سفرهای استانی این انتظار را برآورده نماید؟!
*جهان نیوز