به گزارش شهدای ایران، رییس جمهوری در دیدار با مادر شهید حاج حسین خرازی از فرماندهان هشت سال دفاع مقدس با تاکید بر اینکه کشور و انقلاب با ایثار خانواده معظم شهدا حفظ شده است، از شهید خرازی به عنوان فرمانده ای «بسیار توانمند و شجاع» یاد کرد و گفت: «شهید خرازی فرمانده ای بسیار توانمند بود و آشنایی ام با این شهید بزرگوار از همان اوایل جنگ بود و در عملیات های طریق القدس، فتح المبین و بیت المقدس در کنار هم بودیم.»

رییس جمهوری افزود: این شهید بزرگوار در محور طلاییه جانباز شد اما با همان روحیه و قدرت معنوی بالا لشکر را هدایت می کرد تا اینکه درعملیات والفجر ۸ به درجه والای شهادت نائل آمدند.

اما به نظر می رسد تاریخ به شکل دیگری شهادت شهید خرازی را نقل کرده است.

سایت تبیان (وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی) در مطلبی با عنوان نحوه شهادت شهید خرازی آورده است:

«او با آنکه یک دست بیشتر نداشت ولی با جنب و جوش و تلاش فوق‌العاده‌اش هیچ‌گاه احساس کمبود نمی ‌کرد و برای تامین و تدارک نیروهای رزمنده در خط مقدم جبهه، تلاش فراوانی می‌نمود.

در بسیاری از عملیاتها حاج حسین مجروح شد. اما برای جلوگیری از تضعیف روحیه همرزمانش حاضر نمی ‌شد پشت جبهه انتقال یابد.

در عملیات کربلای ۵، زمانی که در اوج آتش توپخانه دشمن، رساندن غذا به رزمندگان با مشکل مواجه شده بود، خود پیگیر جدی این کار شد، که در همان حال خمپاره‌ای در نزدیکی‌اش منفجر شد و روح عاشورایی او به ملکوت اعلی پرواز کرد و این سردار بزرگ در روز هشتم اسفندماه ۱۳۶۵ در جوار قرب الهی ماوا گزید؛ سردار دلاوری که همواره در عملیات پیشقدم بود و اغلب اوقات شخصاً به شناسایی می‌رفت.


او یار حسین زمان، عاشق جبهه و جبهه‌ایها بود و وقتی به خط مقدم می ‌رسید، گویی جان دوباره‌ای می ‌یافت؛ شاد می ‌شد و چهره‌اش آثار این نشاط را نمایان می ‌ساخت.

شهید خرازی پرورش یافته مکتب حسین(ع) و الگوی وفاداری به اصول و ایستادگی بر سر ارزشها و آرمانها بود. جان شیفته‌اش آنچنان از زلال مکتب حیا‌ت‌بخش اسلام و زمزمه خلوص، سیراب شده بود که کمترین شائبه سیاست‌بازی و جاه‌طلبی به دورترین زاویه ذهنش راه نمی ‌یافت.

در عملیات کربلای ۵، زمانی که در اوج آتش توپخانه دشمن، رساندن غذا به رزمندگان با مشکل مواجه شده بود، خود پیگیر جدی این کار شد، که در همان حال خمپاره‌ای در نزدیکی‌اش منفجر شد و روح عاشورایی او به ملکوت اعلی پرواز کرد.

این شهید سرافراز اسلام با علو طبع و همت والایی که داشت هلال روشن مهتاب قلبش، هرگز به خسوف نگرایید و شکوفه‌های سفید نهال وجودش را آفت نفس، تیره نگردانید. در لباس سبز سپاه و میقات مسجد، مُحرِم شد، در عرفات جبهه وقوف کرد و در منای شلمچه و مسلخ عشق، جان به جان آفرین تسلیم نمود.»

*پارس