حضور مهاجرین افغانستانی در اربعین امسال اتفاق بزرگی در تاریخ حضور مهاجرین افغانستانی در ایران بوده است. دو روز پیش بیانیه تشکر دانشجویان افغانستانی منتشر شد و امروز هیئتهای مهاجرین با ارسال نامهای به رهبری تشکر خود را ابراز کردند.
شهدای ایران: اربعین تاریخی امسال جهان اسلام ابعاد شگفتانگیز و بزرگی داشت که بهتدریج در حال نمایان شدن است. حضور میلیونی ایرانیها در راهپیمایی عظیم امسال یکی از ابعاد بزرگ و رسانهای شده ماجراست، اما همه ایرانیهایی که در این مراسم شرکت کردند، آدمهایی دیگری را هم کنار خودشان دیدند که از ایران آمده بودند، اما بنا به تعریف دنیای جدید؛ ایرانی نبودند، شناسنامه و پاسپورت ایرانی نداشتند. آنها مهاجرین افغانستانیای بودند که سالها کنار ایرانیها زندگی کرده بودند، در همه وقایع تاریخی همه این سالها همراه و همگام با ایرانیها بودند و حالا در یک گذرگاه تاریخی مهم دیگر، در میعادگاه بزرگترین اجتماع تاریخی جهان، ایرانی و افغانستانی کنار هم گرد آمده بودند.
طبق قوانینی خاص، با فلسفه و دلایلی نامعلوم و سؤالبرانگیز، مهاجرین افغانستانی حق خروج از کشور را ندارند و بهمحض خروج از کشور کارت اقامت آنها باطل میشود، همینطور که آنهایی که دارای گذرنامه هستند نمیتوانند از کشور خارج شوند. به این ترتیب همه مهاجرین افغانستانی که سالهای سال است در ایران زندگی میکنند در آرزوی زیارت کربلای اعلی میسوختند، اما این بار با تدبیر مسئولین ارشد نظام جمهوری اسلامی، مهاجرین افغانستانی توانستند در راهپیمایی اربعین شرکت کنند.
بهمحض اعلام غیررسمی این خبر، کاروانهای زیارتی غیررسمی مهاجرین خیلی زودتر از آنچه میشد تصورش را کرد راهی سرزمین مقدس کربلا شدند. تک به تک و گروه به گروه با پای پیاده و اتوبوس و ماشین و موتور خود را به مرز رساندند و این بار عبور از مرز ایران برای آنها تبدیل به خاطره تلخی نشد، مأمورین نیروی انتظامی و همه دستگاههای درگیر هم در مجموع با وجود برخی ناهماهنگیها پذیرایی خوبی از مهاجرین داشتند.
شورای هماهنگی هیئتهای مهاجرین افغانستانی به همین مناسبت نامه سرگشادهای به محضر رهبر انقلاب اسلامی ایران منتشر کرده است، متن کامل نامه را بخوانید:
خدمت ولیامر مسلمین جهان، حضرت آیتالله العظمی خامنهای!
سلام گرم ما را از طرف همه فرزندان و برادران و خواهران مهاجر افغانستانیتان پذیرا باشید. مفتخریم که سالهای سال است که کنار شما زندگی میکنیم، هرچند که تاکنون آرزوی دیدار جمعی ما با شما محقق نشده است، اما الطاف همیشگی شما از سالهای ریاستجمهوری تا رهبریتان، همیشه کنار ما بوده است.
چند روز قبل از ماجرای اربعین امسال در رسانههای جمعی و خبرگزاری تسنیم که در تمام این مدت برادرانه ما را حمایت کرده است خواندیم که حاجآقای ابراهیمی که در تمام این سالها آغوش پرمهرش بهروی همه مهاجرین باز بوده است از قول شما نقل کرده بود که دستور داده بودید :"مهاجرین افغانستانی نهتنها باید رعایت شوند بلکه باید تکریم شوند".
این برای ما چیزی عجیب نبود. ما این رویه را سالهای سال از شما دیده بودیم و این دیدگاه را میشناختیم و حالا خوشحال بودیم که بالاخره کسی این حرف را در رسانههایی که زیاد هم مهربانانه به ما نگاه نمیکردند زده بود و امیدوارم این نظر لطف شما که برآمده از همان نگاه آرمانی پیر جماران و انقلاب سال 57 است سرمنشأ اتفاقات خوب برای مهاجرین باشد. ما همچنان معتقدیم که ایران اسلامی؛ آرمانشهر بزرگ همه ماست و پناهگاه همه مستضعفین جهان و با وجود تمام دلخوریها و ناراحتیها، چون شما را علمدار بزرگ انقلاب میدانیم از زیستن در فضای جمهوری اسلامی خدا را شاکریم.
حضرت آیتالله العظمی خامنهای! پدر مهربان همه مهاجرین افغانستانی
از زمانی که راه کربلا باز شد، تنها سهم ما از زیارت مرقد و بارگاه پدران بزرگوارمان در آن سرزمین مقدس، مشاهده تصاویر بارگاه و گنبد آنها در تلویزیون بود. هر بار کسی از دوستان و آشنایان ایرانیمان به سفر میرفت به او میسپردیم که سلام دههزار مهاجر افغانستانی شیفته و دوستدار اهلبیت(ع) را به آنها برساند و عرضه بدارد: آقای ما، همچنان صبر میکنیم و امیدواریم که بالاخره دست روزگار ما را به ضریح شما برساند و آرزوی چند ده سالهمان را محقق کند.
و خوشحالیم که اعلام کنیم که امسال بالاخره این طلسم شکست.
ولی امر مسلمین جهان!
امسال وقتی از مرز ایران و عراق رد شدیم هنوز هم باورمان نمیشد. این بار با مهربانی رد شدیم و طعنهای نخوردیم، همان چیزی که سالها منتظرش بودیم، غافلگیر شده بودیم و بیمقدمات سفر دل به دریا زده بودیم و وقتی اولین نگاهمان به گنبد طلایی بارگاه بلندمرتبه سرور و سالار شهدا افتاد پرده اشک امانمان نمیداد که گمشدهمان را پیدا کرده بودیم. اما وقتی در صحن و سرای ملکوتی حضرت قرار گرفتیم فراموش نکردیم که پیامرسان تشکرمان از رهبر انقلاب به اباعبدالله الحسین(ع) باشیم.
میدانیم که شما هم همدرد ما بودید، شما هم سالهاست که آرزوی زیارت امیرالمؤمنین(ع) و سیدالشهدا(ع) و امامان کاظمین و سامرا را در دل نگه داشتهاید. اما میخواهیم به شما بگوییم که امسال انگار شما هم آنجا بودید و با ما زیارت میکردید. فرزندان شما به یاد شما بودند و همانگونه که در تمام این سالها شما آنها را فراموش نکردید ما نیز شما را در عراق و در این بزنگاه فراموش نکردیم.
زیاد سخن گفتیم و ماجرا طولانی شد. زیاد وقتتان را نمیگیریم. غرض این بود که فقط بگوییم که تشکر از این اقدام نظام جمهوری اسلامی ایران، در عهده زبان ما نیست، مطمئنیم و میدانیم که همانها که در داغ زیارتشان سوختیم، همانها اجر این اقدام را خواهند داد.
ما تلخی زیاد دیدهایم، نامهربانی هم چشیدهایم، اما میدانیم که شما نگران تک تک مهاجرینی هستید که در ایران هستند، و دعای خیر تک تک این مهاجرین بدرقه شماست.
امیدواریم این اقدام، مقدمه به وجود آمدن زمینه زیارت نگین انگشتری ایران، مرقد مطهر علیبن موسی الرضا(ع) هم شود که متأسفانه مهاجرینی که در ایران هستند، اگر در شهری غیر از مشهد زندگی کنند سختی زیادی برای رسیدن به مشهد متحمل میشوند و در برخی موارد اصلاً اجازه پیدا نمیکنند.
شورای هماهنگی هیئتهای مهاجرین افغانستانی
*تسنیم
طبق قوانینی خاص، با فلسفه و دلایلی نامعلوم و سؤالبرانگیز، مهاجرین افغانستانی حق خروج از کشور را ندارند و بهمحض خروج از کشور کارت اقامت آنها باطل میشود، همینطور که آنهایی که دارای گذرنامه هستند نمیتوانند از کشور خارج شوند. به این ترتیب همه مهاجرین افغانستانی که سالهای سال است در ایران زندگی میکنند در آرزوی زیارت کربلای اعلی میسوختند، اما این بار با تدبیر مسئولین ارشد نظام جمهوری اسلامی، مهاجرین افغانستانی توانستند در راهپیمایی اربعین شرکت کنند.
بهمحض اعلام غیررسمی این خبر، کاروانهای زیارتی غیررسمی مهاجرین خیلی زودتر از آنچه میشد تصورش را کرد راهی سرزمین مقدس کربلا شدند. تک به تک و گروه به گروه با پای پیاده و اتوبوس و ماشین و موتور خود را به مرز رساندند و این بار عبور از مرز ایران برای آنها تبدیل به خاطره تلخی نشد، مأمورین نیروی انتظامی و همه دستگاههای درگیر هم در مجموع با وجود برخی ناهماهنگیها پذیرایی خوبی از مهاجرین داشتند.
شورای هماهنگی هیئتهای مهاجرین افغانستانی به همین مناسبت نامه سرگشادهای به محضر رهبر انقلاب اسلامی ایران منتشر کرده است، متن کامل نامه را بخوانید:
خدمت ولیامر مسلمین جهان، حضرت آیتالله العظمی خامنهای!
سلام گرم ما را از طرف همه فرزندان و برادران و خواهران مهاجر افغانستانیتان پذیرا باشید. مفتخریم که سالهای سال است که کنار شما زندگی میکنیم، هرچند که تاکنون آرزوی دیدار جمعی ما با شما محقق نشده است، اما الطاف همیشگی شما از سالهای ریاستجمهوری تا رهبریتان، همیشه کنار ما بوده است.
چند روز قبل از ماجرای اربعین امسال در رسانههای جمعی و خبرگزاری تسنیم که در تمام این مدت برادرانه ما را حمایت کرده است خواندیم که حاجآقای ابراهیمی که در تمام این سالها آغوش پرمهرش بهروی همه مهاجرین باز بوده است از قول شما نقل کرده بود که دستور داده بودید :"مهاجرین افغانستانی نهتنها باید رعایت شوند بلکه باید تکریم شوند".
این برای ما چیزی عجیب نبود. ما این رویه را سالهای سال از شما دیده بودیم و این دیدگاه را میشناختیم و حالا خوشحال بودیم که بالاخره کسی این حرف را در رسانههایی که زیاد هم مهربانانه به ما نگاه نمیکردند زده بود و امیدوارم این نظر لطف شما که برآمده از همان نگاه آرمانی پیر جماران و انقلاب سال 57 است سرمنشأ اتفاقات خوب برای مهاجرین باشد. ما همچنان معتقدیم که ایران اسلامی؛ آرمانشهر بزرگ همه ماست و پناهگاه همه مستضعفین جهان و با وجود تمام دلخوریها و ناراحتیها، چون شما را علمدار بزرگ انقلاب میدانیم از زیستن در فضای جمهوری اسلامی خدا را شاکریم.
حضرت آیتالله العظمی خامنهای! پدر مهربان همه مهاجرین افغانستانی
از زمانی که راه کربلا باز شد، تنها سهم ما از زیارت مرقد و بارگاه پدران بزرگوارمان در آن سرزمین مقدس، مشاهده تصاویر بارگاه و گنبد آنها در تلویزیون بود. هر بار کسی از دوستان و آشنایان ایرانیمان به سفر میرفت به او میسپردیم که سلام دههزار مهاجر افغانستانی شیفته و دوستدار اهلبیت(ع) را به آنها برساند و عرضه بدارد: آقای ما، همچنان صبر میکنیم و امیدواریم که بالاخره دست روزگار ما را به ضریح شما برساند و آرزوی چند ده سالهمان را محقق کند.
و خوشحالیم که اعلام کنیم که امسال بالاخره این طلسم شکست.
ولی امر مسلمین جهان!
امسال وقتی از مرز ایران و عراق رد شدیم هنوز هم باورمان نمیشد. این بار با مهربانی رد شدیم و طعنهای نخوردیم، همان چیزی که سالها منتظرش بودیم، غافلگیر شده بودیم و بیمقدمات سفر دل به دریا زده بودیم و وقتی اولین نگاهمان به گنبد طلایی بارگاه بلندمرتبه سرور و سالار شهدا افتاد پرده اشک امانمان نمیداد که گمشدهمان را پیدا کرده بودیم. اما وقتی در صحن و سرای ملکوتی حضرت قرار گرفتیم فراموش نکردیم که پیامرسان تشکرمان از رهبر انقلاب به اباعبدالله الحسین(ع) باشیم.
میدانیم که شما هم همدرد ما بودید، شما هم سالهاست که آرزوی زیارت امیرالمؤمنین(ع) و سیدالشهدا(ع) و امامان کاظمین و سامرا را در دل نگه داشتهاید. اما میخواهیم به شما بگوییم که امسال انگار شما هم آنجا بودید و با ما زیارت میکردید. فرزندان شما به یاد شما بودند و همانگونه که در تمام این سالها شما آنها را فراموش نکردید ما نیز شما را در عراق و در این بزنگاه فراموش نکردیم.
زیاد سخن گفتیم و ماجرا طولانی شد. زیاد وقتتان را نمیگیریم. غرض این بود که فقط بگوییم که تشکر از این اقدام نظام جمهوری اسلامی ایران، در عهده زبان ما نیست، مطمئنیم و میدانیم که همانها که در داغ زیارتشان سوختیم، همانها اجر این اقدام را خواهند داد.
ما تلخی زیاد دیدهایم، نامهربانی هم چشیدهایم، اما میدانیم که شما نگران تک تک مهاجرینی هستید که در ایران هستند، و دعای خیر تک تک این مهاجرین بدرقه شماست.
امیدواریم این اقدام، مقدمه به وجود آمدن زمینه زیارت نگین انگشتری ایران، مرقد مطهر علیبن موسی الرضا(ع) هم شود که متأسفانه مهاجرینی که در ایران هستند، اگر در شهری غیر از مشهد زندگی کنند سختی زیادی برای رسیدن به مشهد متحمل میشوند و در برخی موارد اصلاً اجازه پیدا نمیکنند.
شورای هماهنگی هیئتهای مهاجرین افغانستانی
*تسنیم